All Chapters of พลาดรักคนเถื่อน: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่9 ไม่อยากเจอ แต่ก็เจอ สามสาวเดินมาที่ลานจอดรถพร้อมกันหลังเรียนเสร็จ ควีนเหมือนร่างไร้วิญญาณที่มาให้อาจารย์เห็นหน้าเท่านั้น ส่วนสาระแทบไม่ได้เข้าหูเธอ “ควีน” “คืนนี้แต่งตัวสวย ๆ นะ” “ไปไหน” “ไปกินเหล้ากันเถอะ” ควีนแทบจะกลอกตาเมื่อพูดถึงเหล้า แต่เมื่อเธอแสดงท่าทางว่าไม่อยากไปเพื่อนก็คะยั้นคะยอ “ไปเถอะ เปิดหูเปิดตา” “ไปที่อื่นที่ไม่ใช้สกายคลับนะ” เมย์กับเดียร์น่ามองหน้ากันอัตโนมัติ ก่อนจะพากันมองหน้าเธอเป็นสายตาเดียวกัน “กลัวไนน์มันไปดักเจออีกเหรอ” “เดี๋ยวจองชั้นบนไว้ มันไม่ขึ้นไปหรอก” “หรือกลัวเจอเฮียคลาส” ควีนต้องเก็บซ่อนอาการใจหวิวไว้ให้มิด ทำไมอยู่ ๆ เดียร์น่าถึงถามแบบนั้น... “กลัวไปจับเขาจูบอีกเหรอ” “เปล่าสักหน่อย แค่เบื่อ” “งั้นก็ไปมิดไนต์คลับไหม แต่มันก็จะแคบหน่อยนะเล็กกว่าผับเฮียนิกกี้ตั้งครึ่งหนึ่ง” “ได้ เอาที่ควีนอยากไปเลย” ควีนแอบรู้สึกไม่ดีที่เพื่อนต้องมาเอาใจเธอคนเดียว แต่ถ้าไปที่นั่นแล้วต้องเจอเขาเธอก็ไม่ไหว

ตอนที่11 จริงหรือฝันอ่านข้อความที่ไวท์ส่งมาเรียบร้อยก็วางสมาร์ทโฟนลงแล้วคว้าแก้วเหล้ามาถือไว้แทน“คืนนั้นใครเหรอเฮีย ที่นั่งจูบกัน”“มึงเห็นเหรอ”“พวกเด็กเสิร์ฟมันพูดกัน” คลาสมองน้ำสีเข้มในมือแล้วกรอกมันลงคอ ก่อนจะวางแก้วที่มีแต่น้ำแข็งแล้วดันมันให้บาร์เทนเดอร์หนุ่มเก็บไป“เอาอีกไหมเฮีย”“ไม่”“อะไร มากินแก้วเดียวแล้วก็ไป”เขาลุกจากเก้าอี้ทรงสูงก่อนจะเดินไปยังทางขึ้นชั้นสอง ผ่านหญิงสาวมากมายที่ยั่วยวนแต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาได้เลย ‘เอามานับไม่ถ้วนแล้ว’เมื่อเท้าเหยียบที่ชั้นสองก็เห็นนิกกี้ย้ายตัวเองไปนั่งกับสาว ๆ ส่วนคนที่เพื่อนบอกว่าเมาก็ไม่เห็นจะเมาขนาดนั้น เขาเดิน ที่เดิมไม่นานไทเกอร์ก็พูดขึ้น“ผมก็สงสารไอ้ไนน์นะ พลาดครั้งเดียวจริง ๆ”“…”“มันรักควีนฉิบหาย เสียหลักเลยพอเป็นแบบนี้”“…” เขานิ่งเงียบเพราะไม่อยากฟังสักเท่าไร สายตาแอบชำเลืองมองไปยังหญิงสาวเจ้าตัวก่อนจะรู้ตัวว่าถูกไวท์จับสังเกตอยู่จึงเอาสายตากลับมา“แต่ควีนคงโกรธมันไม่นานหรอก ความดีมันก็เยอะ”“มึงก็อย่าไปชอบเด็กมันเข้าล่ะ อกหักตอนอายุจะสามสิบนี่เหี้ยเลยนะ” ไวท์พูดขึ้นพลางแสยะยิ้ม ‘ก่อนหน้ามันก็เคยเตือนไอ้เดย์แ

ตอนที่13 ก็เชื่องดีหนิร่างบางขยับตัวเพียงนิดแต่ก็ต้องเบ้หน้าเมื่อรู้สึกบอบช้ำไปทั่วทั้งตัว ดวงตากลมโตค่อย ๆ กระพริบขึ้นก่อนจะพบว่าเธออยู่ในท่านอนคว่ำหน้าอยู่กับพื้นเย็นเฉียบ มีผ้าผืนใหญ่ทับแผ่นหลังเอาไว้ซึ่งมันไม่ได้ให้ความอบอุ่นแก่เธอเลย“อื้ออ” หลังจากพลิกตัวนอนหงายก็ถึงกับหลุดเสียงร้องในลำคอที่แห้งผาก เธอนอนมองเพดานที่ไม่คุ้นนานหลายนาที พอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนดวงตาที่ดูอ่อนล้าก็เบิกกว้าง พลางกวาดสำรวจทั่วห้อง… เธอนอนอยู่ข้างเตียง“อ๊ะ” แค่ขยับตัวความเจ็บแสบก็แล่นพล่านกลางกายสาวจนกลั้นเสียงร้องไม่อยู่ แต่ถึงอย่างนั้นคนที่นอนโชว์แผ่นหลังเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงก็ไม่ได้รู้สึกตัวควีนจับผ้าห่มออกจากร่างก็เห็นตัวเองในสภาพที่เสื้อกองอยู่บนเนินอกจึงรีบดึงมันลง กระโปรงตัวสั้นก็อยู่กลางลำตัวมือเล็กจึงรีบดึงมันลงแต่ยังรู้สึกวูบโหวงอยู่เพราะยังขาดแพนตี้ตัวน้อยไปพรึ่บ ผ้าชิ้นเล็ก ๆ ถูกโยนมาตกที่ต้นแขนของเธอ เมื่อมองดี ๆ มันก็คือชิ้นที่มองหาอยู่ ก่อนที่ดวงตากลมโตจะช้อนขึ้นมองที่มาของมันจึงได้เห็นคนที่นอนหลับสนิทราวเจ้าชายนิทราก่อนหน้านี้กำลังนั่งมองเธออยู่“เลว”“หึ” คลาสแค่นยิ้มพลางมอง

ตอนที่15 เลิกยุ่งกันเถอะติ๊ง ติ๊ง“ยังรอเธอหายโกรธอยู่นะ”“คิดถึง” ควีนที่เปิดอ่านข้อความนั้นถึงกับต้องกลืนก้อนสะอึกลงคอ ภาพเขานั่งอยู่กับผู้หญิงที่เห็นในแชทกลุ่มของไทเกอร์มันทำให้อยากรู้จนลังเลอยู่หลายนาทีว่าจะพิมพ์ถามไปดีหรือเปล่า เพราะตั้งแต่บอกเลิกก็ไม่เคยตอบกลับ หรือรับสายเขาเลยติ๊ง“ยังรักและรอควีนอยู่นะ ที่ทำผิดพลาดไปขอโทษจริง ๆ” หญิงสาวรู้ตัวเองดีว่าใจยังคงสั่นไหวกับคำว่ารักของ ‘แฟนเก่าอยู่เหมือนเดิม แฟนคนแรก แฟนคนเดียวลืมได้ง่าย ๆ ก็คงแปลก’ หนึ่งอึดใจกว่าเธอจะเก็บสมาร์ทโฟนใส่กระเป๋าสะพายแล้วลงจากรถ ยังไม่ทันกดรีโมทล็อคก็กวาดสายตามองอย่างระวังว่าไนน์จะมาดักเจออย่างวันนั้นหรือเปล่า แต่ก็สะดุดกับชายคนหนึ่งที่เพิ่งลงจากรถบิ๊กไบค์สวมหมวกกันน็อคเต็มใบก่อนจะเลิกสนใจเพราะไม่รู้จักเขาRrrrเธอเปิดกระเป๋าหยิบสมาร์ทโฟนที่ส่งเสียงร้องออกมา เมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนก็ยืนรับสายอยู่ข้างรถอย่างนั้น“ว่าไงเมย์” “เอาอะไรไหม อยู่ร้านโจ๊ก” “ไม่ล่ะ ไม่หิว” “โอเค แค่นี้แหละ” เมื่อวางสายจากเพื่อนหางตาก็เห็นแวบ ๆ ว่ามีใครคนอยู่ใกล้เธอในระยะประชิด ก่อนจะทำใจกล้าหันมองเขาให้เต็ม ๆ ตาแต่ก็เห็นหมวกกัน

ตอนที่17 ต้องเอากี่ครั้งถึงจะเป็นผัว“เพื่อน!”“แน่ใจ”อะไรของพี่เนี่ย…”พรึ่บ ควีนทำหน้าไม่ถูกเมื่ออยู่ ๆ เขาก็เปิดประตูรถออกทั้งที่ยังล็อคให้เธออยู่บนตักของเขา และคนที่หยุดอยู่ข้างรถก็อึ้งอยู่ไม่น้อย“เอ่อ…”“เฟิร์ส มีอะไรเหรอ”“ไอ้ไนน์มันฝากน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋มาให้ มันอยากมาเองนะแต่กลัวควีนไม่กิน” หัวใจดวงน้อยไหววูบอย่างคนเสียหลักทำน้ำตาคลอ ไนน์ยังจำได้ว่าเธอชอบกินน้ำเต้าหู้เจ้าที่ขายอยู่ใกล้คอนโดฯเขา“ขอบใจ กูหิวอยู่พอดี”พรึ่บ“พี่คลาส!” คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเมื่อเขาคว้าถุงน้ำเต้าหู้มาจากมือของเฟิร์สแล้วจัดการเปิดประตูรอ เธอดิ้นสุดแรงแต่ก็แทบจะไม่ขยับจากตัวเขาได้เลย“นี่พี่ทำบ้าอะไรฮะ!”“ฉันทำอะไร”“ก็ให้เฟิร์สเห็นเราสภาพนี้เพื่ออะไร!”ควีนหอบหายใจหนักเพราะความโกรธและกลัว…กลัวไนน์เข้าใจผิด ไหนจะเหนื่อยจากการที่ออกแรงดิ้นไปแทบตายแต่ก็ยังไปจากตัวเขาไม่ได้อีก“ทำอะไร!” คนตัวเล็กถามเสียงขาดห้วงเมื่อเขายุ่งกับถุงน้ำเต้าหู้ของเธอ“ก็มันเอามาให้กิน”“ของควีนนะ!”“หวงอะไรแค่น้ำเต้าหู้ ทีน้ำของฉันยังให้เธอได้ไม่หวงเลย” ไม่ต้องถามว่าน้ำอะไรที่เขาให้เธอเพราะมันทำให้คิดไปไกลแล้ว ก็เลยช่า