All Chapters of Secretly Dating My Trillionaire Boss (R18+): Chapter 11 - Chapter 20

Kabanata 11NANENG POINT OF VIEWKid failed to make me jealous of the woman he kissed earlier in his office. Yes, I was shocked, but when I remembered what Raze—my ex-boyfriend had done to me that was even worse—I just got smirk and went straight to my desk and continued working as if nothing had happened.Inayos ko ang bago kong lamesa. Kumpleto sa gamit at bukod ang lamesa sa mga regular employee ng Exhibitin Space."Miss Maze, don't forget later, ha? Lunch mamaya, saka single ka ba?"Bakit niya kaya ginawa 'yon? Harap-harapan pa talaga, ano? Gusto kong mainis, pero naisip kong huwag akong magpadala sa aking malalim na emosyon. Ako ang matatalo kapag pinatulan ko ang pananadya ni Kid sa akin"Maze?"Ganoon ba ang gusto niya? Pero sino naman 'yong babae? Sabi niya single siya. Ay! Wala pala siyang sinabi na single siya."Miss Araneta? Hello? Maze?""Miss Helen? Bakit po?"Kumunot ang noo ni Miss Helen nang makita niya ang reaksyon ko. I mean, nawala ata ako saglit sa ulirat ko kakais

Kabanata 13 NANENG POINT OF VIEW "I'm sorry. Natawa lang kasi ako. I mean, may naalala lang na nakatatawa. Ano nga ulit 'yong sinasabi mo Sheena?" Napansin kong mukhang napikon si Sheena sa akin. Ngunit, mayamaya ay mariin niya aking tinitigan. "Are you jealous?" She asking me. Nagulat naman ako, kaya tumaas ang dalawang kilay ko na animo'y nagpakainosente sa harapan nilang dalawa. "Jealous? No. No. I mean, yes, totoo na tagapagmana si Raze sa kanyang pamilya," nilingon si Kid na nakangiti pa rin. "Tara na? Fifteen minutes na lang tapos na ang lunch break. Sheena—Raze, mauna na kami sa inyo." Lalampasan na sana namin silang dalawa nang humabol ng salita si Raze. "Magpapadala kami ng wedding invitation sa inyong dalawa." "Wala na kami sa dati naming tinitirhan." "Pakihatid na lang ng wedding invitation sa ESI, paabot na lang sa guard. Thanks sa imbitasyon." Magiliw na sabi ni Kid saka niya na ako hinila paalis sa lugar na iyon. Tahimik lang ako na nakikisabay. Nang mal

Kabanata 15NANENG POINT OF VIEWI tries to cover up all my pain. Ayaw na ayaw kong may nakakaalam na nasasaktan ako. Ayaw na ayaw kong may nakakaalam na mahina ako, at higit sa lahat ayaw na ayaw kong magsabi nang kahit ano related sa buhay ko sa ibang tao dahil ayaw kong kaawaan ako ng mga ito.Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil maya't maya ay tumatawag si Kid. Ang animal! Anong palabas na naman kaya ang ipapakita niya sa akin pagkatapos niya akong sumbatan sa kasalanan na walang katotohanan.Alas-siete na nang umaga nang bumangon ako. Lumabas ako ng kwarto saka sinilip ang dalawa kong kapatid; mahimbing pang natutulog.Inaabala ko ang aking sarili sa paglilinis ng bahay. Naglaba at nagluto ng pagkain ng mga kapatid ko bago ko sila iwan. Bandang alas-dyes ng umaga, naligo at nag-ayos ako sa aking sarili.Hindi kami mayaman. Hindi rin kami mahirap. Kumbaga, sakto lang na nakakakain ng tatlong beses sa isang araw, merienda, at nakakapag-aral sa pampublikong paaralan ang mga k

Kabanata 17 NANENG POINT OF VIEW Bagsak ang mga balikat nang lumabas ako ng taxi. Tamad na yumukod—animo'y masakit ang tiyan. Pero ang katotohanan, ayaw talaga humakbang ng mga paa ko pasulong—papasok ng main gate ng Exhibition Space International. Tatalikod na sana ako nang biglang may humawak sa magkabilaang balikat ko—dahilan na ikinagulat ko naman. "Yawa!" "Hey! Alam ko 'yon," si Kid? "No turning back—diretso ang lakad!" Aniya't tinulak-tulak niya pa ako paabante. Nagpumiglas ako. Bumitaw naman siya't sumabay ng lakad akin. Sinipat ko ang panlabas na kaanyuan niya. Naka-botas na kulay itim, baggy pants na akala mo'y basahan, puting sando, at sun glass na suot. Magulo ang buhok—parang bagong gising ngunit binagay naman sa itsura niya. "Kukunin ko lang mga gamit ko," mahinang salita ko. "Hindi na ako—magtatrabaho na pala ako. Tama!" Binawi ko na naman ang sinabi ko na pinag-praktisan ko mula pa noong sabado ng gabi hanggang kaninang umaga. Ang kinalabasan—binawi ko't—magtatr

Kabanata 19NANENG POINT OF VIEWI was just stunning when I saw my reflection in a big mirror. Hindi ko nakilala ang aking sarili nang bigyan ako nang pangmalakasan na make-up."You look gorgeous and stunning."Wika ni Kid na nasa likuran ko lang siya. Ngayon ko lang din napansin na bihis na bihis din siya.Limang araw na ang nakalipas nang pagplanuhan namin dalawa na pupunta sa kasal ng ex-jowa ko at ahas kong kaibigan. Hindi nagbibiro ang isang Alcantara; kapag sinabi niya—gagawin niya."Ayos lang ba ang suot ko? Parang ako naman 'yong ikakasal sa casual na ito.""Hindi pwede na siya—sila lang ang maganda roon. Gusto ko pagdating ko sa lugar na iyon—lilingon ang lahat sa iyo."Mahina akong natawa. Mayamaya ay humarap ako sa kanya't ngumiti ulit. Inayos ko ang tuxedo niya at tinignan siya sa mga mata."Maraming salamat. Kahit na hindi pa tayo bati na dalawa—you helped me a lot today. I owe you.""Owe me?"Tumango ako. "Uhm! Tignan mo ang itsura ko ngayon halos 'di ko na makilala. Kay