All Chapters of พลาดรักคนเถื่อน: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่2 หวาดกลัว มายด์ นักศึกษาสาวคณะบริหารธุรกิจปี 2 เจ้าของหน้าตา และรูปร่างสุดเย้ายวนที่ผู้ชายหลายคนจ้องจะลิ้มลอง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเมื่อรุ่นพี่หนุ่มเพื่อนของพี่รหัสเธอเอาเสื้อแจ็คเก็ตของเขามาคลุมชุดนักศึกษาที่ตัวเธอไว้ เพราะยังอยู่กันที่ร้านเหล้า “ขอบคุณนะคะพี่โจ” “ไอ้แพรก็ลากมาไม่ดู เกือบโดนไล่กลับแล้วไหมล่ะ” “ขนาดไม่เต็มใจมานะ ล่อซะหน้าแดงเป็นลูกตำลึง ฮ่า ๆ” “มายด์จะกินให้พี่แพรไม่มีเงินจ่ายเลยคอยดู ดีนะที่พี่โจมีเสื้อติดมาด้วย” “ถึงไม่มีติดมามันก็ไปหาให้จนได้แหละ เพื่อน้องมายด์มันทำได้อยู่แล้วใช่ไหมโจ...” “อย่าไปฟังมันนะ ไอ้แพรมันพูดมั่ว” “มั่วอะไร ใคร ๆ ก็รู้...อื้อ! อึกก” แพรไหมเจ้าของวันเกิดถูกจับเอาเหล้ากรอกปากเพราะกำลังจะแฉความลับที่ไม่ลับของโจ เพื่อนคนอื่น ๆ ในกลุ่มพากันขำที่แพรไหมมักจะโดนทำแบบนี้ประจำ ก่อนที่โจจะถอยกลับมานั่งข้างเธอเหมือนเดิม “เมาเปล่า เดี๋ยวขับรถกลับไม่ไหวนะ” “มายด์ว่าจะแวะไปนอนบ้านพี่แม็คค่ะ อยู่ใกล้ ๆ นี่เอง” “ดีแล้ว ถ้าขับกลับค

ตอนที่4 มีคนที่เจ็บกว่าทันทีที่วางหญิงสาวลงบนเตียงสีเทาเข้ม เขาก็ปล้ำดูดยอดอกของเธออย่างมูมมามราวกับเสือเพิ่งออกจากถ้ำ แม้ว่าคนตัวเล็กยังคงต่อต้านสัมผัสของเขา จนเรี่ยวแรงแทบหมดลงเข้าไปทุกที“อย่า..พอแล้วฉันเจ็บ...”พรึ่บ เดย์ผละออกก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นปิดร่างกายสุดเย้ายวน ที่มันเต็มไปด้วยรอยดูดฝีมือเขา ก่อนจะเดินคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวแล้วถอดกางเกงออก“ฮึก...”มายด์กลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้เล็ดลอดแต่ทว่าเขาก็ได้ยินมันอยู่ดี ร่างสูงยืนมองเธอที่เอาแต่กอดผ้าห่มแน่นก่อนจะถอยไปนั่งที่เก้าอี้แล้วคว้าบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบทั้งที่อยู่ในห้องนอน“ฮึก...”“มึงเป็นน้องของมันนั่นเหรอ”“...” หญิงสาวซบใบหน้าลงกับหัวเข่าเพราะน้ำตาร่วงเผาะจนกลั้นสะอื้นไว้ไม่ไหวแล้ว“กูถาม!”“ใช่...”“กูชื่อเดย์””“ฮึก...”“มึงชื่ออะไร” หญิงสาวกำมือแน่นเพราะเขาควรจะถามเธอตั้งแต่ก่อนฉุดมาจากบ้านด้วยซ้ำ ไม่ใช่ย่ำยีเธอไปแล้วถึงมาถาม“สงสัยมึงคงอยากให้ไอ้พวกนั้น...”“มายด์!...ชื่อมายด์” ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะอัดควันบุหรี่เข้าปอดหนัก ๆ แล้วทิ้งมันลงกับที่เขี่ยบุหรี่อันเล็กพรึ่บ ทันทีที่ตั้งหลักบนพื้นขาก็สั่นจนทำให้มายด์ทรุดลงกับพื

ตอนที่6 น้องใคร ใครก็รัก“มายด์! แกจะไปไหน”“มายด์จะไปแจ้งความ” แม็คที่สภาพใบหน้าบวมปูดเห็นแววตาเจ็บแค้นของน้องสาวแล้วก็ยิ่งสงสารจับใจ แต่…“ไอ้เดย์มันเป็นลูกหลานมาเฟีย…ตำรวจทำอะไรมันไม่ได้หรอกมายด์” หญิงสาวกลืนก้อนสะอื้นลงคอ แม็คเป็นพี่ชายที่ปกป้องน้องสาวอย่างเธอมาตลอด ไม่มีทางที่เขาจะยอมให้เรื่องมันจบไปอย่างนี้...“แต่ถ้าแกอยากแจ้งความฉันจะพาแกไป”พรึ่บ หญิงสาวดึงแขนกลับเมื่อพี่ชายแตะเบา ๆ“มายด์...”“มายด์จะกลับคอนโด”“ฉันขอโทษฉันแม่ง…เป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่องเลยว่ะ” มือหนาที่วางบนไหล่ของน้องสาวบีบแน่นและสั่นเทาในเวลาเดียวกัน เพราะมายด์ไม่ยอมมองหน้าเขาเลย“ไว้เราค่อยคุยกันวันอื่นนะ มายด์ยังไม่พร้อม”“ให้ฉันขับรถไปส่งแกนะ”“อย่าดีกว่า”“…”“พี่แม็คก็…ไปหาหมอด้วยนะ” มายด์บอกเสียงสั่น ยังไงเขาก็เจ็บไม่ใช่น้อย ไหนจะร้านสักที่ถูกพังเละเทะอีก“มันทำร้ายแกคนเดียวใช่ไหม” คนน้องน้ำตาร่วงเผาะเมื่อหัวใจเหมือนถูกเหยียบซ้ำ ๆ ก่อนจะพูดในสิ่งที่คิดวนไปวนมาทั้งวัน“ฮึก…”“เรื่องนี้จะไม่มีใครรู้”“ไม่ใช่ว่าฉันห่วงตัวเอง ฉันห่วงแกกลัวเรื่องมันจะรู้กันเยอะแล้วแก...”“ฮึก...”“เข้าใจไหมมายด์” คนพี่ที่ใบห

ตอนที่8 รังควาญNcนมสดปั่นแก้วนั้นกลายเป็นบิวที่จัดการมัน เพราะคนอยากกินเธอบอกว่ากินไม่ลงแล้ว เขาดูดจนหมดก่อนจะโยนมันลงถังขยะอย่างแม่นยำ ฟึบ“แหวะ เหล้าอร่อยกว่าอีก”“ก็บอกให้ทิ้งไปนายกินทำไมล่ะ” บิวไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าสะพายหนังสีดำเมื่อมีเสียงเรียกเข้า“ฮัลโหล”“ไม่ว่าง”“เออ ไว้วันหลัง” บิวกดวางสายเพื่อนร่วมคณะแล้วกลับมองไปที่หญิงสาว เธอเหม่อลอยจนลูกบอลพุ่งมาจะโดนหน้าอยู่รอมร่อยังไม่รู้ตัว โชคดีที่เขาปัดมันออกไปทัน ปึก!“แม่ง! เตะมาไม่ดูวะ!”“บิว! เขาไม่ได้ตั้งใจ”พรึ่บ มายด์รีบคว้าแขนเขาไว้ก่อนที่จะลงไปหาเรื่องคนที่เตะลูกบอลมาทางเธอ“เสร่อมานั่งแถวนี้ก็ต้องระวังเองไหมล่ะ”“ขอโทษสักคำก็ไม่มี”“บิว!”“แม่ง!”“มะ..เมื่อกี้ใครโทรมานะ”“พวกไอ้ท็อปมันชวนไปกินเหล้า”“ไปสิ ไปกินเหล้าดีกว่า”จากที่ชวนมานั่งสนามฟุตบอลก็ได้เปลี่ยนที่หมายกะทันหัน เพราะคนชวนดันล่อตีนทั้งที่เธอเองที่เป็นคนเหม่อ แล้วไม่ระวังเอง แต่บิวก็ต้องปวดหัวกับเธออีกครั้ง...“มายด์... เยอะแล้วเอาบิ๊กไบค์มานะเว๊ย”“ไม่เมาหรอกน่า แก้เครียด”“เบา เบา เดี๋ยวก็ตกรถตายห่า”“ตายก็ดีสิ”เพี๊ยะ!“บ

ตอนที่10 ต่อให้ตายตรงหน้าบิวมองหญิงสาวที่ยืนข้างหน้าในลิฟต์ตัวเดียวกันด้วยความสงสัย พี่ชายเธอโทรหาเขาว่าฝากดูแลน้องสาวให้หน่อยเพราะมายด์ยังไม่ยอมคุยด้วย ไหนจะมีอาการเหม่อบ่อย ๆ บางทีก็เหมือนจะร้องไห้ออกมาติ๊ง ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกทั้งสองคนก็ชะงักเมื่อเห็นแม็คกำลังยืนอยู่หน้าลิฟต์พอดีมายด์เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขาแต่ไม่เอ่ยอะไรด้วยสักคำทั้งที่ควรจะถามสักนิดว่าเขามาทำอะไร“สวัสดีครับพี่แม็ค”“อืม จะไปเรียนกันแล้วเหรอ”“ไอ้จ่อยยังไม่มีเรียนหรอกพี่ มันจะไปนั่งมองผู้ชายที่ม.เฉย ๆ”“บิว” หญิงสาวเพียงคนเดียวเคล้นเสียงเรียกชื่อเพื่อน แต่บิวทำเพียงแค่ไหวไหล่แล้วเดินไปคร่อมรถบิ๊กไบค์ของตัวเองรอ“ไปกินข้าวกันก่อนไหม”“พี่แม็คมาทำอะไรที่นี่”“เป็นห่วง ก็แกไม่รับสายฉัน”“เมื่อคืนผู้ชายคนนั้นบุกเข้ามาที่ห้องมายด์” เธอพูดเสียงเรียบแต่ต้องพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้เสียงนั้นขาดหายไป"มันมาทำไม!”“...” เธอตอบเขาด้วยแววตาหม่นเศร้าที่ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าเดย์มาที่นี่ทำไม“พี่แม็คไปทำอะไรให้เขาโกรธขนาดนั้น ทำไมเขาต้องดึงมายด์เข้าไปเกี่ยวด้วย”“ย้ายคอนโดเลย ไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้ว”บิวที่ไม่ได้ยินว่าสองพี่