All Chapters of Atamirano Series #1: Hidden Heiress In Mistaken Goodbye: Chapter 111 - Chapter 118

From the time his mother went to my workplace, I knew that she was an evil. Pero hindi ko inakalang kaya niyang gawin iyon kahit sa sariling kapamilya. Isaac was her nephew, yet he used Liora to hurt him. "Hmm." He hummed as an approval. "Pero sa likod ng mga magulang ko, walang nakakaalam na nagkikita pa rin pala sina Liora at Isaac. Until they found out, and did the worst." "What happened?" Nanginginig kong pagtatanong. I was afraid to know more, but I couldn't help it. Pakiramdam ko ay mayroon akong karapatang malaman lahat. "My mother sent the photo to Isaac and the proof of Liora's pregnancy. Isaac knew that it might be staged by my parents so he did not believe it. Kilala naming dalawa ang mga magulang ko. Kilala niya rin ako at alam niyang hindi ako interesado kay Liora umpisa pa lang." He continued. "Pero no'ng time na magtatanan sana silang dalawa, itatakas sana ni Isaac si Liora. But it did not happen. They got into an accident. Isaac did not survive." Napaawang ang mga

Napangiti na lang ako bago siya dahan-dahang inilagay sa upuan. I sat beside her and gave her the cake that her father bought. "Daddy bought this for you, baby." I told her. Mabilis na bumilog ang mga mata niya at kinuha ang cake na nasa kamay ko. "Daji bought cake for Ellie!" She exclaimed. Natutuwang tinanguan ko ito. She started to ask me about her father, but I decided to answer her questions as much as possible. It is one of my ways to prepare her mentally. Mabilis din naman akong natapos sa pag-aayos sa laruan niya kaya tumigil siya sa pag-iyak. Hindi na kasing ganda ng dati, pero maayos naman na ang laruan niya. She has so many Doctor McStuffins toys, but this one has always been her favorite because aside from it is talking, it is also dancing. Sa mga sumunod pa na linggo ay gano'n pa rin ang nangyari. Palagi kaming magkasama ni Zeidan sa trabaho. Mayroon ding mga pagkakataon na nakakausap ko siya tungkol sa mga nangyari no'ng naghiwalay kami. He was so proud of me whe

Amoy pancake syrup at butter ang buong dining area. Umaga pa lang pero parang ang gaan na ng pakiramdam ko, kahit may halong kaba sa dibdib. Ang sikat ng araw, malambot at mainit, tumatama sa mga puting kurtina at sa maayos na lamesa sa harap namin.Isang linggo na ang lumipas simula noong gabing ‘yon. Gabi na inamin ko ang lahat, noong nalaman ni Zeidan ang totoo tungkol kay Amaris. At simula noon, hindi na nawala si Zeidan sa paligid namin.Araw-araw siyang dumadaan. Minsan, may dalang grocery, minsan laruan, minsan pagkain. Pero laging pareho ‘yung dala niya para sa’kin, isang baso ng strawberry milk.“Good morning, baby,” he greeted as he entered the kitchen, suot pa rin ‘yung gray joggers na madalas niya nang suotin at simpleng white shirt. Medyo gulo pa buhok niya, halatang kararating lang mula sa duty. “You haven’t had breakfast yet, right? I made pancakes.”Napatingin ako sa kanya habang abala siya sa lamesa, nag-aayos ng plato at hinahain ang niluto. I tried to fight the smal

Tahimik pero magaan ang unang umaga sa mansion. Parang lahat ng ingay ng siyudad naiwan sa labas ng gate, at ang naririnig ko lang ay halakhak ni Amaris sa may garden habang hinahabol si Zeidan na may hawak na maliit na basket ng strawberries.“Daddy! Don’t eat it all!” sigaw ng anak namin habang tumatakbo.“Eh, sino bang nagsabing para lang sa’yo ‘to?” sagot ni Zeidan, sabay takbo rin, halatang nag-eenjoy.One thing I love to see every morning was their bonding. Hindi ko inakala na mayroong ganitong side si Zeidan. He became too playful around Amaris. Nakaupo lang ako sa terrace, may hawak na tasa ng strawberry milk na syempre ay gawa ni Zeidan. Hindi ko pa rin alam kung kailan siya natutong maghanda ng ganito tuwing umaga, pero consistent siya. Palagi.“Baby, mainit na masyado diyan,” sigaw niya mula sa garden. “Come here, I made breakfast.”Napailing ako pero ngumiti rin. “Ayan ka na naman sa ‘baby’ mo.”Narinig kong natawa siya. “Bakit, gusto mo bang palitan ko ng ‘mahal’?”Halos