BASKETBALL 51.2

อลิซนั่งเฝ้าฟรีสอยู่ข้างๆ ฝั่งตรงข้ามก็เป็นชีฟองที่เฝ้าทั้งพี่แสบและชีต้า สงสารก็แต่ทอร์ที่ไม่มีผู้หญิงมาช่วยดูใจเลยนะเนี้ย

“เป็นยังไงกันบ้าง” ฉันพูดเบาๆเพราะเห็นว่าทั้งสี่คนนั้นหลับอยู่ เหลือแต่สองสาวที่นั่งเฝ้าคนไข้

“ซ่าส์!!” อลิซร้อนลั่นพอหันมาเห็นฉัน ฉันจึงทำท่าจุ๊ปากให้มันเบาๆเสียงลงหน่อย ซึ่งมันก็ทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินมาหาฉันพร้อมกับสวมกอดฉันอีกครั้ง ฉันจึงกอดตอบแล้วลูบหลังปลอบมันเบาๆ ชีฟองเองก็เดินมากอดฉันด้วยอีกคน

“ขวัญเอ้ย ขวัญมา ไม่มีอะไรแล้วนะ” ฉันพูดปลอบทั้งคู่ น่าสงสารจริงๆทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้นะ

“ถ้าแกมาช้ากว่านี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้”

“ฉันก็มาแล้วนี่ไง”

“ขอบคุณนะคะพี่ซ่าส์ที่มาช่วยพวกหนู”

“ฉันสิต้องขอโทษทีเป็นต้นเหตุให้เกิดเรื่องแบบนี้”

“พี่ซ่าส์ไม่ผิดเลยสักนิดเดียว”

“อือ แกไม่ผิดสักหน่อย ไอ้พวกนั้นต่างหากสารเลว!!”

“ไปหาอะไรกินก่อนไหม เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง สี่คนนั้นคงยังไม่ตื่นง