All Chapters of เด็กดื้อของศิลา: Chapter 11 - Chapter 20

หลายวันต่อมาหลายวันมานี้ด้วยความที่ศิลาทนคิดถึงซีเซียไม่ไหว เขาจึงชวนเตชินท์แอบไปหาซีเซียอีก ทางด้านเตชินท์ที่โดนศิลาตื๊อไม่เลิก สุดท้ายก็ต้องยอมให้เพื่อนจนได้ เพราะตัวเขาเองก็คิดถึงหลานสาวมากเหมือนกัน ทว่าลึกๆก็อยากเจอเด็กสาวอีกคนด้วย โดยที่เตชินท์ก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองเอาแต่คิดถึงเด็กสาวคนนั้นที่เห็นเธอแค่ในจอโทรศัพท์ แต่การปรากฏตัวของเธอทำให้เขารู้สึกว่าโลกนี้มันสดใสขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกวันนี้พวกเขาออกเดินทางกันตั้งแต่เช้ามืด โดยใช้รถยนต์ของเตชินท์เป็นยานพาหนะในการเดินทางจากกรุงเทพลงใต้ ทั้งคู่คอยผลัดเปลี่ยนกันขับรถตลอดระยะเวลาในการเดินทาง จนพวกเขาทั้งสองคนขับรถมาถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัยภาคใต้จังหวัดสงขลาขณะนี้รถยนต์คันหรูได้จอดแอบอยู่ข้างรั้วเรือนไม้สักหลังใหญ่ ไม่ต่างอะไรกับคนตัวโตทั้งสองคนที่ซุ่มแอบอยู่ข้างรั้วเช่นกัน พวกเขาคอยชะเง้อคอมองเข้าไปในบ้านเพื่อมองหาร่างเล็กของเด็กสาวที่ตัวเองต่างต้องการอยากเจอ"มึงแน่ใจนะไอเตว่าบ้านหลังนี้ ไม่ใช่ว่ามาผิดหลังหรอกนะ" ศิลาหันไปถามเพื่อนอย่างขัดใจเมื่อมองเข้าไปในบ้านเรือนไม้สักหลังใหญ่แล้วไม่เห็นใคร แม้แต่หมาแมวสักตัวก็ไม่เห็นมี"ถูกสิ

4ปีต่อมาวันเวลาล่วงเลยผ่านไปเหมือนโกหก ตอนนี้ซีเซียกับน้ำพั้นซ์ก็ได้เรียนจบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ด้านซีเซียที่ตั้งใจไว้ว่าพอเรียนจบเธอจะกลับบ้านเกิดหรือกลับไปหาคนเป็นอา แต่หลังจากที่เรียนจบเธอก็ใช้เวลาอยู่ที่บ้านตากับยายต่ออีกหนึ่งเดือน เพราะยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์ทุกคนที่นี่ โดยเฉพาะน้ำพั้นซ์ที่เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่ทั้งน้องที่เธอสนิทมากที่สุดและอยากให้น้ำพั้นซ์ไปอยู่กับเธอด้วย แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะบ้านเกิดของน้ำพั้นซ์อยู่ที่นี่ และหลังจากที่ซีเซียอยู่ใต้ต่อจนครบหนึ่งเดือน เธอก็ตัดใจยอมกลับบ้านเกิดของตัวเอง...ซึ่งตอนนี้ซีเซียกลับมาอยู่บ้านของตัวเองได้สองวันแล้ว โดยที่มีแค่อาของเธอเท่านั้นที่รู้ว่าเธอกลับมา เพราะเธอสั่งคนเป็นอาเอาไว้ว่าห้ามบอกอีกคนเรื่องที่เธอกลับมาอยู่บ้านแล้ว08:05 น.ณ บริเวณริมสระว่ายน้ำของบ้านหลังใหญ่ขาเรียวสวยขาวเนียนไร้รอยที่ติกำลังแกว่งไปแกว่งมาอยู่ในน้ำใสสะอาด แขนเรียวเล็กทั้งสองข้างค้ำยันไว้ข้างตัว ดวงตากลมโตคู่สวยกวาดมองบรรยากาศรอบๆเสมือนคนเหม่อลอย"น้องเซีย อามีธุระถ้าน้องเซียหิวก็กินข้าวไปก่อนได้เลยนะครับ เดี๋ยวอาค่อยไปกินเอาข้างนอก"ในขณะที่กำลังนั่ง

เวลาล่วงเลยผ่านไปหลายนาที แต่ศิลาก็ยังคงกอดเด็กสาวอยู่อย่างนั้น ไม่มีท่าทีว่าจะคลายอ้อมกอดแต่อย่างใด จนเด็กสาวเห็นว่าเขากอดเธอนานเกินไป เธอจึงเอ่ยประท้วงออกมา"อาศิกอดหนูนานพอยังคะ จะปล่อยหนูได้ยัง""ให้อภัยอาสักครั้งได้ไหมครับ" ศิลาพูดในสิ่งที่อยากพูดออกมา พลางผละกอดออกเล็กน้อยเพื่อมองหน้าเด็กสาวในตอนนี้ ก่อนจะเอ่ยพูดกับเธอออกมาอีกครั้ง"ให้อภัยอาสักครั้งนะครับคนดี อารับไม่ไหวที่น้องเซียเป็นแบบนี้กับอา อาเหมือนใจจะขาด อะ...""ตอนนั้นหนูก็เคยรู้สึกแบบนี้ มันเสียใจมาก มันรับความเสียใจไม่ไหวแต่ก็ต้องรับมันให้ได้ และหนูก็ผ่านมันมาได้แล้ว หนูไม่อยากกลับไปรู้สึกแบบเดิมอีก เมื่อก่อนอาศิเป็นคนผลักใสหนูเองไม่ใช่เหรอคะ อาศิไม่ชอบให้หนูเข้าใกล้เพราะกลัวอาขวัญตาจะเข้าใจผิด ตอนนี้หนูก็ออกห่างให้แล้วไง หนูเลิกสนใจอาศิให้แล้ว ตามความต้องการของอาศิเองไงคะ แล้วตอนนี้อาศิจะเอาอะไรกับหนูอีก" ซีเซียพูดแทรกขึ้นมาอย่างคนปลงตกเสมือนคนชินชาไปเสียแล้ว ทั้งใบหน้าแววตาและน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ต่างกัน จนคนตัวโตรู้สึกใจหายกับท่าทีเย็นชาของเธอที่ปฏิบัติต่อเขา"อาขอโทษ อาขอโทษจริงๆครับ อาไม่รู้จะพูดอะไรไปมากกว่าคำขอ

ณ บ้านของศิลา"คุณป้าขา~" เมื่อเข้ามาในบ้าน ซีเซียไม่รอช้าที่จะเข้าไปกอดวิมลที่ยืนรอเธออยู่ในบ้าน พร้อมกับเอ่ยเรียกวิมลน้ำเสียงหวาน"หนูเซียของป้ากลับมาแล้ว" วิมลพูดพร้อมอ้าแขนรับเด็กสาวเข้ามาในอ้อมกอดของเธอ ซึ่งก่อนหน้านี้ลูกชายของเธอได้โทรมาบอกล่วงหน้าแล้วว่าจะพาเด็กสาวมาหาเธอ เธอจึงตั้งหน้าตั้งตารอเจอเด็กสาวด้วยความคิดถึงและดีใจเป็นที่สุด เพราะเด็กสาวที่เธอรักและเอ็นดูเหมือนลูกเหมือนหลานที่ไปอยู่ใต้มาห้าปี ตอนนี้ได้กลับมาแล้ว"หนูคิดถึงคุณป้าที่สุดเลยค่ะ แล้วคุณป้าคิดถึงหนูไหมคะ" ซีเซียพูดและถามด้วยท่าทางออดอ้อน จนวิมลได้แต่ยิ้มตามด้วยความเอ็นดู ไม่ต่างจากศิลาเลย ภาพหญิงสาวต่างวัยสองคนที่กอดกันตรงหน้าเขา มันเป็นภาพที่มองแล้วทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก"ก็ต้องคิดถึงอยู่แล้วสิจ๊ะ ป้าบ่นคิดถึงหนูตลอดเลยนะ ไม่เชื่อถามอาศิของเราดูสิ" ประโยคสุดท้ายวิมลพูดพลางพยักพเยิดหน้าไปทางลูกชายของตัวเอง"เชื่อค่ะ อาศิบอกหนูแล้วว่าคุณป้าบนคิดถึงหนูอยู่บ่อยๆ" ซีเซียพูดพลางหันมามองคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้างๆ แล้วส่งยิ้มหวานๆให้เขา"แล้วนี่หนูกินอะไรมารึยัง หิวไหมลูก" วิมลถามไถ่เด็กสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"จริ

และเมื่อศิลาเสพสมกับกุหลาบงามดอกโตจนพอใจแล้ว เขาก็หยัดกายขึ้นแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทั้งชิ้นบนและชิ้นล่างอย่างใจเย็น โดยที่ดวงตาคู่คมสบกับดวงตากลมโตคู่สวยไม่ละไปไหน และเมื่อร่างกายของเขาเปลือยเปล่าปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆทั้งสิ้น ก็เผยให้เห็นร่างกายกำยำ กล้ามแขนเป็นมัด กล้ามอกกล้ามหน้าท้องเป็นก้อนมองเห็นได้อย่างชัดเจน ทว่าสิ่งที่สะดุดตาเด็กสาวมากที่สุดก็คือท่อนเอ็นลำใหญ่ที่มันผงาดชี้มาทางเธอ ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงด้วยความตกใจกับขนาดที่ใหญ่และยาวของมัน ทว่าเธอก็พยายามนิ่งและทำใจไม่ให้กลัวมัน แม้ในใจจะนึกกลัวอยู่มากก็ตาม เธอคิดไม่ออกเลยว่ามันจะเข้าไปในตัวเธอได้ยังไงในเมื่อมันทั้งใหญ่ทั้งยาวขนาดนี้ ถ้าจะบอกว่าใหญ่กว่าแขนเธอก็ไม่เกินจริงจากนั้นศิลาก็โน้มตัวลงไปหาเด็กสาวแล้วจูบเธออย่างดูดดื่ม เด็กสาวก็จูบตอบทันที แม้จะรู้สึกประหม่ากับท่อนเอ็นลำใหญ่ของเขาก็ตาม ยิ่งเขาจูบเธอแบบนี้ท่อนเอ็นของเขาก็เสียดสีบดเบียดกับความเป็นสาวของเธอพอดี ยิ่งทำให้เธอประหม่าเข้าไปใหญ่ แต่กระนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นในเวลาเดียวกันเมื่อจูบจนพอใจทั้งคู่ก็ผละจูบออกจากกัน จากนั้นคนตัวโตก็เล้าโลมเด็กสาวอีกครั้งด้วย