All Chapters of Diary Ng XXX Celebrity: Chapter 101 - Chapter 110

Irina POVTanghali na at nasa office bedroom ako ni Ravi. Katatapos ko lang kumain ng lunch nang mag-isa. Medyo nakakalungkot, pero wala naman akong magagawa. May nilakad kasi si Ravi. Ayaw niya akong isama dahil sabi niya, hindi naman daw ako kailangan doon. Kaya heto ako, naiwan na lang dito sa office niya kahit wala naman akong work na need asikasuhin. Nagawa ko na kasi lahat kahapon, so parang nagre-relax na lang ako rito.Napahilot ako sa sentido. Para bang sa tuwing wala si Ravi, lalo kong nararamdaman kung gaano na siya kaimportante sa akin. Sa dami ng nangyayari nitong mga nakaraang araw, siya ang naging kakampi ko, ang naging sandalan ko, at ngayon, habang wala siya, pakiramdam ko’y kulang ang paligid.Pero biglang naputol ang iniisip ko nang lumakas ang boses ng newscaster mula sa TV. “Breaking news,” bungad nito sa TV screen. Napalingon tuloy agad. “Nakulong ngayong tanghali si Cesar Mendiola, kilalang negosyante, matapos mapatunayang siya ang nag-utos sa tatlong lalaki na

Irina POVHindi ako makatulog, kaya nagbasa pa ako ulit ng isang page. Sayang, ngayon ko lang magagawang magbasa nang tuloy-tuloy. Pakiramdam ko kasi ay parang maunti na lang ang page nitong diary ni Mr. Ryder King, kaya malapit-lapit ko na ring matapos.Gusto ko na ring matapos, para marami-rami na akong matanong kapag nag-message na ulit ako sa nagpapakilalang si Mr. Ryder King.March 26, 2014Sa apartment studio ko, 07:48 PMDear diary,Kaya pala nag-request ng ganoon ang amo kong may lahi, iba nga pala ang effect nito sa mga viewers. Parang tumaya ako ng twenty thousand pesos na binayad ko sa baklang kasama ko sa video, pero ang kapalit, grabe. Bakit? Dahil halos umabot ng three hundred million ang kinita ko agad kinabukasan pagka-upload ko ng video na iyon. Hindi na ako nagtaka, nag-number one kasi sa website ang video ko. Nakadagdag trending ‘yung paglunok ng bakla sa katas ko, habang naka-zoom ang video sa mismong ari ko at bibig niya. Ang daming comment tuloy. Ang hot daw, jui

Irina POVNag-vibrate ang cellphone ko habang nasa desk ako at busy sa mga ginagawa. Agad ko ‘yung kinuha at nang makita kong si Ravi ang tumatawag, parang biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay tila nabalitaan na niya ang eksena kanina.“Oh, hello, Ravi?” kunyari ay chill lang ako, parang wala lang, simpleng araw lang. Pero ang totoo, inaabangan ko kung anong mase-say niya sa nangyari kanina.“Irina,” sagot niya habang medyo paos ang boses. Parang inaantok ata. “I heard about the meeting. My people told me everything. Sabi na e, walang hindi ka kinakaya. Nabanggit agad nila na may ibubuga ka. Puwedeng-puwedeng maging CEO.”Kilig pepe tuloy ako. Este, kinilig ako sa sinabi niya, lalo na sa binida sa kaniya ng ibang staff namin kanina nakakatuwa, tila lahat ay tinanong at in-interview niya sa nangyari.“Ah… yes. I just did my best.”“Best?” natawa siya nang mahina. “No. You nailed it. They were impressed. I’m proud of you, Irina.”Natigilan ako. Salamat naman at natuwa

Irina POV“Umamin ka nga, bakit iyak ka nang iyak kanina nung iwan ko kayong dalawa ni Lola?”Hindi ko akalaing itatanong iyon ni Ravi habang nasa hallway kami ng hospital. Ihahatid na niya ako kasi may pasok pa ako ng gabi. Nagulat tuloy ako, hindi ako nakapaghanda ng isasagot ko.“N-nasagot na namin kanina ‘yan ni Lola. May kinuwento lang siya sa mga buhay ninyo dati na kinalungkot ko ng husto, iyon lang. Bakit?” ako naman ang nagtanong para kunyari ay nagtataka na rin.“Iba kasi ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko, may tinatago siya sa akin. May tinatago na kayo sa akin,” pag-aamin niya habang seryosong nakatingin sa mata ko. Umiwas ako ng tingin tuloy sa kaniya. Mahuhuli niya kasi ako kapag nakipagtitigan pa ako sa kaniya.“Mabilis akong lumuha kapag nakakalungkot ang napakinggan kong kuwento,” sabi ko pa, para lalo na akong makalusot. Sana lang ay tumigil na siya sa pagtatanong.Pagdating namin sa parking-an ng ospital, natigil na siya. Tahimik na lang siya, hindi na kumikido. Nakak

Irina POVHabang nasa work ako, dito sa pinaka-table ni Ravi, oo, nandito ako sa office table niya dahil hindi na naman siya nakapasok sa work, gawa nang nagbabantay na naman siya sa lola niya. Ayaw talaga nito nang hindi si Ravi ang nagbabantay, kaya ako ang nandito, ako ang gumagawa ng mga work niya. Pero sa totoo lang, wala naman. Kung mayroon man akong ginagawa, sumasagot lang ako ng mga tawag sa telepono. Kadalasan, tanong lang about sa meeting. Eh, parang trabaho ko rin naman talaga ‘yun bilang secretary. Kaloka nga, super duper dami palaging meeting ni Ravi, palibhasa’t maraming nagpapagawa ngayon ng mga malalaking bahay, building at pati na rin mga private resort. Sa sobrang galing kasi ng company ni Ravi sa paglikha ng iba’t ibang mga luxury na hotel, resort at kung ano-ano pa, dagsa talaga ang nagtitiwala sa kay Ravi. At dahil doon, lalo siyang yumayaman.At dahil free time kahit nasa work, kinuha ko muna ang diary sa bag ko. Gusto ko ulit magbasa, habang wala naman ginagawa