Semua Bab Final Call ประกาศครั้งสุดท้าย...อย่าท้าทายกัปตัน: Bab 261 - Bab 270

"ยังไง? บ้าน่าคานะ" ฉันทวนถาม และขมวดคิ้วคิดตาม มันเสียรู้ยังไงให้ได้ทะเบียนสมรสวะ(คานะโง่เองล่ะ ไปนั่งซดเหล้ากับผู้ชายคนนั้น..เดิมพันแบบโง่ๆเพราะเมา คือเรื่องมันยาวอะเจ๊เล่าอาทิตย์นึงก็ไม่จบ...)"คานะ ไปจดทะเบียนสมรสสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ บ้านเธอมีธุรกิจ มีร้านยา ถ้าเลิกกันหย่ากัน..มันเป็นสินสมรสเ

"มันชุดเกาะอกรึป่าวไคล์ ตราบใดที่ยังไม่เห็นจุกนมก็ไม่โป๊ป่ะ ใครๆก็ใส่..เจแปนก็ใส่""ไปเปลี่ยน" จากชักสีหน้าตอนนี้ฉันเริ่มขมวดคิ้วใส่ นี่ไคล์คิดอะไรอยู่วะ!? คนใส่ทั้งบ้านทั้งเมือง!..อีกอย่างมันเห็นร่องแค่นิดเดียว งานแต่งจะเริ่มแล้วด้วย"ไม่ อีกไม่กี่นาทีเจ๊ปลายฟ้าก็ลงมา อย่าทำตัวมีปัญหาได้ป่ะ-_-" ฉัน

เสียงแซวดังจนกัปตันไคล์ลุกขึ้น แต่ลุกได้ไม่นานเขาก็โดนแม่เขาดึงให้นั่งข้างล่าง : ใบไม้ครับ ทางนี้เยอะแยะครับ ใจสั่นจนไม่ไหวแล้ว ชอบบุคลิกมาก^^พี่ใบไม้ : ก็ดี พูดไม่เก่งนะ..เราเน้นกระทำ ถ้าอยากได้ ก็เจอกันหลังไมค์ -_^พูดจบพี่ใบไม้ก็ส่งไมค์คืนพิธีกร มันเป็นประโยคสั้นๆตรงๆและทำเอาคนฟังอย่างกัปตันไคล

"ไม่เอา..มันบ่อยไป! ปล่อยเจแปนนะคะ" ฉันหยัดตัวขึ้นจะหันไปผลักเขา แต่มือที่กำลังจับบั้นท้ายก็รีบกดหลังฉันลงอีก"นิ่งๆ..จะได้ไม่พลาดแทงลึก""กัปตัน...""ชู่ว..เดี๋ยวลูกตื่น" ฉันหลับตาลง..อยากจะร้องไห้ฮือๆให้เขาตกใจก็บีบน้ำตาไม่ทัน เพราะคนข้างหลัง..เริ่มถูแก่นกายตามแยกสวาทช้าๆ ขึ้นลง..ขึ้นลง และดันฟรึบ

ฉันนั่งเงียบ เจ้านายเก่าที่รษาพูดถึง..คงจะเป็นพ่อฉัน บอกตรงๆฉันแอบสะใจนะ ไม่รู้ว่าพี่เวียร์เฉดหัวรษาออกมายังไงแต่มันคงแรงมาก...แรงถึงขั้นทำคนอย่างรษาใช้สมองคิดได้.เรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ"ธรรมดา..พ่อฉันใจดี ขี้ใจอ่อน แต่หวังว่าเธอจะไม่เป็นงูเห่ากับท่านนะ-_-"รษาก้มหน้าลงแล้วส่ายหน้าเ