Semua Bab The Ruthless Billionaire's Ex-Wife's Revenge: Bab 61 - Bab 70

Patuloy na dumaloy nang hindi mapigilan ang mga luha mula sa mga mata ni Luna. Akala niya noon, lahat ng luhang iluluha niya sa buong buhay niya ay para kay Kai lamang. Ngunit ngayong nakikita niya si Massimo sa ganitong kalagayan, at parang pinupunit ang puso niya sa sobrang sakit.Ito ang lalaking minahal niya nang maraming taon. Ang lalaking pinag-alayan niya ng lahat, ang lalaking dahilan ng pagtitiis niya sa lahat ng kahihiyan at pasakit para lamang sa kanya.Ngunit kahit kailan ay hindi niya inakalang ang isang tulad niya ay hindi man lang karapat-dapat na tawaging tao.Bawat salitang lumalabas sa bibig ni Massimo ay pawang kalkuladong kabayaran at kapalit, tungkol sa batas ng kalikasan, walang kahit katiting na damdamin. Para bang si Kai ay hindi isang tao, kung hindi parang isang aso. Mali, hindi man lang aso, kung hindi isang damo lang na madaling tapakan at kalimutan.Kahit kailan ay wala siyang puwang sa puso ni Massimo. Ni isang bakas ng pagmamahal ay wala.“Kahit na h

Sa totoong buhay, isa na lamang walang kwenta na kumpanya ang Alcantara's Corporation. Puno na ng utang at halos wala nang natitirang halaga. Sa madaling salita, kung tuluyan nang mabunyag ang lahat ng kasinungalingan, ang tanging matitira kay Luna ay isang magulong kalagayan na lamang.Ngunit mangyayari lamang ito kung mananatili siyang walang alam sa totoong sitwasyon. Ngayong alam na niya ang katotohanan, hinding-hindi niya hahayaang makalusot pa si Massimo dito.“Tulungan mo akong ipakalat ito, Massimo. Gusto kong makita kung mas interesado ba ang mga tao sa pribado kong buhay o sa ganitong klase ng impormasyon,” malamig na wika ni Luna habang bahagyang itinaas ang kilay at tumingin kay Dustin na nasa tabi niya.Sinuri ni Dustin ang mga data na naroon. Bagamat hindi ito ang pinaka-sensitibong impormasyon, sapat na ito upang simulan ang pagbubunyag ng katotohanan.“Kaya pala junior kita. Nakakamangha naman talaga,” aniya habang tumatango nang may kasiyahan. Kinuha niya ang lapto

“Hindi mo kailangang humingi ng tawad. Hintayin mo na lang ang liham mula sa abogado.”Ni hindi man lang tiningnan ni Dustin ang babae habang naglakad siya sa harap nito at umalis nang walang pag-aatubili.Tumingin si Luna sa babae na may naaawang ekspresyon sa kanyang mukha at may maliwanag na ngiti sa kanyang mga labi.“Miss, kung may oras ka, baka gusto mong alamin kung gaano kahusay ang legal team ng pamilya Ignacio,” sambit ni Luna na tila nagbibiro pa.Pagkasabi niya ng mga salitang ito, malakas niyang isinara ang pinto.Tuluyan nang nawala sa pamilya Alcantara ang kanilang dangal at respeto. Ang tangka nilang counterattack ay nauwi sa isang ganap na kapalpakan.****Sa Departamento ng Public Relations ng Alcantara's Corporation...“Ano bang ginagawa ninyong lahat?!” galit na sigaw ni Massimo. “Mga walang silbing basura!”Lubusang nawala kay Massimo ang dati niyang kontrol at malamig na anyo. Napakadilim na kanyang ekspresyon habang malakas niyang ibinagsak ang mga doku

Si Luna na ngayon ang may pinakamalaking bahagi ng pagmamay-ari sa buong Alcantara's Corporation. Maliban kay Massimo, siya rin ang may pinakamataas na posisyon, kaya natural lamang na ang upuang iyon ay karapat-dapat mapunta sa kanya.Isa sa mga direktor, na kilalang taga-suporta ni Massimo ay malamig na ngumisi at mariing sumagot sa kanya.“Sino ka ba para isipin mong may karapatan ka? Isa ka lang namang maybahay na naglalaba at nag-aalaga ng mga bata. Huwag mong isipin na dahil lang sa may ilang dagdag kang shares ay magagawa mo na ang lahat ng gusto mo.”Sinadya niyang lakasan ang boses upang marinig ng lahat sa silid. Bagama’t mahalaga ang mga shares, malinaw sa kanila na mas mahalaga pa rin ang kakayahan. Ang Alcantara's Corporation ay umabot sa kasalukuyang tagumpay dahil lamang sa pambihirang talino at galing sa negosyo ni Massimo. Sa kanilang pananaw, siya pa rin ang pinaka-akmang mamuno ng kumpanya.Tungkol naman kay Luna, marami pa rin sa mga naroroon ang tumitingin sa k

“Ano ba ang nangyayari dito?”“Umalis na lang siya nang walang paliwanag? Sobrang iresponsable naman no'n!”“Filipe, magsalita ka naman!”Nakatayo lang si Filipe na mag-isa, mukhang kaawa-awa at inosente sa lagay na ito. Sabay-sabay siyang tinanong ng mga nasa loob.‘Magsalita?’ aniya sa kanyang isip.Sa mga sandaling iyon, wala talaga siyang maisagot. Hindi niya maaaring sabihin ang totoo, at wala pa siyang naiisip na kapani-paniwalang kasinungalingan. Sa huli, hinarap na lamang niya ang lahat sa katahimikan.Lalong dumilim ang mga mukha ng lahat nang makita si Filipe sa ganoong ekspresyon na para bang gusto na nilang lapain siya ng buhay.Pero sa huli, wala na silang nagawa. Isa rin lang namang empleyado si Filipe, gaya nila. Sino ba talaga ang pwedeng managot sa ganitong sitwasyon?Sa labas ng gusali ng Alcantara's Group, lumabas si Luna na magaan ang pakiramdam niya. Habang nakatayo sa ilalim ng araw, dama niya ang init na dumadaloy sa kanyang katawan. Ang lahat ng kadilima