Semua Bab หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า: Bab 31 - Bab 40

แม้ว่าลู่เฉินจะได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน แต่ใครที่สายตาดีก็จะเห็นว่า พลังของลู่เฉินแข็งแกร่งกว่าเดิม!การต่อสู้กับนักรบระดับแปดในครั้งนี้ ทำให้ลู่เฉินมีความเข้าใจในวิถีดาบที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น แม้ว่าจะยังไม่สามารถทะลวงผ่านไปสู่ระดับเจ็ดได้ แต่ก็มีความก้าวหน้าอย่างเห็นได้ชัดนี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมลู่เฉินจึงยอมเสี่ยงบาดเจ็บสาหัส หรือแม้กระทั่งความตาย เพื่อต่อสู้กับฉินกวนด้วยตัวเองเงาดำร่างหนึ่งปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน และประคองแขนของลู่เฉินไว้เบา ๆลู่เฉินหยุดพักครู่หนึ่ง แล้วปัดมือของอีกฝ่ายออก และเก็บดาบยาวขึ้นมา ชุดสีดำของเขาสะบัดไหว และได้ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์อย่างสง่างาม"ไปจัดการให้เรียบร้อย""ครับ!"จากนั้น ก็มีเสียงคมมีดกรีดเนื้อและเสียงกรีดร้องดังขึ้นนักรบระดับแปด สิ้นชีวิตแล้วเมื่อจ้าวเสวี่ยหานรู้ว่านักรบระดับแปดเข้ามาในเมืองหลวงของต้าฉิน และเป้าหมายคือลู่เฉิน ก็รีบเรียกหานชางหลินมาทันทีหานชางหลินเป็นนักรบระดับแปดที่แข็งแกร่งที่สุดในต้าฉิน และเป็นยอดฝีมือระดับสูงของต้าฉินหลังจากสั่งให้หานชางหลินไปช่วยลู่เฉินแล้ว จ้าวเสวี่ยหานก็รู้สึกกระสับกระส่ายอยู่ในห้องบรรทมนางเดิ

ในเมืองหลวงของต้าฉิน ไม่ว่าจะมีความคิดอะไรอยู่ในใจ พวกเขาแทบทุกคนต่างก็รอคอยข่าวการตายของลู่เฉินแต่ใครจะรู้ว่า สุดท้ายแล้วดันไม่ได้ข่าวการตายของลู่เฉิน แต่กลับได้ข่าวการตายของนักรบระดับแปดแทน!ในคืนนั้น ในเมืองหลวงของต้าฉิน มีคนจำนวนมากมายที่นอนไม่หลับพวกเขาจำเป็นต้องประเมินลู่เฉินใหม่ ยอดฝีมือที่สามารถสังหารนักรบระดับแปดได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ก็เป็นที่ต้องการเมื่อโยวโหวได้ยินข่าว เขาแทบจะทุบข้าวของทุกอย่างที่อยู่ข้างตัวจนแตกละเอียด"เป็นไปไม่ได้หรอก! ต้องเป็นฝีมือของหอเทียนจีของเขาแน่ๆ!"องครักษ์เหลือบมองโยวโหวอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าพูดอะไรอีก แต่ได้แต่ค้านในใจว่า ข่าวที่ส่งมาระบุว่าลู่เฉินใช้เพียงกำลังของตัวเอง ทำร้ายนักรบระดับแปดจนบาดเจ็บสาหัส และหลังจากนั้นนักรบระดับแปดก็ตายในบ้านของลู่เฉินในขณะนั้นเอง ก็มีคนเข้ามาแจ้งข่าวต่อโยวโหว"ท่านโหว องค์ชาย องค์ชายเขา..."โยวโหวกำหมัดแน่น "หมอว่าอย่างไร? ปราณในท้องของฮวาเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง?"ในวันนั้นที่เขาตรวจดูใต้เวทีการประลอง พบว่าปราณในท้องของเว่ยฟางฮวาแตกสลายไปแล้ว!นั่นหมายความว่า หลังจากนี้เว่ยฟางฮวาจะกลายเป็นคนไร้ค่

"ปราณในท้องแตกสลายหรือ?" มือของลู่เฉินหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กลับมาเป็นปกติ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า "ข้าไม่ได้ลงมือหนักขนาดนั้น"ด้วยพละกำลังของเขาในตอนนั้น เว่ยฟางฮวาซึ่งเป็นนักรบระดับห้า ปราณในท้องควรจะแค่เสียหาย แต่ไม่น่าจะแตกสลาย"ความสามารถนักรบระดับห้าของเว่ยฟางฮวา เป็นสิ่งที่โยวโหวเร่งรัดสร้างขึ้นมา"ความหมายโดยนัยคือ นักรบระดับห้าของเว่ยฟางฮวาไม่มีพื้นฐานที่แข็งแกร่ง วรยุทธ์ที่เขามีนั้นมาจากการพึ่งพายาการเร่งรัดแบบนี้ ในที่สุดก็จะนำไปสู่ผลลัพธ์หนึ่ง คือปราณในท้องไม่มั่นคงด้วยเหตุนี้ เมื่อโดนเขาชกเพียงหมัดเดียว ปราณในท้องจึงแตกสลายทันที และไม่สามารถกอบกู้ได้ดวงตาของลู่เฉินดูสงบนิ่ง "มีเรื่องอื่นอีกหรือไม่?"ชายชุดดำลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อว่า: "หลี่หลินอิ่งทราบข่าวแล้วและอ้างว่าการกระทำของท่านแม่ทัพเป็นการขัดคำสั่งของนาง ซึ่งไม่สมควรอย่างยิ่ง"เมื่อได้ยินรายงานจากหอเทียนจี คิ้วของลู่เฉินก็ขยับกระตุกเล็กน้อย"ไม่ควรขัดคำสั่งอย่างนั้นหรือ?"ชายชุดดำที่คุกเข่าครึ่งตัวอยู่หน้าลู่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า: "ใช่ขอรับ หลี่หลินอิ่งพูดเช่นนั้นจริงๆ"สีห

ทั้ง ๆ ที่เป็นการประลอง ควรจะตัดสินแพ้ชนะด้วยความดีและความเลวการกระทำของพวกเขาในครั้งนี้ เป็นการดูถูกลู่เฉินชัด ๆ ‘โดยเชื่อว่าการที่ลู่เฉินสามารถแต่งบทกวีที่แท้จริงได้ ก็เป็นเรื่องที่หายากลู่เฉินเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย "คำหลักคืออะไร?"การกระทำเช่นนี้มันไร้เดียงสาเกินไป จนไม่สามารถทำให้อารมณ์ของลู่เฉินไหวหวั่นได้แม้แต่น้อยยิ่งไปกว่านั้น ความสามารถต่างหากที่เป็นการสื่อสารที่ดีที่สุดชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำ คือเว่ยถงโป๋ ในดวงตาของเขาเผยความเย้ยหยันออกมา"ในบทกวีต้องมีคำว่า ดอกไม้ เหล้า เมฆ สามคำนี้ ขาดไม่ได้แม้แต่คำเดียว"คนที่ประลองกับลู่เฉินจริง ๆ คือบัณฑิตเจ็ดคนที่นั่งอยู่ลู่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงยกพู่กันขึ้นและเขียนลงไปหลังจากผ่านไปสิบห้านาทีลู่เฉินจึงวางพู่กันลงมีบัณฑิตหลายคนเห็นว่าลู่เฉินเขียนเสร็จแล้ว จึงแสดงสีหน้าที่ประหลาดใจ"เขาคงไม่ได้เขียนส่ง ๆ ไปหรอกนะ?""แล้วจะไม่ให้เป็นอย่างอื่นได้อย่างไร? ลู่เฉินก็แค่คนบ้าบิ่นคนหนึ่ง ได้ยินว่าเขาหนีออกมาจากห้องขันที เด็กสกปรกเช่นนี้จะมีความสามารถด้านวรรณกรรมอะไรเล่า?""ก็จริง อย่างน้อยลู่เฉินก็เคยเป็นคนที่สร้า

"ท่าน ท่านใช้กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้หรือ?"มีคนอุทานออกมาด้วยความตกใจเว่ยถงโป๋ลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น "เป็นไปไม่ได้! ท่านอ๋องเคียงบ่าเคียงไหล่อย่าได้พูดจาเหลวไหล" ลู่เฉินหันข้างมองเว่ยถงโป๋ "ข้าสามารถวางกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้"น้ำเสียงของลู่เฉินนั้นหนักแน่น จนทำให้ในชั่วขณะหนึ่งไม่มีใครคิดว่าเขากำลังพูดจาเหลวไหลเลย"ถ้าหากไม่เชื่อ ก็สามารถมาทดสอบกระบวนทัพได้""อยู่ในสวนหลังตำหนัก"ยังไม่ทันที่ทุกคนจะตื่นเต้น ลู่เฉินก็พูดต่อว่า: "ในกระบวนทัพไม่ว่าจะเป็นหรือตายก็ไม่ต้องพูดถึง ทุกวันที่สิบห้าของเดือน จะทำการกวาดล้างคนในกระบวนทัพออกไปพร้อมกัน"ทุกคนก็เงียบไปทันทีกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศนั้นอันตรายอย่างยิ่ง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเดินออกมาได้ส่วนใหญ่จะถูกขังตายอยู่ในกระบวนทัพถ้าหากลู่เฉินใช้กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้จริง ๆ กระบวนทัพขนาดใหญ่ ขัดขวางศัตรูแสนคนก็ไม่ใช่เรื่องยากเว่ยถงโป๋ไม่กล้าที่จะสงสัยอีกต่อไปว่าลู่เฉินสามารถวางกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้จริงหรือไม่จึงเปลี่ยนไปพูดว่า: "กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศเป็นอาวุธที่ใช้ในการป้องกันเมืองได้ดี แต่ท่านอ๋องเคียง