บททั้งหมดของ ตัวร้ายที่รัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

10วันหยุดสุดพิเศษ วันนี้เป็นวันหยุดที่กองถ่ายละครและยังเป็นวันหยุดของธันวาด้วยเพราะวันนี้เขาไม่ได้รับงานอีเวนต์ เขาจึงอยากชวนรมิดาไปกินข้าวเป็นเพื่อนเพราะเขารู้สึกสนุก สบายใจที่ได้อยู่ใกล้กับเธอ รมิดาเองก็นอนชื่นชมเค้กที่ธันวาซื้อให้เธอ เธอกินไปแค่หนึ่งชิ้นส่วนอีกสองชิ้นเธอก็เก็บมันไว้ในตู้เย็นเพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก “นี่แกเป็นบ้าหรือเปล่า มานอนชื่นชมเค้กอย่างนี้” ไพลินที่จะเข้ามาชวนเธอไปกินข้าวเพราะตอนนี้จะเที่ยงแล้วก็ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องของเขาเลยสักนิด “แกไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันหรอกไพลิน ถ้าพระเอกเกาหลีที่แกหลงรักซื้อให้แกบ้างฉันคิดว่าแกน่าจะเอาไปทำให้อยู่ได้ตลอดกาลแน่ ๆ แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไง” รมิดาพูดขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าของเพื่อนแล้วก็หัวเราะออกมา ก่อนที่เธอจะนำเค้กของเธอไปไว้ในตู้เย็นตามเดิม “ก็จริงของแกแต่ตอนนี้แกไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้มั้ย ฉันหิวข้าวมาก ๆ แล้ว ตอนนี้ก็เที่ยงวันแล้วท้องร้องแล้วเนี่ย” ไพลินบอกกับเพื่อนของเธอ “นั่นไง ถ้าไม่มีเรื่องอะไรก็คงไม่มาหาเพื่อนอย่างฉันสินะ ก็คงนอนดูพระเอกเกาหลี

12ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในกองถ่าย รมิดากับไพลินตามหาสาวสวยที่จะมารับบทเป็นผีสาวอย่างที่ปรีติต้องการ ทั้งสองคนหาได้มาตรงเวลาที่ปรีติต้องการ และเป็นสาวที่สวยอึ๋มตรงตามความต้องการของปรีติมาก ๆ “พี่ปราบมาแล้วค่ะ สาวสวยที่พี่ต้องการ” รมิดาเรียกปรีติให้หันมาดูนักแสดงสมทบเร่งด่วนที่เขาต้องการมาให้เขาได้ก่อนเวลาอีกด้วย “ว้าว!!! ว้าว!!! ว้าว!!! โดนใจพี่สุด ๆ ไปเลยพี่ไม่คิดว่าจะหาได้ตรงใขของพี่ขนาดนี้นะเนี่ย เก่งสุด ๆ” ปรีติตบที่ไหล่ของเธอแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างภูมิใจในตัวผู้ช่วยของเขาที่เลือกมาเองกับมือของเขา “ไม่เป็นไรพี่ ไม่ว่าพี่อยากได้แบบไหนตอนไหน หนูกับไพลินต้องหามาให้พี่ให้ได้” รมิดาพูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้มอย่างภูมิใจที่หามาได้แต่ก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน “แต่งานนี้ก็ต้องขอบคุณไพลินนะที่มีเพื่อนสวย ๆ สาว ๆ อึ๋ม ๆ อย่างที่พี่ปรีติต้องการ” รมิดาพูดขึ้นมา ปรีติก็รีบชมไพลินทันที “เก่งมากไพลิน รู้จักแก้ปัญหาได้เป็นอย่างดี ขอบใจมากที่ช่วยกันอย่างนี้” ปรีติเอ่ยชมเธอขึ้นมาแล้วก็รีบบอกบทกับสาวสวยคนนั้นทันที “ช่างแต่งหน้าท

14เอาตัวรอด ในขณะที่ทุกคนออกตามหารมิดากับชนาธิป ตอนนี้ทั้งสองก็กำลังเดินหาทางออกจากป่าที่พวกเขาหลงเข้ามาแต่ยิ่งเดินก็เหมือนยิ่งหลงและตอนนี้เขาและเธอก็ยิ่งหมดแรง “นี่เธอจะเดินไปถึงไหน ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินแล้วนะ หิวน้ำก็หิวร้อนก็ร้อนเหนื่อยก็เหนื่อย” ชนาธิปบ่นพึมพำมาตลอดทางจนเธอเริ่มรำคาญเขาขึ้นมา “นี่คุณจะบ่นอะไรนักหนา ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ก็ยังไม่อ่อนแอเท่าคุณเลย คุณตัวโตอย่างกับอะไรอ่อนแออยู่ได้” รมิดาตำหนิเขาที่เอาแต่บ่นว่าร้อนว่าเหนื่อยทั้ง ๆ ที่เดินตามหลังของเธอเท่านั้น เธอทั้งใช้สมองและใช้พลังงานในการเดินอีกด้วย “ก็เธอมันถึกเหมือนวัวไง” ชนาธิปพูดให้เธอออกมาอย่างไม่ได้แคร์ความรู้สึกของเธอเลยสักนิด “นี่คุณจะปากดีไปถึงไหน ถ้าคุณปากดีอย่างนี้ ก็เชิญต่างคนต่างหาทางกลับได้แล้ว เพราะฉันไม่อยากให้ใครต้องมาหาว่าฉันเป็นวัวเป็นควาย” รมิดาเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าของเขาอย่างไม่พอใจที่เขาพูดออกมาโดยไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างไร “เธอคิดว่าฉันอยากไปกับเธอนักหรือไง แต่มันเป็นเพราะเธอทำให้ฉันหลงทาง เธอก็ต้องเป็นคนรับผ

16พี่ธันวาก็มาด้วย เช้าตรู่ของวันใหม่เจ้าหน้าที่พร้อมกับทีมงานเตรียมตัวออกตามหารมิดากับชนาธิปอีกครั้ง ธันวาก็มาตามหาด้วยเหมือนกันเพราะเขาอยากให้รมิดาประทับใจในตัวของเขาที่เขาก็ออกตามหาเธอและเขาก็อยากให้เธอเห็นเขาแล้วดีใจที่สุด “ทุกคนครับวันนี้เราจะแยกย้ายกันตามหาเป็นสองทีม เมื่อทีมใดทีมหนึ่งหาเจอเราก็จะส่งสัญญาณให้กันรู้แต่เส้นทางจะไม่ได้ห่างไปจากกันมากนัก” เจ้าหน้าที่เริ่มวางแผนในการออกตามหาอย่างเคร่งเครียดทั้งเจ้าหน้าที่และทีมงานทุก ปรีติดูเป็นกังวลมาก ๆ เพราะเขากับรมิดาผ่านร้อนผ่านหนาวกันมานานหลายปีก็ยังไม่เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้ เมื่อประชุมก็ต่างแยกย้ายกันออกตามหา โดยที่ไพลินกับธันวาอยู่ทีมเดียวกัน ส่วนปรีติก็ไปอีกทีมกับเจ้าหน้าที่ ส่วนทีมงานก็แบ่ง ๆ ไปคนละทีมให้เท่า ๆ กัน ในขณะที่ทีมงานเจ้าหน้าที่ออกตามหาทั้งสองในตอนเช้าตรู่ เขาและเธอก็นอนกอดกันกลมไม่ขยับเพราะทั้งสองเหนื่อยและเพลียกันมาก ๆ คนแรกที่ตื่นขึ้นมาก็คือรมิดาที่เธอตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขา รมิดาอยู่ ๆ ก็ยิ้มที่โดนเขากอดไว้แน่นอย่างนี้ “นี่คุณ ๆ ๆ” รมิดาเร

18ความรู้สึกที่แปลกใหม่ หลังจากเหตุการณ์หลงป่าในครั้งนี้ทำให้ทางกองถ่ายเข้มงวดเรื่องต่าง ๆ มากขึ้นเพราะไม่อยากให้มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีก แม้ว่าตอนนี้จะยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างเรื่องขึ้นมาจนทำให้รมิดดากับชนาธิปหลงป่าแต่ก็ได้มิตรภาพที่ดีขึ้นระหว่างรมิดากับชนาธิป วันนี้เป็นวันแรกที่ทางกองถ่ายกลับมาเริ่มทำการถ่ายทำขึ้นมาอีกครั้ง ชนาธิปมาทำงานแต่เช้ากว่าทุก ๆ ครั้งเพราะเขาอยากมาเจอรมิดาเร็วกว่าทุก ๆ วัน “พี่ซันวันนี้มาแต่เช้าเลยนะคะ อย่าไปเดินเล่นไกลอีกนะคะ เป็นห่วงกลัวหลงป่าอีก เป็นห่วงนะคะ” สาว ๆ ทีมงานที่ชื่นชอบเขาต่างพากันมาให้กำลังใจเขาด้วยความเป็นห่วง “ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงนะครับ สาว ๆ” ขนาธิปดูอารมณ์ดีและเป็นมิตรมากกว่าเมื่อก่อน แต่ก่อนเขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อนและขี้หงุดหงิดจนหลายคนตั้งฉายาตัวร้ายให้กับเขา รมิดามาถึงกองถ่ายพร้อม ๆ กับไพลิน เธอเดินมาเห็นชนาธิปมานั่งรอก่อนเวลาก็นึกแปลกใจแต่เธอก็ไม่ได้เข้าไปทักทายหรือพูดคุยกับเขาแม้ว่าเธออยากจะถามไถ่เขาอยู่บ้างก็ตาม “นี่เธอไม่คิดจะทักทายกันบ้างเล