All Chapters of Secretly Dating My Trillionaire Boss (R18+): Chapter 31 - Chapter 40

Kabanata 30NANENG POINT OF VIEW"Ate Naneng, gising na. Hindi ka ba papasok sa trabaho ngayon?""Hindi. Ivan, ikaw na lang muna ang magluluto ng almusal ninyo, ha? Matutulog lang muna ako.""Sige, Ate 'Neng. Pahinga ka na muna diyan."Sumampa ulit ako sa kama pagkatapos isarado ni Ivan ang pintuan ng aking kwarto. Tamad akong kumilos ngayon dahil masama ang pakiramdam ko. Kagabe, naabutan ako ng ulan habang naglalakad pauwi sa bahay—galing sa mall. Kaya ito ang resulta, mabinat ang katawan, masama ang pakiramdam. In short, trangkaso."Ate 'Neng, nag sopas ako—kainin mo 'yan, ha? Saka may gamot na rin diyan.""Uhm! Salamat, Ivan.""Sige, ate 'Neng."Mabuti na lang nandiyan ang kapatid kong si Ivan. Bukod sa mapagkatiwalaan mo sa loob ng bahay, matalino din ang kapatid kong iyan. Grade 10, honor student.Kalahating araw na akong nakalubog sa aking kama. Pagising ko ulit, may pagkain na naman na inilagay si Ivan sa study table ko. Alas-dos ng hapon, maulan ang panahon.Bumangon ako't d

Kabanata 32 NANENG POINT OF VIEW "Umalis ka sa harapan ko!" Kung hindi siya madala sa pakiusap—idaan natin sa brutal na pamamaraan. Gamit ang ulo ko, sinikap kong iangat iyon saka iuntog sa noo niya. Dahil sa ginawa ko, dali-dali naman siyang umalis sa ibabaw ng katawan ko't panay himas ng noo niyang namumula. "What the—" "Hindi ka madaan sa pakiusap, ayan napala mo!" "Lumalabas na masamang ugali mo, Naneng!" Bumango ako nang makita kong namumula ang noo ni Kid. Dumulog siya ng fridge para maghanap ng yelo roon kung meron, and thankfully meron naman. Naupo siya sa sofa. Nakagiwi ang mukha. Lumapit ako't tumabi sa kanya. Kinuha konang icebag na hawak niya't ako na mismo nagpatong sa noo niya. "Kung hindi ka ba naman makulit, hindi ka sana nagkaroon ng bukol sa noo," nangiti ako. "Bukas tatlo na mata mo!" Tatawa-tawa kong sabi. Kinuha niya sa akin ulit ang icebag. Napanguso ako nang sumama ang tingin sa akin. "Mawawala din 'yan. Ikaw naman kasi nauna, eh! Kung nakin

Kabanata 34 KID GABRIEL ALCANTARA We returned to the Philippines after 15 years with my family; Mom Ana, Dad Earl, and my younger brother—Calebri. The reason we returned was because my mother missed the Philippines. End of the story. We never complained about her. She was the kindest yet loud because she grew up among Visayan people. I mean, the people she met or sorround her were mostly Cebuanos or Visayans. Unang araw ko sa Pilipinas, sa mansyon mismo ng tito ko—Alfonso, iniisip ko na lang na magiging boring ang buhay ko, not until one day I met this lady named—NANENG. She's Amber's nanny—my cousin Iñigo's daughter. That was the day I fell in love with her. There was no explanation. So I decided not to go back to Las Vegas for now because I had big plans—apart from the job and the business I was going to start. Ang bilis ng araw. Nang malaman kong hindi na siya sasama sa papuntang New York—nadismaya ako. Yes, natuwa ako, but for her future—hindi ko alam kung anong pumasok s

Kabanata 36KID GABRIEL ALCANTARAShe had been looking at me for several minutes. Her lips were pursed—her round eyes were motionless. I sighed and closed her mouth again. I smiled as she swallowed one after another—back to her senses.Naupo ako sa paanan ng kama niya't hinintay kong magsalita siya."Ha?""I like you. Gusto kita noon pa—""Hindi kita gusto.""I know. I know. But, I'm still like you, Maze.""Saan ka ba kumuha ng lakas nang loob para sabihin sa akin iyan? Gusto mo ako? Alam ko, matagal—sinabi sa akin ni Ma'am Marie."Napatampal ako sa aking noo."She did?"Napairap si Naneng. "Kid, may fiancèe ka—""Anika? Yes, she's my fiancèe," pag-amin ko na nakangiti sa kanya. Umasim ang mukha nang sabihin ko talaga iyon sa kanya. Iniisip niya siguro, I am proud dahil fiancèe ko si Anika. "I'm not her type. She's not also my type. May boyfriend siya't meron naman akong Naneng.""Ang lakas ng loob mong magsabi niyan sa akin, ano? Ilang beses na akong nagsabi sa 'yo na—hindi kita gus

Kabanata 38NANENG POINT OF VIEWThree days had passed. During three days, wala akong ibang ginawa kundi ang matulog, kumain hanggang sa tuluyan na gumaling. At sa loob ng tatlong araw din na iyon... hindi nagkaroon na pahinga si Kid. Oo. Isang beses lang siya umalis para kumuha ng masusuot nito habang siya mismo ang nagbabantay sa akin. Ang buong akala ng mga nurse na nagroronda—asawa ko si Kid. Iyon raw kasi ang pagkakaalam nila. Napabuga na lang ako ng hangin sa kawalan at hindi na lang nagsalita. Thankful pa rin ako dahil may isang Kid Alcantara na nag-aalaga sa akin sa mga panahon na iyon. Ngayon ko lang nakita ang may kabutihan loob din pala siya. O baka naman sa akin lang talaga siya mabait."Ang lalim ng iniisip mo—hindi ko masisid."Pukaw sa akin ni Kid. Hindi ko namalayan na ganoon na pala ka-lalim ang takbo ng diwa ko.Napabuntong hininga ako habang nakatanaw sa tanawin sa labas ng sasakyan."Bakit parang papunta naman na ito sa bahay mo. Sabi mo sa apartment lang tayo?"Hi