Semua Bab จังหวะรักมาเฟีย: Bab 181 - Bab 190

หนูนานอนหลับไปนานจนเวลาเย็นมากแล้ว และตอนนี้เธอไม่รู้ตัวเลยว่ามีสิ่งมีชีวิตเพิ่มมาอีกหนึ่งและกำลังยืนกอดอกจ้องมองหญิงสาว และอดยิ้มกับการแก้ปัญหาในเรื่องเสื้อผ้าของเธอเพราะเขาตั้งใจที่จะทำแบบนี้ หนูนาสวมเสื้อยืดสีเข้มของเขาและปกปิดดอกกุหลาบงามของเธอด้วยกางเกงชั้นในของเขาโดยการขมวดปมไว้ เพราะเสื้อของเขาถึงแม้จะตัวจะยาวและใหญ่แต่เวลาเธอนอนหลับแบบนี้ชายเสื้อมันเลิกขึ้นมาจนไม่อาจปกปิดอะไรเลย            ปีเตอร์ยิ้มแต่เดินเลี่ยงไปตรงส่วนครัวเพื่อที่จะทำอาหารเย็นให้เธอ เพราะนี้ก็เกินเวลามามาก เพราะเขาต้องหาทางเลี่ยงจากคนที่กำลังติดตามเขาอยู่ เพราะเมื่อตอนบ่ายตอนที่เขาอัดรายการเสร็จ แขกจากเมืองไทยคุณเอกวุฒิและคุณนีออนก็มาดักรอพบเขา เพราะต้องการทราบว่าเขาพาภรรยาเขาไปซ่อนไว้ไหน             “คุณปีเตอร์คะ...นีออนขอร้อง” นีออนพยายามอ้อนวอนขอร้องเขา ปีเตอร์มองออกว่าเพื่อนรักของภรรยาคนนี้เป็นห่วงภรรยาเขาจริงๆ     &nbs

และเมื่อการขยับผ่านไปนานขึ้นจังหวะเพิ่มความดุดันและเร้าร้อนมากขึ้น ส่วนหนึ่งอาจจะตัวปีเตอร์เองยังไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาทั้งหมด ตั้งแต่ที่ปีเตอร์โดนวางยา จึงทำให้ความต้องการของปีเตอร์ยังคงตกค้างอยู่ เพราะเขาต้องการปลดปล่อยทุกอย่างในตัวเขาให้กับหนูนาเท่านั้น และความต้องการเขาก็มีมากด้วย และด้วยหนูนาบอบบางเกินกว่าเขาจะปลดปล่อยกับเธอได้เสร็จสิ้นในคราวเดียว            ประสบการณ์เดิมเขายังจำได้ตอนที่เขาถูกวางยาครั้งแรกหนูนาก็สลบซบอกเขาไปเลย หลังจากที่เธอให้เขาปลดปล่อยกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเป็นเวลานานหลายชั่วโมง แต่ครั้งนี้เป็นยาอีปลุกเซ็กส์แบบทั่วไปแต่ก็ใช่ว่าจะเบาบางเพราะปริมาณที่ร่างกายเขารับไปค่อนข้างมาก แต่หัวใจของเขามันบอกว่าต้องการแต่หนูนา ทำให้ปีเตอร์ย้อนคิดไปถึงเหตุการณ์วันนั้น             “เธอใส่...มันใน...อาหาร” ซีเนียร์พยักหน้าแทนคำตอบ และเธอก็ใส่เยอะด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงชัยชนะปรากฎบนใบหน้างามนั้น ฝ่ามือเล็กเ

ฌอว์นค่อยๆ ประคองตัวมาเรียให้ล้มลงนอนบนเตียงใหญ่ สองมือของมาเรียจากที่ขัดขืนตอนนี้เอื้อมมาโอบรอบคอชายหนุ่มอย่างลืมตัว ลิ้นหนาและลิ้นบางต่างแลกเปลี่ยนดูดดื่มหาความหอมหวานของกันและกันจนเวลาผ่านไปโดยที่ทั้งสองคนไม่รู้ตัวว่าร่างกายเปลือยเปล่าตั้งแต่เมื่อไหร่            “อ่าห์....อ่าห์....” เสียงครางหวานๆของมาเรียดังเล็ดรอดออกมาอย่างต่อเนื่องเมื่อฌอว์นดูดเม้มเคล้นเคล้าดอกไม้ตูมเต่งตึงที่น่าหลงไหลอย่างต่อเนื่อง มาเรียดิ้นกระสับกระส่ายไปมาจากความเสียวซ่านอย่างไม่รู้            “ฌอว์น...” มาเรียเรียกชื่ออย่างไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอย่างไร เพราะตอนนี้เนื้อตัวเสียวซ่านไปทั้งตัว และเมื่อนิ้วมือของฌอว์นลูบเคล้นบริเวณจุดหวงแหนมาเรียสะดุ้งเล็กน้อย ฌอว์นขมวดคิ้วอย่างแปลกใจเพราะมาเรียมีท่าทางเหมือนคนไม่เคยเรื่องแบบนี้มาก่อน เพราะนี้เธออายุก็น่าจะเกินยี่สิบมาหลายปีแล้ว เพราะเธอเป็นพยาบาลและเธออยู่ในโลกตะวันตกไม่ใช่สาวเอเชียประเพณีและวัฒนธรรมแตกต่างกันมาก

“ใช่...ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่าง...หนูนาอย่าคิดจะหนีไปจากผมได้”  ปีเตอร์เองก็ไม่อยากเชื่อ ส่วนประโยคสุดท้ายเขาคิดในใจเพราะเมื่อคิดหาวิธีที่จะไม่ให้เธอทิ้งเขาไปได้             “นายครับทนายเดวิทมารอแล้วครับ” ปีเตอร์พยักหน้าและเดินลงไปห้องด้านล่างด้วยทางบันไดหนีไฟยังห้องของมาเซลที่ปีเตอร์จะมีไว้สำหรับคุยเรื่องสำคัญเพราะเขาจะไม่อนุญาตให้ใครเข้ามายังพักของเขาได้ง่ายๆ            “สวัสดีครับ” เดวิทลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นว่าปีเตอร์เดินมาถึง            “สวัสดีครับ...ขอบคุณที่มา” ปีเตอร์กล่าวอย่างเป็นทางการ            “มิได้ครับ...เป็นหน้าที่ของผมครับ”            “ที่ผมเรียกคุณมาวันนี้ผมต้องการให้คุณไปจัดกา

“อืม” ปีเตอร์ตอบรับและเดินผ่านประตูหลังจากที่กดรหัสและเมื่อเขากดรหัสอีกครั้งประตูก็เคลื่อนปิดลงทันที และเดินเข้าสู่ห้องนอนอย่างรวดเร็ว            ปีเตอร์ก้มจุมพิตสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างเต็มที่ตรงแก้มเนียนใสของภรรยาที่หลับอย่างไม่รู้สึกตัว เพราะฝีมือของนิกส์ที่วางยาเธอแต่แค่ให้เธอได้พักผ่อนหลับอย่างสนิทโดยที่ไม่เป็นอันตราย            “ชื่นใจ” ปีเตอร์กล่าวออกมาด้วยเสียงที่แผ่วเบา และย้อนคิดไปถึงตอนที่หนูนาทำแบบนี้กับเขาครั้งแรก เธอก็สูดดมแก้มเขาเข้าไปเต็มปอดและก็กล่าวคำนี้ออกมาเช่นกันเพื่อเป็นง้องอนเขาเช่นเดียวกัน ปีเตอร์ไม่เคยลืมความรู้สึกตอนนั้นของตัวเองเลยมันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และตอนนี้เขาก็ปฎิบัติเช่นเดียวกันเขาก็อยากให้เธอเลิกโกรธเขา แต่ทุกอย่างเงียบสนิท ก็แน่ละก็หนูนาโดนวางยาถ้าเธอรู้สึกตัวอยู่เธอไม่มีทางให้เขาได้ทำอะไรแบบนี้ได้ง่ายๆแน่นอน            ป