Library

Search

Home / Romance / ACCIDENT ONE NIGHT WITH THE ZILLIONAIRE / Chapter 71 - Chapter 80

All Chapters of ACCIDENT ONE NIGHT WITH THE ZILLIONAIRE : Chapter 71 - Chapter 80

102 Chapters

#71

Sa kakaatras ko habang papalapit siya sa akin. Hindi ko namalayan na kunting galaw ko na lang ay mapapasandal na ako sa pader. Hanggang sa, isinandal niya ang kamay niya sa kanan ng ulo ko. Eii! Mukha niya akong kinukulong sa bisig niya. Mas lalo siyang nagiging gwapo sa malapitan. Ngunit, bakit naman niya ito ginagawa? Kunting espasyo na lang baka maghalikan na kami dito. Bigla akong nakaramdam ng kilig. Lalo na ng gumalaw ang labi niya at kinagat niya ang ibang labi niya. Wah! Kapag tumagal pa ito, malamang mamumula ako nito. Hindi! Hindi pwede! Hindi niya pwedeng mahalata na mamula ako! Kahit na ninigas ako dito sa pwesto ko. Sa loob ko naman, pakiramdam ko nanginginig na ako. Gayunpaman, pinatili kong matatag ang sarili ko. Hanggang sa, hindi ko sinasadyang maitulak siya nang mahina. Dahilan na mapalayo siya sa akin ng kaunti. Ngunit, nakapagtataka, parang hinayaan niya lang na itulak ko siya. Bakit naman kaya ganun? "Mag-ayos ka na, kunin mo na ang mga gamit mo at iuuwi na ki

Last Updated : 2025-09-24

#72

"Ibaba mo nga ako Aljur, nakakahiya kaya sa kanila. Tsyaka, baka mahulog mo ako. Kaya, ibaba mo na lang ako. Kaya ko naman maglakad ehh," pabulong pagrereklamo ko sa kaniya. Ngunit, hindi ako nagpahalata kina manong. "Mahuhulog ka lang, kapag hindi ka tumigil sa kaingay mo at likot mo. So, magpakabait ka lang diyan. Habang hindi pa tayo nakakarating sa sasakyan ko, understand?" Eii! Ang tigas niya, hindi siya marunong makinig sa akin. Nanatili na lang akong tahimik. Baka mamaya ay mahulog pa talaga ako. Hindi naman 'yon pwede noh. Baka mapano po ang baby namin. Kaya, ito na nga tatahimik na. ilang saglit lamang ay nakarating kami sa sasakyan. At syempre, umupo agad ako nang maayos. Bahala na si Aljur. Dito pala ako sa tabi ng driver sit pinaupo ni Aljur. Ibig sabihin, magkatabi kami ngayon. Alam ko naman na siya ang mag dradrive. Hindi nga ako nagkakamali, agad siyang pumasok sa sasakyan at umupo sa tabi ko. Ngunit, nakakapagtaka lang hindi siya agad nagsimula sa pagmaneho. Pagkat,

Last Updated : 2025-09-25

#73

ALJUR POINT OF VIEW Narito na kami sa bahay ngayon. Inalalayan kong lumakad si Faye. I feel like, parang bigla siyang naiilang sa akin. And I don't know what is the reason. But still, I'm here for her. Nang makapasok kami ng tuluyan sa bahay. Faye ran to go to her mother. I saw their smile. How nice is this. I don't know, when. When I can experience that one. Because, since I'm young. I don't feel my mother. She's always busy with another man with Dalia. But, I don't care. And I don't want to see my mother again. I feel attracted. So, wala akong ibang magawa kundi ang lumapit sa kanila. And also I great Faye's mother. "Ahmm, tita, how's your day here? Maayos bang makitungo ang mga tauhan at katulong ko dito?" I asked seriously. "Oum, iho mabait naman silang lahat sa akin. Kaya, maayos ang araw ko dito. Napaisip din ako na mukhang mabuti naman ang lagay ng anak ko rito. Kaya, hindi ko na kailangan pang mag-alala." She said with her proudly voice. Well I'm happy for that, s

Last Updated : 2025-09-26

#74

Ngayong nandito na ako sa kwarto ko. Hindi pa rin ako makatulog. Iniisip ko, dapat pala pinilit ko na lang ang matulog agad kanina, imbis na, maghintay pa kay Aljur. Ede sana, hindi ko nakita na magkasama silang umuwi dito. Tapos, maririnig ko pang dito na titira si Reah. Alam ko naman na wala talaga akong karapatan, pero bakit ba ako nasasaktan ng ganito?! Nakakapagod na rin. Kung sa bagay kontrata lang talaga ako! Hanggang doon lang! Kaya pakiusap lang Faye. Pilitin mo nang hindi mahulog ang loob mo kay Aljur! Pumirma ka ng kontrata na hanggang isang taon ka lang kasama siya! Kaya, pagkatapos nun, hindi mo na siya makikita at makakasama pa! Dahan-dahan na tumulo ang luha ko. Napahimas din ako sa tiyan ko. Muli akong natatakot na mawala sa akin ang anak ko. Hindi ko kaya. Sa gitna nang pag-iisip ko. Biglang may kumatok sa pintuan. Dahilan, para magpunas ako ng mga luha ko. Hindi na ako sumagot pa. Bagkus ang nagawa ko na lamang ay ang pumikit at umayos sa pagkahiga. Narinig ko

Last Updated : 2025-10-01

#75

FAYE POINT OF VIEW Ang bigat ng pakiramdam ko. Feel ko sinisipin ako ngayon. Parang ang sama yata ng pakiramdam ko. Hmm, hindi pwedeng hindi ako pumasok sa trabaho. --- Walang lakas akong bumangon sa higaan ko. Dederetso na sana ako sa CR. Pero, biglang may kumatok. Kaya naman, binuksan ko na muna ito. Tumumbad naman sa akin si Nanay. Kaya pinapasok ko siya nang maayos. "Nay, magandang umaga po," mahinang sambit ko. "Anak, sinisipon ka ba?" deretsahang tanong ni Nanay. Nanay naman ito agad ang napansin ehh. "Nay, ayos lang po ako. Sipon lang po ito. Kaya ko pong pumasok sa trabaho," deretsahang sagot ko rin. "Anak, parang masama nag pakiramdam mo." Lumapit sa akin si Nanay. Idinampi niya ang kaniyang kamay sa noo ko. "Sinasabi ko na nga ba, masama ang pakiramdam mo anak. Ang init mo. Hindi pwedeng pumasok ka sa trabaho. Ako na ang bahala kumausap kay Aljur," pag-aalala ni nanay. "Nanay naman, ayos lang po talaga ako. Kaya ko nga po pumasok ng trabaho. Huwag niyo na

Last Updated : 2025-10-01

#76

ALJUR POINT OF VIEW I'm here at the meeting. Pero hindi ako maka focus. I'm still thinking what happened to Faye. I'm worried. "Aljur, nakikinig ka ba? Where talking here but your still kept on quiet there. Is there something wrong? Hindi ka ba masaya na mas malaki ang naging kita ng company ngayong linggo?" Veronica said. I smirk. "I'm listening." I coldly said. But, I know, all of them nagtataka sa akin. And I don't care about. I just care Faye. I want to check kung pumasok ba siya ngayon dito. So, I think I need to finish this conversation with them. "Okay, it's enough. Let's cut this." I said with my sarcastic voice. While, inaayos ko ang necktie ko. I give them my serious look. "What? We're not done yet Aljur." "I said, it's enough." Bahala na sila kung makikinig sila sa akin or not. Malamig akong umalis sa meeting room. And I don't care what they feel about me. Nang makalabas ako sa meeting room, bumungad agad sa akin si Pepito. "Pepito, pumasok ba si Faye?" deretsah

Last Updated : 2025-10-01

#77

FAYE POINT OF VIEW Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari kay Aljur. Kung bakit kaka-iba siya sa akin. Parang siya na mismo ang pumipilit sa sarili niya sa akin kahit meron na siyang si Reah. Umiiyak pa siya ngayon dahil sa sinabi kong lalayo ako sa kaniya. Hindi ko talaga siya maintindihan. Kahit sinabi pa niyang mahal niya ako. "Aljur, ano ba nag ginagawa mo. Baka magalit pa sa akin si Reah kapag makita niyang nakayakap ka sa akin. Kaya pwede bang bitawan mo ako. Sinabi ko naman, ayaw kong sirain ang relasyon niyong dalawa," naluluhang sinabi ko. Kung hindi niya mapigilan ang kaniyang emosyon. Mas lalo naman ako. "No, Faye, stay with me. Kayo ng anak natin. I will do everything for you and for our baby. Just don't leave me, okay? Hindi mo kailangan na ilayo mo ang sarili at loob mo sa akin. No, no need. At hindi din naman ako papayag na gawin mo 'yon sa akin. So, I'm sorry, I'm sorry kung ganito ako ngayon." Kahit paano naman, natutuwa akong marinig ko na mahal niya ak

Last Updated : 2025-10-01

#78

Hindi ako mapakali dito sa loob ng kwarto ko. Mabuti pa siguro kung magtungo ako sa ibaba noh? Para pagmasdan siya magluto?? Ayy hindi, dapat magtungo ako sa ibaba para makatulong. Mabuti pa nga na ganito ang gawin ko noh! Duh! Self, umayos ka! Inlove ka lang ehh nagkakaganyan ka na. --- Akmang tatayo na sana ako. Subalit, bigla na lang sumakit ang tiyan ko. Kaya naman, muli akong napa-upo sabay hawak sa tiyan ko. Wala naman akong masyadong ginawa ngayon, kaya bakit ang hapdi? "Baby, ayos ka lang diyan 'di ba? Huwag ka masyadong malikot diyan. Hehe, pakabait ka lang diyan anak ko. Mahal na mahal ka ni mama," paglalambing kong kinakausap ang tiyan ko. Upang patahanin ang sakit nito. Aljur, please, bilisan mo diyan sa ibaba, ang hapdi ng tiyan ko. Baka mapano pa ang anak natin. Medyo, nahihirapan din akong huminga. Woh! Kailangan kong ikalma ang katawan ko. Enhale, exhale, enhale, exhale. Ilang saglit pa, pakiramdam ko ang kati ng katawan ko. Tapos, mas lalong humihigpit ang

Last Updated : 2025-10-01

#79

Hindi nagsalita si Aljur bagkus ay napansin ko lang ang pag-alis niya mula sa pagkayap ni Reah sa kaniya. Kaya naman, maayos din na umalis si Reah. Gayunpaman, hinihiling ko na sana ay maayos lang ang lagay ni Reah. Dahil, baka nasaktan siya sa mga salitang binitawan ni Aljur sa kaniya. Nang tuluyan nang maka-alis si Reah, bumalik sa pagka-upo si Aljur. Hinawakan niya ang kamay ko at tumitig sa mga mata ko ng deretso. "I'm very sorry, si Reah pa talaga ang naging dahilan. Sorry for that, Faye." Nakakatuwang isipin na siya rin ay humihingi sa akin ng tawad kahit hindi naman dapat. Pagkat wala naman siyang kasalanan na ginawa. "Ikaw talaga, wala ka naman kasalanan ehh, kaya huwag kang humingi ng tawad. Tsyaka, dapat nga magpasalamat pa ako ehh. Dahil, ngayon pa lang pinaparamdam mo sa akin at pinapakita mo sa akin na hindi mo ako kayang pabayaan. Kaya masasabi ko rin na karapat-dapat ka ngang maging ama. Dahil, mas pinipili mo ang unahin ang kalagayan ng anak mo kaysa sa sarili

Last Updated : 2025-10-01

#80

"Don't worry, hindi naman ako palagi mag stay sa company. Of course I need to give time with you and with our baby. So, don't be sad," malambing niyang sabi. Nagkatitigan kaming dalawa. Ang dali niya talagang makilala ako. "Ahmm, oum, hindi ako malulungkot. Basta, gawin mo lang ang sinabi ko ahh," sabay ngiti ko. Kailangan ko rin si Aljur paminsan-minsan, kaya dapat lang na magbigay siya ng oras para sa amin ng anak niya. "Okay, let's go." Maayos naman akong tumayo. Lumapit si Aljur sa akin at inalalayan ako sa paglakad ko. Hanggang sa tuluyan kaming nakalabas ng kwarto. Tahimik lamang kaming dalawa katulad ng loob ng hospital na ito. Ganun na nga, tahimik talaga. Tila ba napuno ng kalungkutan? Hay naku, ito na naman ako sa pag-iisip ko ng ganito. Sa kalagitnaan ng paglalakad namin. Isang ingay ang kumuha ng atensyon ko mula sa kanan na madadaanan namin. Nakita ko ang pasyenteng sugatan na isang babae na sinugod dito. Nakakapagtaka, puro lalaki ang nakasunod sa kanila. Parang

Last Updated : 2025-10-01

PREV

...

NEXT

SCAN CODE TO READ ON APP

DMCA.com Protection Status