Semua Bab ซูเสี่ยวหนานสะใภ้ไต้ก๋ง ยุค80: Bab 11 - Bab 20

เช้ามืดวันใหม่ เสี่ยวหนานปั่นจักรยานคันเก่าออกจากบ้านโจวตั้งแต่ตีสามครึ่ง เบาะหน้ามีหน่วนหน่วนนั่งอยู่ ส่วนเบาะหลังมีแม่โจวนั่งซ้อนท้าย ไฟฉากคาดหน้าผากถูกใช้ส่องนำทางพวกเขามุ่งหน้าไปยังท่าเรือเมื่อไปถึงร้านเสี่ยวหนานก็รีบเปิดประตูให้ทุกคนเข้าไปข้างใน ประตูร้านมีสองชั้นเธอจึงปิดแค่กรงเหล็กเอาไว้ชั้น

เวลาเลยผ่านไปจนเกือบเที่ยงวัน เสียงกระทะกระทบตะหลิวดังกังวานและอบอวลไปด้วยกลิ่นที่ชวนให้น้ำลายสอ ปลานึ่งซีอิ๊วที่เสี่ยวหนานหั่นเป็นชิ้น ๆ ถูกจัดเรียงลงถาดอย่างสวยงามทะเลคั่วพริกเกลือเผ็ดหอม ร้อนแรงได้ใจ ไก่ทอดผัดซอสเปรี้ยวหวานสีสันสดใส ผักกาดขาวผัดใส่หมูสับที่เพิ่งตักขึ้นจากกระทะยังคงมีไอน้ำพวยพุ่ง

"ทำไม... ทำไมต้องเป็นแก!"ไป๋ลี่เหยากลับถึงบ้านด้วยโกรธเกรี้ยว เธอปาเสื้อผ้าและของใช้ลงพื้นอย่างบ้าคลั่ง เสียงโวยวายของเธอดังไปทั่วบ้าน"พ่อ! พ่ออยู่ไหน!"ไป๋หย่งเหว่ย รีบวิ่งออกมาจากห้องทำงาน เมื่อเห็นสภาพลูกสาวเขาก็รีบเข้ามาปลอบอย่างร้อนรน"ลี่เหยา เกิดอะไรขึ้นลูก ทำไมถึงเป็นแบบนี้""พ่อ! หนูอยากไ

เสียงของลูกค้าที่มาใหม่พูดคุยกัน เสี่ยวหนานได้ยินจึงรีบเข้าไปโฆษณาข้าวหอมมะลิของเธอ "ร้านเราก็มีข้าวสารขายนะคะพี่ชาย ข้าวหอมมะลิอย่างดี ขายถูก ๆ แค่กิโลละ 2 หยวน ถุงนี้ 5 กิโล 10 หยวน เอาไปลองชั่งน้ำหนักที่ร้านข้าง ๆ ดูก่อนก็ได้ค่ะ"คำพูดของเสี่ยวหนานดึงดูดสายตาลูกค้าหลายคน ลูกค้าบางกินข้าวอยู่ก็รี

ไม่นานกลิ่นเปาะเปี๊ยะทอดก็หอมกรุ่นไปทั่วร้าน เปาะเปี๊ยะสีเหลืองทองถูกหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ มีถ้วยน้ำจิ้มถั่วเคียงข้างให้ทุกคนได้ลิ้มลอง ทุกคนนั่งลงล้อมวง พ่อซูตักข้าวให้แม่ซู พ่อโจวก็หยิบเปาะเปี๊ยะขึ้นมากัดแล้วพยักหน้า"กรอบนอก นุ่มในเลยนะเนี่ย รสกลมกล่อมดี" พ่อโจวกล่าวขณะที่กำลังเคี้ยวเปาะเปี๊ยะทอดอย่