You Are Only Mine(TAGALOG)의 모든 챕터: 챕터 91 - 챕터 100

MULA sa bintana ay tanaw ni Miguel ang paglabas ng sasakyan ni Ron at ang pagsara ng gate ni Gabriella. Pagharap ni Gabriella sa bahay ay nakita niya si Miguel na nakatayo sa loob ng silid niya sa tabi ng bintana. Nagkatitigan silang mag-asawa, nasa mukha ni Miguel ang iritableng anyo nito habang nakatingin sa kanya. Napailing na lang si Gabriella at tahimik na pumasok sa loob ng bahay. Alam niyang nakasunod ang tingin ni Miguel sa kanya. Hindi siya bumalik ng silid sa halip ay sa kusina siya dumeretso. Hindi maganda ang mood ni Miguel kaya mas mainam na iwasan na lang niya. Inabala niya ang sarili sa pagpupunas ng mga alikabok sa mga istante at kakalanan. Hindi niya namalayan ang paglapit ni Miguel sa likod niya. Nagulat na lamang siya nang yumakap ito sa baywang niya mula sa likuran niya. Napahinto sa ginagawa si Gabriella. "Ayos ka na ba?" kaswal na tanong ni Gabriella sa asawa. "Nahimasmasan ka na ba?" "I really hate that man, Gabriella." matigas ang boses ni Miguel.

KINABUKASAN ng umagang iyon ay napilitan si Gabriella na bumangon ng kama dahil binilinan siya ni Moises na kailangan niyang umattend para sa gaganaping, "New Shareholder's Welcome and Company Performance Presentation". Kung saan ay ipapakilala siya bilang bagong shareholder ng kumpanya. Suot niya ang light pink tailored suit na binubuonng fitted blazer at high-waisted na pantalon. Sa loob ay may suot siyang puting blouse na bahagyang nakabukas ang kwelyo at two inches pointed sandals na may shade ng kulay black and pink. Tinernuhan din niya ito ng simpleng handbag na kulay brown na binili sa kanya ni Miguel sa mga ganoong okasyon nga. Pinasadahan niya ang kanyang sarili sa harap ng salamin. Nag-apply lang siya ng light make-up at lipstick. Ang buhok niya ay banat na banat na ipinusod niya ng mataas at nagsuot ng katamtamang laki ng hikaw na may dyamante. Suot din niya ang binigay ni Miguel sa kanya na kwintas at syempre ang wedding ring niya na kahit kailan ay hindi niya hinubad

MABIGAT ang ulo ni Gabriella habang ang sikmura niya ay tila hinahalukay. Parang gusto niyang masuka. Napaungol siya at unti unting idinilat ang mga mata. Malabo pero alam niyang si Moises at si Manang Betty ang nakatayo sa paanan ng kama niya. "M-Manang Betty... nasusuka po ako," sabi niya at dahan-dahang tumayo. Mabilis siyang inalalayan ni Manang Betty papuntang comfort room. Nang matanaw niya ang lavatory ay kaagad siyang lumapit doon at pasubsob na isinuka ang nakaipon sa lalamunan. Pero wala siyang mailabas. Sumusuka siya pero walang lumalabas na nanggagaling sa sikmura niya. Tigmak tigmak na ang pawis niya. Nilapitan siya ni Manang Betty at hinimas ang likod niya. "Normal lang iyan sa nagbubuntis," malumanay na sabi ni Manang Betty sa kanya. Bigla siyang napatuwid ng tayo a.t maluha luha ang mga matang tumingin kay Manang Betty. Bahagyang hinihingal pa siya. Matamang nakatingin si Manang Betty sa kanya. "Alam na ba ni Miguel?" tanong nito. Umiling siya at pa

"PRIDE ang umiiral sa iyo, kaya ka ganyan. Nagpadala ka sa mga sinasabi ng Samanthang iyon. Oo, totoo lahat ng mga nakita mo sa dokumentong iyon, pero hindi mo ba naisip na ginawa namin iyon ng Papang mo para sa ikakabuti mo? At sa part naman ni Miguel, ikaw mismo, Gabriella ang magpapatunay kung ano talaga ang hangarin niya sa iyo. Na talaga bang ginamit ka lang niya para masecure ang mana niya?" mahabang pahayag ni Mariella at tiningnan mabuti ang anak. Dalawang araw nang nakauwi ang anak niya at ngayon lang nagkaroon ng pagkakataon na kausapin ni Mariella ang anak. Umuwi ito na mugto ang mga mata at nagkulong sa kwarto. Hindi siya pinapansin ng anak at ramdam niya na may problema ito. Kung hindi pa tumawag si Moises ay hindi niya malalaman ang dahilan ng pag-uwi nito. "Nauunawaan ko ang nararamdaman mo. Pero sana kinausap mo ang asawa mo at hiningan mo siya ng paliwanag, hindi iyong naniwala ka kaagad sa sinasabi ni Samantha. Siguradong may dahilan si Miguel at si Moises kung ba

SA BIGLANG pagdilat ng mga mata ni Gabriella ay wala siyang makita. Gumapang ang takot at pag-aalala sa isip niya dahil kahit saan niya ilinga ang ulo niya ay puro kadiliman ang nakikita niya. Idagdag pa ang nakabibinging katahimikan sa paligid. Pakiramdam niya ay para siyang kakapusan ng hininga. Ang dalawang kamay niya ay hindi niya maigalaw dahil nakatali ang mga iyon sa likod niya. Nakapiring ba ang mga mata niya kaya wala siyang maaninag at makita? Bigla ay naalala niya ang mga huling sandali bago siya panawan ng malay. Ang itim na kotse na pabalik-balik. Ang panyong itinakip sa ilong niya. At ang lalaking nakabalot ang mukha. Iyon ang mga naaalala niya. Kinidnap ba siya ng sakay ng itim na kotse na iyon? Gumapang ang kilabot sa katawan ni Gabriella. Noon niya nahiling na sana sa mga oras na iyon ay nasa Japan siya at kasama si Miguel. Pinakiramdaman niya ang sariling katawan sa takot na baka may ginawa sa kanya ang mga lalaking iyon. Gusto na niyang magbreakdown at umiyak.