Kahit nailibing na si Kai, hindi pa rin matanggap ni Luna na wala na ang kanyang anak. Sa puso niya, pakiramdam niya ay hindi pa rin umaalis si Kai at na naroon pa rin ito sa tabi niya hanggang ngayon.Hindi niya alam kung narinig ba ni Kai ang sinabi ni Massimo kanina lang.Marahan namang pinunasan ni Luna ang alikabok sa litrato ni Kai at mahina siyang bumulong habang nakatitig dito. “Kai, mahal kong anak. Huwag kang malungkot, ha? Nagsasalita lang siya nang wala sa lugar. Sa Paningin ni mommy, ikaw pa rin ang pinakamahusay, ang pinakamabait, at pinakamagandang bata sa buong mundo. Totoo na masaya at mapalad si mommy na naging ina mo.”Habang umaagos ang luha sa kanyang mga pisngi, nagpatuloy si Luna.“Kai, miss na miss ka na ni mommy kung alam mo lang. Galit ka ba sa akin, anak? Bakit hindi ka man lang dumadalaw sa panaginip ko kahit isang beses lang? Gusto kang makita ni mommy. At miss na miss ka na talaga ni mommy...”Tuwing naiisip niya ang anak, parang tinutusok ng karayo
Read more