Lahat ng Kabanata ng พ่อเลี้ยงพันธุ์ดุ: Kabanata 11 - Kabanata 20

“ลุงเมฆทำให้ยุ้ยมีความสุขมากเลยค่ะ”“ไม่เจ็บหอยนะ”เธอส่ายหน้า “ฟินมากกว่า ชอบเลียจัง”“ก็ของยุ้ยหวานนี่นา”เขาขยับใบหน้าเข้าใกล้ใบหน้าเธอ ลมหายใจอุ่นซ่านราดรดลงบนเรียวปากนุ่ม “พ่ออยากอุ้มแตงยุ้ยจัง แต่ตอนนี้คงทำไม่ได้”“งั้นให้ยุ้ยทำไงคะ”“ขย่มพ่อสิ ตอนนี้พ่ออยากเป็นม้าให้ยุ้ย”“ก็ได้ค่ะ แต่ต้องสัญญาว่า หลังจากถอดเฝือกแล้ว พ่อ เอ๊ย! ลุ่งเมฆจะต้องทำให้ยุ้ยทุกอย่างที่ยุ้ยต้องการ”เขายิ้มกริ่ม “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ แล้วยุ้ยจะได้รู้จักพ่อมากขึ้น จะได้รู้ว่าไม่มีท่าไหนที่พ่อทำไม่ได้”สองร่างกอดเคล้าคลอนัวเนียบดเบียด จูบซุกไซ้กันอย่างคลั่งใคล้ คลำเคล้นจุดสงวนของกันและกันอย่างโหยหา กระหาย...“โอวววว...ลุงเมฆขา”“เรียกพ่อสิลูกรัก อยากได้ยินหนูเรียกพ่อสักครั้ง”“อืมมม...” ลิ้นร้อนไล้ถูหัวนมสวยจนมันชูชัน เลียไล้รอบฐานนมและเนื้อเต้าจนถ้วนทั่ว ช่วงล่างบดลำแกร่งบนร่องรักเพื่อกระตุ้นเล้าโลม “อ่า...พ่อ..พ่อเมฆขา พ่อเมฆของยุ้ย ยุ้ยต้องการพ่อเมฆค่ะ”“ได้สิ” เขากระซิบกระซาบ “พ่อจะเป็นทุกอย่างให้ยุ้ยเอง เข้ามาเลย เข้ามาเลยลูก”กายแกร่งพลิกลงนอนแผ่หลา จับลำดุ้นสาวรูดรอคอยการบำเรอจากหญิงสาว ลำแกร่งฝังมุกแข่งโ

ตัวของสิงหรัตน์เองก็คิดไม่ต่างกับใครต่อใครในไร่แห่งนี้หรอก แต่เขาก็รับเด็กสาวไว้ เพราะเห็นว่าเจ้าหล่อนไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ ด้วยมารดาของเธอนั้น หนีหายไปทันทีที่พาเธอมาทิ้งไว้ที่ไร่ญาติหลายฝ่ายอยากให้ทำการตรวจดีเอ็นเอเสียให้เรียบร้อย แต่เขาไม่ยินยอม โดยอ้างว่าต้องการให้เด็กหญิงบรรลุนิติภาวะเสียก่อน ทั้งยังบอกกับทุกคนว่าเขาเชื่อว่าเจ้าหล่อนเป็นลูกสาวของพี่ชายจริง เพราะพี่ชายได้สั่งเสียเอาไว้ก่อนตายหากแต่ความจริงแล้ว เขาแอบทำการตรวจดีเอ็นเอเสียแต่ตอนที่เจ้าหล่อนมาถึงไร่ได้ไม่นาน และผลปรากฎว่าเจ้าหล่อนไม่เกี่ยวพันทางสายเลือดกับพี่ชายของเขาจริง ตามที่ทุกคนสงสัยนั่นล่ะแต่เพราะเขาเวทนาเด็กหญิงที่น่าสงสาร เขาจะปล่อยให้เด็กวัยสิบขวบที่ขาดที่พึ่งและไม่มีที่ไปออกไปเผชิญชะตากรรมได้อย่างไร เขาจึงให้เธออยู่ที่ไร่ ในฐานะหลานสาวของเขา ตามที่มารดาของเธอต้องการ ด้วยอยากให้เธอเติบโตเป็นผู้ใหญ่เสียก่อน หลังจากนั้นเธอจะออกจากไร่เพื่อไปสู่โลกภายนอก เขาก็คงหมดห่วงแล้วและอีกเหตุผลที่เขารับเด็กหญิงวัยสิบขวบเอาไว้ นั่นก็คือความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นในหัวใจของเขา ตั้งแต่คราวแรกที่ได้เห็นหน้าเธอ เขาก็รู้สึก

“เราคงคิดถึงคุณอามากไป ถึงได้ฝันว่าแต่งงานกัน”เธอฝันว่าได้เข้าห้องหอกับคุณอาอย่างมีความสุข เธอโดนคุณอาจูบหอมจนหนำใจ แล้วก็...ร่วมรักกันอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนจนเธอเผลอหลั่งความสุขออกมาจริงๆ“เอ้อ...เปียกหมดเลย...นี่เรารู้สึกแบบนี้กับคุณอาตั้งแต่ตอนไหนนะ” เธอพยายามนึกให้ออก แต่ก็นึกไม่ออก มันอาจเป็นความซึมลึกทีละน้อย ๆ ก็เป็นได้ “เรา...รักคุณอาจัง...อยากให้คุณอากอดจูบแล้วทำอะไรต่อมิอะไรเหมือนในฝันจังเลย...แต่มันจะมีวันนั้นมั้ยนะ คุณอาคงไม่ชอบเด็กกะโปโลอย่างเราหรอก คงจะชอบหุ่นสะบึมเหมือนพวกยัยนุชนารถ ยัยมารตีเสียงแปดหลอดที่ชอบใส่ชุดโป๊อวดเต้ามายั่ว หรือไม่ก็คงชอบแบบคุณหนูวารีผู้ดัจริต แสร้งทำเป็นผู้ดีต่อหน้าผู้ชาย แต่พอลับหลังแล้วกลับร้ายแสนร้าย!!!”วินาทีนั้นเอง อยู่ ๆ เสียงเคาะประตูห้องของเธอก็ดังขึ้นในความมืดสลัวและเย็นฉ่ำของอุณหภูมิห้องประมาณยี่สิบองศา เธอตกใจและแปลกใจมากที่มีคนมาเคาะห้องในเวลาย่ำดึกขนาดนี้“ตีสองแล้ว ใครกัน?”พราวนภาลุกจากเตียงนอน เดินไปเปิดประตูให้คนผู้นั้นด้วยความเต็มใจ เพราะเธอมั่นใจว่าต้องเป็นใครสักคนในบ้านหลังนี้แน่ อาจเป็นคุณอาสิงห์ หรือไม่ก็คุณแม่บ้านไฉไล ที่มี

“ไอ้บ้า! ไอ้สารเลว แกทำแบบนี้ทำไม!”“ก็บอกแล้วไงว่าจะเอาทำเมีย!”“แต่ฉันไม่อยากเป็นเมียแก! ถอยไปนะ บอกให้ถอยไปไง! คุณอาขา...อาสิงห์...ช่วยพราวด้วย!”ไอ้เมฆเห็นความหวาดกลัวของเด็กสาวเป็นเรื่องขบขัน มันเอาแต่หัวเราะสนุกจนเธอคิดว่ามันบ้า“ร้องไปเถอะ ร้องยังไงก็ไม่ได้ยินหรอก ป่านนี้พ่อเลี้ยงสิงห์คงกำลังมีความสุขอยู่กับคุณหนูวารีจนแทบไม่อยากจะลุกจากเตียงด้วยซ้ำ”“คุณหนูวารี! ยัยนั่นมาเกี่ยวอะไรด้วย!”“ก็นี่เป็นแผนของคุณหนูวารี!” มันพูดเรื่อยเจื้อยจนเผลอพูดสิ่งที่ไม่สมควรออกมา “ไม่ต้องถามมากหรอกน่า เอาเป็นว่าตอนนี้ เรามามีความสุขกันดีกว่า ไอ้เมฆบอกตรงๆว่าอยากอึ๊บคุณหนูมาหลายวันแล้ว อยากมากจนทนแทบไม่ไหว ฮึ่ม! มาเถอะคุณหนู...มาเป็นเมียของผมซะเถอะ แล้วคุณหนูจะได้รู้ว่ารสรักของคนชั้นต่ำมันหวานมันส์แค่ไหน!”“อย่านะ! กรี๊ดดดด” เธอร้องลั่นออกมาด้วยความกลัว พยายามเตะต่อยและถีบไปเท่าที่จะทำได้ แต่ก็สู้แรงของเจ้าคนหื่นกลัดมันไม่ได้อยู่ดี มันกระโจนเข้ามาจับตัวเธอไว้ แล้วจับขึงพืด"ฮ่าๆๆ ฤทธิ์มากจริงนะ เดี๋ยวเหอะ เจอสักดอกสองดอก ก็คงไม่ร้องแบบนี้แล้ว แต่จะร้องแบบอื่นแทน...เสียวอ่ะ เสียวอ่ะ เสียวจังเลยผ

ขาดคำนั้น พ่อเลี้ยงสิงหรัตน์ที่สละทิ้งซึ่งความถูกต้องทั้งหมดทั้งมวลก็เลี้ยวรถเข้าข้างทางแล้วจอดสนิท เขาทนมามากพอแล้ว มันคงถึงเวลาทำตามใจปรารถนาเสียที เขาจึงคว้าร่างเกือบเปลือยของเด็กสาวมากอดแน่นด้วยความรัก“อือ...”“พราวจ๋า...อารักพราวเหลือเกิน”“คุณอา...” เจ้าหล่อนทั้งตกใจและดีใจระคนกัน เมื่อพ่อเลี้ยงสิงหรัตน์ยอมเปิดเปลือยความรู้สึกออกมาในเวลาที่เธอกำลังลำบากจนแทบทานทนไม่ไหว เธอกอดตอบกายอุ่นของชายหนุ่มรุ่นใหญ่ ซึ่งมีอายุห่างจากเธอเกือบยี่สิบห้าปี ด้วยความรู้สึกรักใคร่เสน่หาจนล้นอก“พราวจ๋า พราวของอา” อ้อมกอดแข็งแกร่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยเสมอมา ครั้งนี้ก็เช่นกัน...“คุณอาขา...”สองร่างกอดเกี่ยวกันแนบแน่น ต่างลูบไล้เรือนกายของกันและกันอย่างโหยหา ก่อนหนุ่มใหญ่จะทานทนไม่ไหว ประกบปากจูบหลานสาวคนสวยอย่างดูดดื่ม“อ่า...” ริมฝีปากร้อนบดจูบอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน แล้วขยี้อย่างรุนแรงจนริมฝีปากสาวน้อยเปิดอ้า ร้องครางแผ่วเบาระริก ร่อนลิ้นอุ่นหวานออกมาเลียริมฝีปากของอาสุดหล่ออย่างจงใจเย้ายั่ว“อ๊า...อูว...อือ...” ชายหนุ่มทนแรงเร่าไม่ไหว กระหน่ำจูบอย่างกระหายแล้วจึงแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากของ