All Chapters of พิษรักคุณหมอมาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

ก่อนหน้านี้ยังโทรหา ผ่านไปสักพักเห็นกำลังนั่งดื่มกับเพื่อนสนิทของเขา วินาทีแรกที่เห็นบอกตามตรงว่าแอบไม่พอใจอยู่เหมือนกัน เป็นปกติเคียนติเห็นผู้หญิงสวยตรงสเปกแล้วจะเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นอันดา คนที่เขาเล็งเอาไว้นานแล้ว เคียนติหันไปมองรามิลแล้วขยับริมฝีปากพูด “เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ?” “มึงจะไปดีลผู้หญิงคนไหนก็ได้ ยกเว้นคนนี้” มุมปากเคียนติหักโค้งขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินรามิลบอกแบบนั้น “หึ แต่ว่าน้องเขาเป็นคนมาดีลกูเอง” สายตารามิลมองข้ามเพื่อนสนิทไปหาอันดาที่นั่งยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มนิ่งๆ ไม่แม้จะมองมาหาตนเลยสักนิด ท่าทางนิ่งเฉยของเธอไม่สามารถทำให้เขาเดาอะไรได้เลย ร้ายเหมือนกันนะอันดา… ดีลเคียนติได้ถือว่าเก่งพอสมควร แต่คงยากหน่อยเพราะเขาไม่คิดจะปล่อยให้เธอไปเป็นของคนอื่น “ถ้าเป็นเด็กของมึง ทำไมถึงปล่อยให้เด็กตัวเองมานั่งดื่มคนเดียว” “ฉันไม่ใช่เด็กของเขา” เธอหันไปบอกเคียนติเสียงเรียบ ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองรามิล “ฉันไม่มีเจ้าของ” นัยน์ตารามิลดำมืดลงจนดูน่ากลัว กระนั้นอันดาก็ไม่สนใจ หันกลับมาดื่มต่อให้หมดแก้ว ก่อนจะลงจากเก้าอี้สูงตรงบาร์แล้วเดินออก

คิ้วเข้มของรามิลขมวดเข้าหากันเป็นปม “ถ้าฉันยอมเป็นเด็กของคุณ คุณจะมีเซ็กซ์กับฉันแค่คนเดียวได้รึเปล่า” เธอบอกรามิลตรงๆ ข้อเสนอของเขาน่าสนใจ แต่ถ้าจะให้มีเซ็กซ์กับเขาที่แวะเวียนไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นในสต็อกก็คงไม่ไหว “ถ้าคุณทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ก็ให้มันจบแค่คืนนี้” อันดาจะรู้หรือเปล่า ตั้งแต่มีเซ็กซ์กันคืนนั้นเขาก็ไม่เคยมีเซ็กซ์กับคนอื่นอีกเลย สิ่งที่เธอขอมันไม่ได้ยากเกินไปสำหรับเขา “ตกลง” เรื่องนี้ผู้หญิงที่เขาเคยมีความสัมพันธ์เอ่ยขอ ไม่รู้ทำไมกับอันดาเขาถึงยอมทำตามอย่างง่ายดาย ทั้งที่ให้ทุกอย่างจบแค่คืนนี้ก็ได้ อย่างว่า เพราะอันดาแตกต่างจากคนอื่น มันเลยทำให้เขาอยากค้นหาเธอมากขึ้น จุดจบคงเป็นเหมือนคนอื่น เบื่อแล้ว เล่นสนุกจนพอใจ หรือไม่มีอะไรให้น่าค้นหาคงเขี่ยทิ้งอย่างที่เคยทำ “คุณทำได้จริงเหรอ?” ไม่อยากเชื่อว่ารามิลจะตอบตกลงได้ง่ายๆ “กว่าจะทำให้เธอยอมตกลงเป็นคนของฉันมันไม่ใช่เรื่องง่าย ทำไมแค่นี้จะให้เธอไม่ได้” เขาพูดพลางเลื่อนมือปัดปอยผมของอันดาทัดหูให้ ลากไล้มือมาหัวไหล่ ปัดสายของชุดเดรสจนตกมายังต้นแขน เลื่อนไปด้านหลังเพื่อรูดซิปชุดเดรสสายเดี่ยวสุดเซ็กซี่ลง เธอหายใจไม่ทั่วท

“อ๊าา” ใบหน้าสวยหวานเบือนไปทางอื่นพร้อมกับหลับตาพริ้ม ริมฝีปากพลางเปล่งเสียงครางออกมาอย่างทรมาน สะโพกแกร่งอัดแก่นกายใส่ร่องรักคับแคบอย่างหนักหน่วง สายตาพิศมองคนใต้ร่างที่มีสีหน้าทรมานด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะดึงกลับมามองจุดเชื่อมเพื่อกระตุ้นอารมณ์ตัวเอง “อึก อ๊ะ อ๊ะ…” เธอไม่รู้เลยว่าควรเอามือไปวางไว้

“ฉันจะเข้าไปทำเรื่องย้ายวันนี้” “อืม” “ขอบคุณที่รักษาสัญญานะคะ” “ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น หลังจากแม่เธอย้ายมาที่นี่ ฉันจะให้ไปอยู่ห้องพิเศษ มีพยาบาลส่วนตัวคอยดูแลอย่างใกล้ชิด” แค่ได้ย้ายมารักษาตัวที่โรงพยาบาลภูริธนากุลก็นับว่าดีมากๆแล้ว ไม่คิดว่ารามิลจะดูแลแม่ของเธอดีขนาดนี้ นอกจากให้อยู่ห้องพิเ

เธอตอบแทนให้รามิลตามคำสัญญา รู้ดีว่าคนอย่างเขาต้องการอะไรหากไม่ใช่เรื่อง ‘เซ็กซ์’ ไม่น่าปากดีไปท้าทายเขาเลย แผลเก่าไม่ทันหายก็หาแผลใหม่เข้ามา คนที่มีรสนิยมทางเพศซาดิสม์และรุนแรงอย่างรามิล อย่าคิดว่าจะได้พักง่ายๆ หากเจ้าตัวไม่อยากพอเอง ถือซะว่าตอบแทนที่เขาช่วยเหลือแล้วกัน… “อ๊ะ…อ๊า~” ร่างบางโยกตัว