Semua Bab เด็กโปรดท่านรอง: Bab 161 - Bab 170

สัปดาห์ต่อมาใยไหมมาทำงานยังร้านจิวเวลรีตามปกติ ช่วงนี้หัวใจเธอพองโตราวกับวัยรุ่นในห้วงแห่งความรัก คืนวันนั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าการนอนกอดแผ่นดินเอาไว้ แถมตอนเช้าชายหนุ่มยังหาเรื่องวอแวไม่ยอมกลับเสียที ทำให้เธอถือโอกาสใช้งานเขาเป็นตากล้อง ถ่ายเสื้อผ้าคอลเลกชันใหม่ที่เพิ่งรับมาเพิ่มยังส่วนกลางของหมู่บ้

โรงพยาบาล PB Hospitalหญิงสาววิ่งหน้าตาตื่นเข้ามายังแผนกประชาสัมพันธ์ หลังจากแจ้งชื่อจริงและนามสกุลชายหนุ่มก็ได้เลขห้องที่เขาพักรักษาตัวอยู่ท่อนขายาวออกวิ่งทันที ความร้อนใจทำให้เธอไม่สนใจว่าใครจะมองอย่างไร ต้องได้เห็นด้วยตาตัวเองเท่านั้นว่าเขาปลอดภัยดีทุกอย่าง ไม่มีใครแจ้งอาการบาดเจ็บของชายหนุ่มเลย

"ไหนบอกเจ็บแผลไงเล่า แล้วยังกอดแน่นขนาดนี้" เธอแสร้งโวยวายกลบเกลื่อนความเขินอายใบหน้าหล่อร้ายเกยอยู่บนไหล่มน จ้องดวงหน้าสวยด้วยสายตาสื่อความหมายทำใจดวงน้อยสั่นระรัว เคอะเขินวางตัวไม่ถูก"ดินทนได้ ขอแค่ได้กอดเธอมันก็คุ้มค่าที่สุดแล้ว""พูดอะไรเนี่ย" พวงแก้มปวดหนึบจากการกลั้นรอยยิ้มเอาไว้ ใบหน้าทั้งส

สองร่างในห้วงราคะเคลื่อนไหวขยับโยกเข้าหากันลืมตาย กายอุ่นเคลื่อนไหวเข้าออกเร็วขึ้นและเร็วขึ้น อารมณ์พลุ่งพล่านไปหมดจนไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไป"ไม่ไหวแล้วไหม...ดินเหมือนจะเสร็จ""ฮะ...อ๊ะ...อ๊า...ไม่ได้นะ ไหมไม่ได้ฉีดยาคุมแล้ว...ห้ามเสร็จข้างในนะ...อ๊าา""จะแต่งกันแล้ว กลัวอะไรอีก ป๊าดินอยากมีหลานจะแย

มือของสองหนุ่มสาวในห้วงแห่งความรักกุมประสานกันไม่ปล่อย สายตาคมกริบอ่อนโยนยามหันไปมองใบหน้าสวยจัดของสาวข้างกาย หัวใจพองขยายแทบจะล้นออกมานอกอก เวลาเห็นแหวนเพชรระยิบระยับบนนิ้วนางข้างซ้ายนิ้วโป้งสากเกลี่ยหลังมือบางแผ่วเบาด้วยความเพลิดเพลิน มืออีกข้างบังคับหักเลี้ยวพวงมาลัยท่าทางคล่องแคล่วชำนาญ ต่อให้จ