All Chapters of เด็กดื้อของศิลา: Chapter 21 - Chapter 30

ด้านศิลาเมื่อหาจังหวะได้ก็กระแทกสวนขึ้นไม่ยั้งเช่นกัน จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง...ไม่นานในที่สุดทั้งคู่ก็สุขสมไปถึงจุดสุดยอดพร้อมๆกัน"อาสส!!/อร๊ายย!!"ทั้งคู่ครางออกมาเสียงหลง เด็กสาวทิ้งตัวลงบนอกแกร่งพลางหอบเอาอากาศเข้าปอดยกใหญ่ แขนแกร่งจึงโอบกอดเธอไว้ทันที พลางลูบแผ่นหลังบางอย่างอ่อนโยน ซึ่งในความรู้สึกของเด็กสาวตอนนี้มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน เพราะเธอไม่เคยทำกิจกรรมแบบนี้กับใคร พอได้มาทำกับคนที่เธอรักมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกดีเข้าไปใหญ่ แต่กระนั้นเธอก็ไม่คิดว่าหลังจากที่ได้ปลดปล่อยหรือเสร็จกิจกรรมเสียเหงื่อไปแล้ว มันจะรู้สึกเหนื่อยขนาดนี้ เสมือนเพิ่งไปวิ่งสองร้อยเมตรมาหมาดๆ"อาศิ ทำไมพอเสร็จแล้วมันเหนื่อยคะ เมื่อกี้ตอนทำหนูไม่เห็นจะเหนื่อยเลย" ซีเซียถามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ เพราะกำลังหอบเอาอากาศเข้าปอดทางปากอยู่ พยายามปรับลมหายใจของตัวเองให้กลับมาเป็นปกติ"จะไม่เหนื่อยได้ไง ก็น้องเซียเล่นขย่มอาเอาเป็นเอาตายซะขนาดนี้ ลูกชายอาไม่หักก็บุญแล้วครับ" ศิลาพูดหยอกเย้ากึ่งประชดไปในที พลางลูบศรีษะเล็กเบาๆอย่างทะนุถนอม นึกหมั่นเขี้ยวเด็กส

เวลาต่อมา17:20 น.ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ มีเจ้าของห้องกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ พอเริ่มรู้สึกตัวตื่นมือหนาก็คลำหาร่างเล็กโดยที่ยังหลับตาพริ้ม แต่เมื่อคลำหาร่างเล็กที่เขานอนกอดอยู่ก่อนหน้านี้ไม่เจอ ดวงตาคู่คมก็ลืมตาขึ้นทันที พอไม่เห็นเด็กสาวนอนอยู่ข้างกายก็รู้สึกตื่นกลัวขึ้นมาจับใจ และรีบดีดตัวลุกขึ้นจากที่นอนหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาเด็กสาวพลางเอ่ยเรียกเธอไปด้วย"น้องเซีย น้องเซียอยู่ไหนครับ อยู่ในห้องน้ำรึเปล่าครับ"เมื่อคิดว่าเด็กสาวอาจจะตื่นแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ ศิลาก็ไม่รอช้ารีบลงจากเตียงเดินไปยังห้องน้ำทันที แต่เมื่อเข้ามาในห้องน้ำก็ไม่เจอเด็กสาว เขาก็ยิ่งรู้สึกใจเสียและตื่นกลัวเข้าไปใหญ่อย่างไร้เหตุผล แม้ว่าตอนนี้เธอกับเขาจะเข้าใจกันแล้ว แต่เขาก็อดคิดไม่ได้ว่าเด็กสาวอาจจะหนีเขาไปอีก มันเป็นความรู้สึกที่เขาคิดกลัวไปเองคิดกลัวดังนั้นก็ไม่รอช้า รีบวิ่งออกจากห้องนอนลงไปหาเด็กสาวข้างล่างทันที โดยไม่สนใจสภาพของตัวเองที่พึ่งตื่นนอนเลย ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้ามีแต่รอยยับ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขาสนใจไปมากกว่าการตามหาเด็กสาวให้เจอและเมื่อลงมาชั้นล่าง ตาคู่คมก็พลันหันไปเห็นคนเป

ด้านซีเซียกับไบร์ทเมื่อเดินมาถึงหน้าลิฟท์ อยู่ๆซีเซียก็มีอาการเคืองตาเหมือนมีอะไรเข้าตาของเธอ เธอจึงใช้มือขยี้ตา ไบร์ทที่เห็นแบบนั้นก็เอ่ยถามขึ้น"เป็นอะไรเซีย""เคืองตาอะ ไม่รู้อะไรเข้าตา" ขณะที่เอ่ยตอบ มือบางก็ขยี้ตาไม่หยุด"เฮ้ยอย่าขยี้ตาแบบนั้นดิ เดี๋ยวตาก็อักเสบหรอก มาเดี๋ยวเราดูให้" ไบร์ทเอ่ยห้ามพร้อมกับถือวิสาสะจับแขนเรียวเล็กเอาไว้เพื่อไม่ให้ซีเซียขยี้ตาของเธอ แล้วโน้มใบหน้าหล่อตี๋ลงไปใกล้ดวงหน้าเล็ก เพื่อจะได้ดูตาซีเซียข้างที่เธอระคายเคืองได้อย่างถนัด ซึ่งการกระทำของทั้งคู่ตอนนี้ถ้ามองจากมุมกล้องก็ไม่ต่างอะไรกับฉากในละครหลังข่าว ที่พระเอกดันบังเอิญมาเห็นเข้า แล้วเข้าใจผิดคิดว่านางเอกจูบกับผู้ชายคนอื่นและแล้วมันก็เป็นเช่นในละครหลังขาว เพราะด้านศิลาที่ตามเด็กทั้งคู่มา ดันเห็นฉากนี้เข้าพอดี เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงเข้าไปกระชากคอเสื้อของไบร์ทจากด้านหลังแล้วเหวี่ยงไบร์ทให้ออกห่างจากเด็กสาวอย่างแรง พร้อมกับตะบันหน้าไบร์ทไปหนึ่งหมัดเต็มๆแรงพรึ่บ!ผัวะ!"ว้าย! อาศิอย่าค่ะ" ซีเซียอุทานตกใจออกมาด้วยความงุนงงไม่น้อยที่อยู่ๆคนตัวโตก็โผลเข้ามาต่อยเพื่อนของเธอ ทว่าก็ดึงสติกลับมาได้เร็ว จึงรีบ

เวลาต่อมา17:05 น.หลังจากทำงานเสร็จ ศิลาก็พาเด็กสาวกลับบ้าน ทว่าในขณะที่นั่งรถกลับ เสียงหวานก็เอ่ยพูดขึ้น"อาศิคะ หนูมาอยู่บ้านอาศิสามวันแล้ว คืนนี้หนูขอกลับไปนอนบ้านตัวเองได้ไหมคะ หนูอยากกลับไปหาอาเตด้วย" "ได้สิครับ" ศิลาตอบอย่างไม่ต้องคิดโดยที่สายตาจดจ่อกับถนนเบื้องหน้า"ได้ง่ายๆแบบนี้เลยเหรอคะ หนูคิดว่าอาศิจะไม่ยอมให้หนูกลับไปนอนบ้านซะอีก" ทีแรกเธอคิดว่าเขาจะยื้อและไม่ยอมให้เธอกลับไปนอนบ้านตัวเอง แต่ดันผิดคาดเสียอย่างนั้น ทำเอาเธอรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ทว่าคำพูดต่อมาของเขาทำให้เธอยิ้มออกมาด้วยความดีใจอย่างปิดไม่มิด"ทำไมจะไม่ยอมล่ะครับ ในเมื่ออาจะไปนอนกับหนูด้วย""จริงเหรอคะ""จริงสิครับ อาไม่ปล่อยให้น้องเซียนอนคนเดียวหรอกนะ หนูเป็นเมียอาแล้ว เมียนอนที่ไหนผัวนอนที่นั่นครับ" ศิลาหันไปพูดกับเด็กสาวก่อนจะหันกลับมามองยังถนนเบื้องหน้าต่อ"ดีจังเลยค่ะ แบบนี้อาเตจะได้ไม่เหงาด้วย""อายอมให้ขนาดนี้ แล้วไหนรางวัลของอาล่ะครับ" ศิลาหันไปพูดกับเด็กสาวอีกครั้งก่อนจะหันกลับมามองยังถนนเบื้องหน้าเช่นเดิมซีเซียที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า ยื่นหน้าไปหอมแก้มสากฟอดใหญ่เพื่อเป็นการให้รางวัลเขาฟอด~จากนั

เวลาผ่านไปสักพักใหญ่กว่าที่ซีเซียจะวางสายจากน้ำพั้นซ์ ด้านเตชินท์ที่มองอยู่ตลอดเวลาก็พูดขึ้นมา"ต่อไปนี้น้องเซียต้องอยู่กับอานะครับ ส่วนมึงไอศิ ถ้าอยากจะอยู่กับหลานกูมึงก็ต้องมาอยู่ที่นี่""อะไรของมึงวะไอเต น้องเซียเป็นเมียกูก็ต้องอยู่บ้านกูสิวะ" ศิลาโวยวายทันที แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาชัดเจน แต่เขาไม่ได้โกรธ แค่ไม่เข้าใจกับความคิดของเพื่อนมากกว่า ส่วนซีเซียก็ได้แต่นั่งมองนั่งฟังเงียบๆ ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกมึนๆตึงๆขึ้นมาแล้ว ทั้งที่เพิ่งกินเหล้าหมดไปแค่แก้วเดียวเอง เพราะเมื่อกี้มัวแต่คุยวีดีโอคอลกับน้ำพั้นซ์เลยไม่ค่อยได้จิบเหล้าเท่าไหร่"เมียมึงแต่หลานกู ไม่รู้แหละยังไงน้องเซียก็ต้องอยู่ที่นี่ มึงก็ต้องอยู่ที่นี่กับหลานกูด้วย จนกว่ากูจะมีเมียกูถึงจะยอมให้น้องเซียไปอยู่บ้านมึง" เตชินท์พูดอย่างโนสนโนแคร์อย่างคนเอาแต่ใจ ท่าทางไม่ยี่หระ ทว่าคำพูดในประโยคสุดท้ายของเขา ทำให้ศิลาถึงกับหัวเราะก่อนจะเอ่ยพูดออกมา"หึๆ ที่แท้ก็เหงา ไม่อยากอยู่คนเดียวว่างั้น""กูไม่ได้เหงา แค่ขี้เกียจอยู่คนเดียว" เตชินท์ก็แถไปเรื่อยพลางยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ"เหงากับขี้เกียจอยู่คนเดียวมันก็ไม่ต่างกันหรอกว่ะ ทีเมื่อก