Lahat ng Kabanata ng Secretly Dating My Trillionaire Boss (R18+): Kabanata 21 - Kabanata 30

Kabanata 20NANENG POINT OF VIEW"Congratulations Mister and Misis Almirante."Napabuntong hininga ako nang matapos din ang seremonya at picture taking ng buong pamilya, friends, relatibes, at iba pang bisita. Hindi sana ako makipagpicture sa kanila kung hindi pa ako hinila ng iba ka-klase ko noon.Nang matapos, binalingan ko si Kid."Kid, alis na tayo rito." Aya ko sa kanya. Subalita, bagaman ay hindi natuloy ang planong pag-alis nang tawagin ako ni Sheena."Naneng?! Sandali!"Pareho kaming nakatayo ni Kid sa bukana ng simbahan. Napatingala ako kay Kid na siyang kinibit-balikat niya lang."Naneng, aalis na ba kayo?""Ano—""No. I mean... actually, we are going to reception now." Sagot ni Kid kay Sheena.Napansin kong pinagtitinginan kami ng mga dati namin ka-klase. Umiwas na lang ako ng tingin at saka kinausap si Sheena."Uhm! Pupunta kami do'n, Sheena." Nakangiti kong sabi.Hinawakan ni Sheena ang kamay ko. Ngumiti at saka niyakap."Thank you so much for coming. And also... I want y

Kabanata 21 READ AT YOUR OWN RISK!! NANENG POINT OF VIEW "Pinatawag mo raw ako, Sir Gabriel?" "Miss Araneta? May business trip ako this coming Wednesday, right?" Sunod-sunod akong tumango. Pasimple ako tumingin sa aking gilid nang makita ko roon si Anika. "Yes, Sir Gab. Paris po. Around two thirty ng hapon ang flight. From here Philippines to Abu Dhabi, and Abu Dhabi to Paris. Etihad Airways po ang eroplano." "Okay! Thanks sa information," ngito ko. Aalis na sana aki nang magsaita siya ulit. "You have a passport, don't you?" Kumunot ang noo ko. "Ye-Yes! Why?" Alanganin akong sumagot, pero natawid ko pa rin. Saglit ko binalingan si Anika—abala sa kanyang cellphone. "You come with me." Rektang salita niya na ikinagulat ko. "Po? Bakit?" "Anong, bakit? Of course, sekretarya kita. Karapatan kong isama ka kahit saan ako magpunta. May problema ba?" "Si Miss Anika—" "Just pack your things bitch! No more question! Hindi ba pwede ikasaya mo na lang na sasama ka sa kanya

Kabanata 24NANENG POINT OF VIEWNagising ako bandang alas-dos ng madaling araw. Umiikot ang paningin ko't nahihilo. Dumagdag pa ang sobrang sakit ng ulo dahil sa dami ng alak na nainom.Iginala ko ang aking mga mata sa kabuuan ng lugar. Naging pamilyar sa akin ang istilo ng kwarto nang idinilat ko ang aking mga mata. Napalingon na lang ako sa aking kanan nang may gumalaw roon. Si Kid. Si Kid na mahimbing na natutulog. Shirtless.Hindi ko alam kung paano niya natunton ang lugar na iyon. Inialala ko pa lahat dahil sadyang nakalimutan ko.Kalahating oras na pag-iisip, doon na lang sumagi sa isipan ko ang lahat na nangyari. Mas lalo ako nanlumo sa aking sarili.Si Joan pala ang tumawag kay Kid. Kaya pala pamilyar ang lugar na iyon dahil iyon pala ang bagong negosyo nina ate Joan at ate Jolan; bigay ni Sir Iñigo sa kanila—sa pagiging mabuting empliyado."Gising ka na," wika ni Kid nang magising ito. Mayamaya ay bumangon siya't umalis ng kama't dumulog sa kanyang lamesa't nagsalin ng mala

Kabanata 26NANENG POINT OF VIEWS"You coffee Miss Mazekeen," ngiting sabi ni Kid sabay lapag ng mainit na kape sa itaas ng lamesa. "Nilalamig ka pa rin ba? Gusto mo takapin kita?" Napairap ako. Mayamaya ay hinablot ko ang kumot na binigay niya sa akin kanina nang mapansin niyang nilalamig pa rin ako dahil sa 16°c na lamig ng bahay niya. Maulan na nga't nagawa niya pang magpa-air condition."Salamat," mahina kong salita. "Hindi ka pa ba nilalamig? Malakas na nga ang ulan, nag-aircon ka pa't hindi ka pa nagdamit!" Nagkibit balikat siya't tumayo naupo sa bakanteng sofa. "I used to like this. Sa America, saka ka na makakaramdam ng lamig kapag negative na ang temperatura.""Tsk! Yabang din, eh!""Naneng? You still mad at me?"Naupo ako nang maayos. "Ang totoo niyan—oo. Pero wala din naman patutunguhan ang galit ko sa 'yo kung ang iniisip mo rin lang naman ay ang kapakanan ko. To be honest, wala akong may naalala na—" bumuntong hininga ako't umiling. Hindi ko na itinuloy ang sasabihin ko.

Kabanata 28-PART I NANENG POINT OF VIEW Nagulat ako sa damit na ipapasuot sa akin ni Kid. Seryoso ba 'tong lalaki na ito? Tanong ko sa aking sarili. Casual siya, ngunit para sa akin ay hindi ako komportable na suutin iyon. Masyadong showy ang dibdib. "Ayaw kong suutin 'yan. Wala bang slacks diya at longsleeve? Kid, alam mo naman na hindi ako nagsusuot niyan!" "Ah? I'm sorry, I forgot. Si Anika kasi gustong-gusto ang nga ganitong damit." Napairap ako. "Sa kanya mo ipasuot! Pahiram na lang pala ng plantsa—itong office uniform ko na lang ang susuutin ko." "Hindi 'yan. Meron bago rito." Sinundan ko siya sa wardrobe nito. Wardrobe pa lang paldo na. "Ikaw na pumili ng susuutin mo," aniya't binuksan ang isang cabinet na puno ng damit ng pambabae. Binalingan ko siya. "Akala ko ba hindi ritp pumupunta si Anika? Bakit ang daming damit niya dito sa wardrobe? Nakakahiya naman gamitin mga damit niya. Huwag na lang pala—okay na ako sa office uniform ko." Tinalikdan ko si Kid at bumalik