LOGINShare
บทที่ 34
Latest chapter
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 40
"ท่าน ท่านใช้กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้หรือ?"มีคนอุทานออกมาด้วยความตกใจเว่ยถงโป๋ลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น "เป็นไปไม่ได้! ท่านอ๋องเคียงบ่าเคียงไหล่อย่าได้พูดจาเหลวไหล" ลู่เฉินหันข้างมองเว่ยถงโป๋ "ข้าสามารถวางกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้"น้ำเสียงของลู่เฉินนั้นหนักแน่น จนทำให้ในชั่วขณะหนึ่งไม่มีใครคิดว่าเขากำลังพูดจาเหลวไหลเลย"ถ้าหากไม่เชื่อ ก็สามารถมาทดสอบกระบวนทัพได้""อยู่ในสวนหลังตำหนัก"ยังไม่ทันที่ทุกคนจะตื่นเต้น ลู่เฉินก็พูดต่อว่า: "ในกระบวนทัพไม่ว่าจะเป็นหรือตายก็ไม่ต้องพูดถึง ทุกวันที่สิบห้าของเดือน จะทำการกวาดล้างคนในกระบวนทัพออกไปพร้อมกัน"ทุกคนก็เงียบไปทันทีกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศนั้นอันตรายอย่างยิ่ง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเดินออกมาได้ส่วนใหญ่จะถูกขังตายอยู่ในกระบวนทัพถ้าหากลู่เฉินใช้กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้จริง ๆ กระบวนทัพขนาดใหญ่ ขัดขวางศัตรูแสนคนก็ไม่ใช่เรื่องยากเว่ยถงโป๋ไม่กล้าที่จะสงสัยอีกต่อไปว่าลู่เฉินสามารถวางกระบวนทัพเก้าวังแปดทิศได้จริงหรือไม่จึงเปลี่ยนไปพูดว่า: "กระบวนทัพเก้าวังแปดทิศเป็นอาวุธที่ใช้ในการป้องกันเมืองได้ดี แต่ท่านอ๋องเคียง
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 39
จ้าวเสวี่ยหานเงยดวงตาที่สวยงามขึ้นเล็กน้อย "พูดจาเหลวไหลสิ้นดี"ทว่านิ้วที่เรียวสวยของจักรพรรดินีกลับถูกับมุมโต๊ะซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างกระสับกระส่ายเสิ่นหลานชิงยืนอยู่ด้านหลังจ้าวเสวี่ยหาน และเก็บท่าทางนั้นไว้ในสายตาอยู่ตลอดเห็นแล้วแต่ไม่พูดออกมา"ข้าน้อยอยากรู้ว่าท่านอ๋องเคียงบ่าเคียงไหล่จะรับมืออย่างไร จึงอยากจะออกไปดูสถานการณ์หน่อย""ไปเถอะ" จ้าวเสวี่ยหานอนุญาตหลังจากนั้นไม่นาน เสิ่นหลานชิงก็เดินเข้ามา แก้มของนางแดงระเรื่อเล็กน้อย และในดวงตาก็มีความตื่นเต้นที่ไม่อาจปกปิดได้"เกิดอะไรขึ้นหรือ?""ฝ่าบาท" คิ้วและตาของเสิ่นหลานชิงเต็มไปด้วยความร่าเริงและเผยท่าทางแบบหญิงสาวออกมาเล็กน้อย"ท่านอ๋องเคียงบ่าเคียงไหล่แต่งบทกวีบทหนึ่ง และทำให้บัณฑิตทุกคนตกตะลึงทันที"จู่ ๆ จ้าวเสวี่ยหานก็เท้าขอบโต๊ะและนั่งตัวตรงแต่แล้วก็ตระหนักว่าตัวเองดูร้อนรนเกินไป จึงกลับไปพิงบนเตียงอีกครั้ง"ลองอ่านให้ฟังหน่อย"ในขณะนั้น เสิ่นหลานชิงไม่ได้สังเกตเห็นการกระทำของจ้าวเสวี่ยหานเลย จึงอ่านบทกวีของลู่เฉินด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย"เรื่องราวทางโลกสั้นนักดุจฝันฤดูใบไม้ผลิ ความสัมพันธ์ผู้คนเบาดุจเมฆใน
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 38
ทั้ง ๆ ที่เป็นการประลอง ควรจะตัดสินแพ้ชนะด้วยความดีและความเลวการกระทำของพวกเขาในครั้งนี้ เป็นการดูถูกลู่เฉินชัด ๆ ‘โดยเชื่อว่าการที่ลู่เฉินสามารถแต่งบทกวีที่แท้จริงได้ ก็เป็นเรื่องที่หายากลู่เฉินเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย "คำหลักคืออะไร?"การกระทำเช่นนี้มันไร้เดียงสาเกินไป จนไม่สามารถทำให้อารมณ์ของลู่เฉินไหวหวั่นได้แม้แต่น้อยยิ่งไปกว่านั้น ความสามารถต่างหากที่เป็นการสื่อสารที่ดีที่สุดชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำ คือเว่ยถงโป๋ ในดวงตาของเขาเผยความเย้ยหยันออกมา"ในบทกวีต้องมีคำว่า ดอกไม้ เหล้า เมฆ สามคำนี้ ขาดไม่ได้แม้แต่คำเดียว"คนที่ประลองกับลู่เฉินจริง ๆ คือบัณฑิตเจ็ดคนที่นั่งอยู่ลู่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงยกพู่กันขึ้นและเขียนลงไปหลังจากผ่านไปสิบห้านาทีลู่เฉินจึงวางพู่กันลงมีบัณฑิตหลายคนเห็นว่าลู่เฉินเขียนเสร็จแล้ว จึงแสดงสีหน้าที่ประหลาดใจ"เขาคงไม่ได้เขียนส่ง ๆ ไปหรอกนะ?""แล้วจะไม่ให้เป็นอย่างอื่นได้อย่างไร? ลู่เฉินก็แค่คนบ้าบิ่นคนหนึ่ง ได้ยินว่าเขาหนีออกมาจากห้องขันที เด็กสกปรกเช่นนี้จะมีความสามารถด้านวรรณกรรมอะไรเล่า?""ก็จริง อย่างน้อยลู่เฉินก็เคยเป็นคนที่สร้า
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 37
เสิ่นหลานชิงมองลู่เฉินด้วยความสงสัย เป็นไปได้หรือไม่ที่คนผู้นี้จะมีความสามารถทั้งด้านการรบและวรรณกรรม?ลู่เฉินสัมผัสได้ถึงสายตาของเสิ่นหลานชิง แต่สายตาของเขาก็ไม่ได้มองไปที่นางเลยตั้งแต่แรกจดหมายเชิญระบุว่า ให้ไปตามนัดทันทีลู่เฉินจึงเดินทางออกจากที่นั่นทันทีในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ชื่อเสียงของลู่เฉินในต้าฉินถือว่าโด่งดังมาก ไม่มีใครไม่รู้จักเขาเขาเดินจากตำหนักไปยังสถานที่ที่ระบุไว้ในจดหมายเชิญ หอหลางย่วนตลอดทาง ไม่รู้ว่ามีสายตามากมายแค่ไหนที่จับจ้องอยู่บนตัวลู่เฉิน ผู้คนต่างซุบซิบนินทากัน"ได้ยินว่าพวกบัณฑิตรวมตัวกัน เพื่อท้าทายลู่เฉิน!""เรื่องนี้ ถึงแม้ลู่เฉินจะมีวรยุทธ์ที่แข็งแกร่ง แต่คาดว่าความสามารถด้านวรรณกรรมคงจะยังไม่พอสินะ?""วรยุทธ์ที่แข็งแกร่ง แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว! จะมีคนที่มีความสามารถทั้งการรบและวรรณกรรมมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร?""ใช่แล้ว แต่ครั้งนี้ ลู่เฉินคงจะต้องเสียหน้าเข้าแล้ว..."ลู่เฉินไม่สนใจ และก้าวเท้าเข้าไปในหอหลางย่วนทันทีที่เข้าไป ก็มีคนรีบเดินเข้ามาต้อนรับ"ลู่เฉินใช่ไหม? ทุกคนรออยู่ข้างบนแล้ว เชิญเลย?"คนที่เข้ามาต้อนรับคือบัณฑิตสวมชุดสีฟ้า
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 36
"ปราณในท้องแตกสลายหรือ?" มือของลู่เฉินหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กลับมาเป็นปกติ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า "ข้าไม่ได้ลงมือหนักขนาดนั้น"ด้วยพละกำลังของเขาในตอนนั้น เว่ยฟางฮวาซึ่งเป็นนักรบระดับห้า ปราณในท้องควรจะแค่เสียหาย แต่ไม่น่าจะแตกสลาย"ความสามารถนักรบระดับห้าของเว่ยฟางฮวา เป็นสิ่งที่โยวโหวเร่งรัดสร้างขึ้นมา"ความหมายโดยนัยคือ นักรบระดับห้าของเว่ยฟางฮวาไม่มีพื้นฐานที่แข็งแกร่ง วรยุทธ์ที่เขามีนั้นมาจากการพึ่งพายาการเร่งรัดแบบนี้ ในที่สุดก็จะนำไปสู่ผลลัพธ์หนึ่ง คือปราณในท้องไม่มั่นคงด้วยเหตุนี้ เมื่อโดนเขาชกเพียงหมัดเดียว ปราณในท้องจึงแตกสลายทันที และไม่สามารถกอบกู้ได้ดวงตาของลู่เฉินดูสงบนิ่ง "มีเรื่องอื่นอีกหรือไม่?"ชายชุดดำลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อว่า: "หลี่หลินอิ่งทราบข่าวแล้วและอ้างว่าการกระทำของท่านแม่ทัพเป็นการขัดคำสั่งของนาง ซึ่งไม่สมควรอย่างยิ่ง"เมื่อได้ยินรายงานจากหอเทียนจี คิ้วของลู่เฉินก็ขยับกระตุกเล็กน้อย"ไม่ควรขัดคำสั่งอย่างนั้นหรือ?"ชายชุดดำที่คุกเข่าครึ่งตัวอยู่หน้าลู่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า: "ใช่ขอรับ หลี่หลินอิ่งพูดเช่นนั้นจริงๆ"สีห
หลังจักรพรรดินีขึ้นครองบัลลังก์ นางกลับคิดเอาชีวิตข้า บทที่ 35
แม้ว่าจะพูดว่าหอเทียนจีภักดีต่อต้าฉิน แต่ใครที่ตาดีก็รู้ดีอยู่ในใจ ว่าหอเทียนจีภักดีต่อลู่เฉินมาโดยตลอด และลู่เฉินก็ยืนอยู่ข้างฝ่าบาท!และลู่เฉินยังทำลายปราณในท้องขององค์ชายของเขา!คืนนี้ ยังสังหารนักรบระดับแปดได้อีกมือที่ไขว้หลังของโยวโหว กำหมัดแน่น"ลู่เฉิน!""เสียนักรบระดับแปดไปหนึ่งคน จักรพรรดินีต้าถังคงเจ็บปวดใจเช่นกันใช่ไหม?"โยวโหวพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวดวงตาของบัณฑิตสว่างวาบ "ท่านโหวตั้งใจจะร่วมมือกับต้าถังหรือ?""ศัตรูของศัตรูคือเพื่อน" โยวโหวยิ้มมุมปากเย็นยะเยือก "ไม่ใช่หรือ?"บัณฑิตหัวเราะเสียงดัง "ท่านโหวพูดได้ถูกต้อง ข้าน้อยจะไปติดต่อต้าถังเดี๋ยวนี้""ระวังตัวด้วย"ข่าวที่ลู่เฉินทำร้ายนักรบระดับแปดอย่างหนัก แพร่กระจายไปทั่วจิ่วโจวอย่างรวดเร็วต้าถังที่ได้รับข่าวเร็วกว่านั้นเดิมทีหลี่หลินอิ่งคิดว่าจะได้ข่าวการตายของลู่เฉิน จึงยังคงมีอารมณ์ที่ซับซ้อนอยู่บ้างแต่คาดไม่ถึงว่าสิ่งที่รอคอยกลับกลายเป็นข่าวการตายของฉินกวน!นักรบระดับแปด นักรบระดับแปดกลับไม่สามารถสังหารลู่เฉินได้!หลี่หลินอิ่งรู้สึกโกรธจัดลู่เฉินไม่เคยบอกนางเลยว่าความสามารถของเขาถึงระดับที่น่
You may also like
ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา
สายลมไร้กาลเวลา2.3K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋659.3K viewsจะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์152 viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน250.8K viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา174 viewsชีวิตที่สามของหนิงอัน
มายารัตติกาล602 viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย356.1K viewsเขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ
เฉินเจียเสี่ยวเกอ578.9K views
