All Chapters of BASKETBALL ภารกิจลับสลับตัวยัยจอมซ่าส์: Chapter 151 - Chapter 160

อลิซนั่งเฝ้าฟรีสอยู่ข้างๆ ฝั่งตรงข้ามก็เป็นชีฟองที่เฝ้าทั้งพี่แสบและชีต้า สงสารก็แต่ทอร์ที่ไม่มีผู้หญิงมาช่วยดูใจเลยนะเนี้ย“เป็นยังไงกันบ้าง” ฉันพูดเบาๆเพราะเห็นว่าทั้งสี่คนนั้นหลับอยู่ เหลือแต่สองสาวที่นั่งเฝ้าคนไข้“ซ่าส์!!” อลิซร้อนลั่นพอหันมาเห็นฉัน ฉันจึงทำท่าจุ๊ปากให้มันเบาๆเสียงลงหน่อย ซึ่งมันก็ทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินมาหาฉันพร้อมกับสวมกอดฉันอีกครั้ง ฉันจึงกอดตอบแล้วลูบหลังปลอบมันเบาๆ ชีฟองเองก็เดินมากอดฉันด้วยอีกคน“ขวัญเอ้ย ขวัญมา ไม่มีอะไรแล้วนะ” ฉันพูดปลอบทั้งคู่ น่าสงสารจริงๆทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้นะ“ถ้าแกมาช้ากว่านี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้”“ฉันก็มาแล้วนี่ไง”“ขอบคุณนะคะพี่ซ่าส์ที่มาช่วยพวกหนู”“ฉันสิต้องขอโทษทีเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องแบบนี้”“พี่ซ่าส์ไม่ผิดเลยสักนิดเดียว”“อือ แกไม่ผิดสักหน่อย ไอ้พวกนั้นต่างหากสารเลว!!”“ไปหาอะไรกินก่อนไหม เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง สี่คนนั้นคงยังไม่ตื่นง

 ขโมยหอมแก้มฉันไม่พอยังดึงฉันล้มมาเตียงเขาอีก!! พอฉันล้มไปบนเตียงเขาก็กอดฉันไว้ทันทีด้วยแขนข้างที่ยังไม่เดี้ยง มันน่าจับหักอีกข้างจริงๆเลย“เจ็บตรงไหนบ้างหื้ม”“นิดหน่อยเอง” ฉันพูดพร้อมกับเอียงคอไปมา ก็มันจั๊กจี้นิ เขาเล่นมาพูดข้างๆหูฉัน ซ้ำยังมาหายใจรดหูฉันอีก พอฉันเริ่มเอียงคอหนีเขาก็เอาคางมาเกยไหล่ฉันไว้เลย จนฉันไม่กล้าขยับแรงๆอีกเดี๋ยวจะทำชีต้าเจ็บอีกรอบหนึ่ง“นิดหน่อยอะไรแก้มบวมขนาดนี้”“ฉันชินแล้วต่างหาก”“ชินอะไรกัน มาๆเดี๋ยวเค้าเป่าให้เอง” จุ๊บ!จุ๊บ!          เป่าบ้าอะไรของนายกัน นี่เขาหลอกหอมแก้มฉันชัดๆ ฉันก็ไม่ได้เบี่ยงตัวหลบแต่อย่างใดได้แต่ก้มหน้างุด หัวใจก็เต้นแรงเป็นบ้า เขินจะตายอยู่แล้ว!! นี่ถ้าใครเปิดมาเห็นฉันอยู่ในสภาพนี้นะต้องเข้าใจผิดไปถึงไหนต่อไหนแน่ๆจุ๊บ!         พอเห็นฉันไม่ห้ามเข้าหน่อย หมอนี่ก็ชักจะลามปามไปใหญ่แล้วนะ&l

 ยิ่งเห็นแก้มใสๆเริ่มมีสีแดงระเรื่อเจ้าคนตัวโตก็แทบจะอดใจไม่ไหวอีกรอบ โน้มหน้าเข้าไปใกล้ชีฟองอีกครั้งแต่ครั้งนี้ชีฟองก้าวถอยหลังออกไปทำให้ได้แต่จุ๊บลมไปอย่างหน้าเสียดาย“พี่แสบแต๊ะอั๋งชีฟอง” คนตัวเล็กพูดพร้อมกับเอามือปิดแก้มข้างที่โดนจุ๊บไว้ ทั้งเขินทั้งอาย จนหน้าเริ่มแดงขึ้นมาอีกระดับ“พี่เปล่านะ ชีฟองนั้นแหละเอาแก้มมาชนปากพี่” นอกจากไม่ยอมรับแล้วยังใส่ความคนตัวเล็กแบบหน้าไม่อายพร้อมทั้งยังหัวเราะชอบใจที่เห็นคนตัวเล็กทำหน้างอได้หน้ารักหน้าหยิก“พี่แสบแกล้งชีฟองแน่ๆเลย”“พี่เปล่าสักหน่อย ตัวเล็กพี่หิวน้ำแล้วนะ” เขาพูดอ้อนคนตัวเล็กอีกครั้งหวังเปลี่ยนเรื่องทั้งๆที่ไม่ได้หิวน้ำอะไรขนาดนั้นและมันก็ได้ผล ชีฟองหันกลับไปหยิบแก้วน้ำแล้ว เข้าไปใกล้แสบอีกครั้งพร้อมทั้งประคองหลอดป้อนให้ถึงปาก          ได้ดื่มน้ำสมใจแล้วชีฟองก็ลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียงอย่างเดิม จนแสบเริ่มจะรู้สึกขัดใจ จะคิดหาวิธีแต๊ะอั๋งเจ้าตัวเล็กยังไงดี“พี่แสบเจ็บไหมคะ รู้ไหมว่าพ

อลิซสะดุ้งสุดตัวที่จู่ๆก็โดนจับหน้าอกแบบไม่ทันตั้วตัว เธอลืมตาขึ้นทั้งยังไปจะหันไปโวยวายโจรหื่นแต่พอหันไปไม่ทันได้ส่งเสียงโวยวาย เจ้าโจรราคะก็จู่โจมอีกครั้ง เข้าครอบครองริมฝีบางบางไว้อย่างรวดเร็ว รุนแรงและเร้าร้อน เขาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างแรง มือก็ไม่ปล่อยให้ว่างไหนๆก็มีโอกาสแล้ว ก็ขอรับไว้ให้เต็มที่ทั้งบีบขย้ำอย่างไม่ปราณี อลิซตกใจในทีแรงแต่ก็เริ่มจะคล้อยตามเมื่อเจ้าโจรหื่นเริ่มเบามือเบาแรงเปลี่ยนจากบทรักอันแสนเร้าร้อนเป็นค่อยๆช้าลงๆ ตะล่อมให้คนร่างบางค่อยๆเคลิ้ม จนตกอยู่ในใต้อาณัติในที่สุด หลงเคลิ้มได้ครู่เดียว แม่เสือสาวยังไงก็ยังเป็นเสืออยู่วันยังค่ำ พอเธอได้สติกลับมาก็เริ่มคิดแผนเอาคืนเจ้าโจรหื่นทันที เพียงแค่ชั่วอึดใจเธอจึงพลิกร่างกลับมาคร่อมเขาไว้ทั้งๆที่ปากยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม เธอค่อยๆถึงมือหน้าที่กอบกุมซาลาเปาของเธอออกอย่างช้าๆและเนียบๆ ก่อนจะค่อยๆสอดมือเข้าใต้ร่มผ้าของชายหนุ่มอีกครั้งจนเขาครางเสียงต่ำออกมาเบาๆอย่างพอใจ อลิซค่อยๆถอนริมฝีปากที่เริ่มจะบวมเจ่อของเธอออกอย่างช้าๆแต่ก็ยังคงไว้ลายชาติเสือ คลอเคลียเขาเหมือนลูกแมวตัวน้อยๆก็ไม่ปานจนคนตัวโตได้ใจ แต่ก็ได้ใจไปเพียงไม

PAGASEUS CLUB คลับที่เจ้าของเป็นคนเดียวกันกับโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ในงานเลี้ยงรุ่นเริ่มมานักเรียนทยอยเข้ามาเรื่อยๆ ภายในงานตกแต่งต่างออกไปจากทุกที จากผับที่มืดๆมีแสงสีเสียงก็เปลี่ยนสไตล์เป็น งานเลี้ยงธรรมดา ที่ไม่ใช่แบบโต๊ะจีน แต่เป็นแบบบุฟเฟ่ มีอาหารให้เดินตักทานหลากหลาย โต๊ะส่วนใหญ่จะเป็นทรงสูงสำหรับยืนทาน ตามมุมห้องถึงจะมีที่นั่ง ทำให้ภายในนี้โล่งและกว้างมาก ส่วนชั้นบนรู้สึกว่าวันนี้จะปิดแบบแน่นหนา ฉันหาที่นั่งพร้อมกับน้ำแก้วหนึ่งด้วยความเซ็ง เพราะมีผู้ชายหลายๆคนเดินเข้ามาทักฉันอยู่เรื่อยๆจนฉันที่หงุดหงิดอยู่แล้วก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นไปอีก ด่าไปตะเพลิดหนีหายไปหลายรายแล้ว ส่วนไอ้ผู้ชายที่ฉันรออยู่ก็ไม่โผล่หัวมาสักที อลิซกับฟรีสก็ไปเดินหาอะไรกิน พี่แสบกับชีฟองที่มาในชุดสีขาวทั้งคู่ก็เข้ามาทักฉันแล้วก็จากไปอย่างไร้เยื่อใยเช่นกัน คนอื่นๆก็ด้วยจนฉันเริ่มจะเซ็ง นอย และไม่อย่างจะอยู่แล้ว น่าเบื่อไปหมดเลย!! พิธีกรก็พูดอะไรไม่รู้น่ารำคาญชะมัด เชิญอาจารย์ คนโน้นคนนี้มาให้โอวาท จนฉันเลิกสนใจแถวหน้าเวทีหันมากดโทรศัพท์เล่นไปเรื่อย เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้จ