Lahat ng Kabanata ng Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Kabanata 181 - Kabanata 190

ขึ้นเครื่องมาฉันกับไคล์ก็นั่งแถวหน้าสุด ซึ่งคนข้างๆฉันหงุดหงิดนิดหน่อยที่สายการบินให้เครื่องลำเล็ก เพราะเขาบอกว่ามันมีโอกาสที่จะโคลงเคลงและสั่นกว่าตอนนี้แอร์บนเครื่องเดินกันให้ควัก ฉันที่นั่งแถวหน้าสุดได้ยืดขาสบายๆ และได้เห็นเจแปนกับแอร์คนนึงทำอะไรต่อมิอะไรไปด้วย ส่วนนังกวางพอฉันขึ้นเครื่องมันก็หาย

ความวุ่นวายคูณสองไปอีก ตอนนี้คุณป้าผู้โดยสารเธอเล่นลุกขึ้นราดน้ำส้มใส่หัวกวาง จนเพอร์เซอร์ต้องรีบแจ้งกัปตันอีกรอบ จนเขาออกมา"อะไรวะเนี่ย" กัปตันเอามือเท้าสะเอวบ่นพึมพำ เขามองกวางและมองพี่ใบไม้แวบนึง..แต่ไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินดุ่มๆไปหากวางแล้วขอโทษผู้โดยสาร พร้อมกับยื่นข้อเสนอให้อย่างสมเหตุสมผล จนคุณ

ฉันลั่นวาจาในรถแท็กซี่อย่างเด็ดขาด...พร้อมกับปิดโทรศัพท์ตัวเอง จนเจแปนเธอปิดตาม..แล้วหยิบการ์ดใบนึงออกมาจากกระเป๋า..ขีดฆ่ารูปหัวใจสีแดงนั่น"มันคืออะไร?-_-""การ์ดความดีกัปตันต้นไม้ค่ะ วันนี้เจแปนเคือง..ขอลบหนึ่งละกัน^^" กูละทึ่งกับอีไม้ ต้องชั่วแค่ไหนถึงต้องมีการ์ดความดีดัดสันดาน-_-และไม่นานเราก็ม

งั้นแกล้งไปซื้อยาอะไรดีวะ? ฉันก็ปกติดี..ส่วนเจแปน เอ้อ..เจแปน!"เจแปน ฉันจะแวะร้านยาน้องสาวไคล์ เธอลงไปด้วยสิ เห็นเวียนๆหัวไปปรึกษาคานะดูเผื่อได้วิตามินมากิน-_-"เจแปนหยุดคิดแปปนึง ก็ดึงสายกระเป๋าสะพายทันที"โอเคค่ะ ^^" แล้วฉันก็ได้เจแปนเป็นเครื่องมือ ให้เธอปรึกษาคานะเรื่องสุขภาพ มีโอกาสเมื่อไหร่ฉัน

ฉันพยักหน้าตามงงๆ เพราะพูดอะไรไม่ออก พูดไม่ทันด้วย พี่ใบไม้กำลังสอนให้ฉันเข้มแข็งใช่ไหม? เพราะนี่มันยุคไหนแล้ว เราต้องเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ เรามีสิทธิเลือก มีสิทธิคิด มีสิทธิทุกอย่างหลังจากกำชับคานะรอบที่หก พี่ใบไม้กับฉันก็เดินขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าร้านพร้อมกัน พอขึ้นมาเราก็นั่งนิ่งถอนหายใจอยู่แบบนั้น