All Chapters of พันธะเสน่หามาเฟีย: Chapter 11 - Chapter 20

chapter 11แค่หน้าคล้าย หน้าเหมือนคงให้คำตอบคาใจเอเดนไม่ได้ มีหลายอย่างในตัวดวงดาราที่เขาติดใจสงสัย ไม่ว่าจะเป็นนัยน์ตาสีน้ำตาลเปล่งประกาย และกลิ่นกายที่ทำให้เขารู้สึกว่า ถูกย้อนไปในอดีต ชวนให้นึกถึง สาวปริศนาคนนั้น...สตรีแต่งหน้าแฟนตาซี สาวพรหมจรรย์สุดเร้าใจย้อนกลับไปเมื่อเกือบห้าปีที่แล้วคืนนั้นเป็นอีกคืนหนึ่งที่ติดอยู่ในความทรงจำของเอเดน ช่วงสัปดาห์นั้นเขาเดินทางไปประเทศฝรั่งเศส ไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนสนิท ก่อนหน้าวันสำคัญหนึ่งวัน เพื่อนรักได้จัดงานปาร์ตี้สละโสด บังเอิญว่า งานปาร์ตี้สละโสดจัดขึ้นในโรงแรมที่เขาพัก เอเดนดื่มไปค่อนข้างมาก และเกิดอาการมึนขึ้นมา เขาจึงขอตัวขึ้นไปพัก เพราะเกรงว่าวันรุ่งขึ้นจะพยุงตัวลุกขึ้นไปงานมงคลสมรสของเพื่อนไม่ไหว ทว่าพอเข้ามาในห้องนอนของห้องพัก เขาก็พบกับสตรีนางหนึ่งที่ใบหน้าแต่งแต้มแนวแฟนตาซี เปลือกตาทั้งสองข้างมีหลายเฉดสีสัน รอบดวงตาข้างหนึ่งถูกเพ้นท์เป็นรูปดวงดาว แล้วแต้มด้วยสีสัน มีกากเพชรระยิบระยับ ริมฝีปากหล่อนเคลือบด้วยสีแดงสด ส่วนชุดที่หล่อนสวมใส่เป็นชุดเกาะอกสีแดงเลือดนกสั้นเหนือเข่าราวหนึ่งคืบ และตอนนี้มันก็เลื่อนขึ้นสูงตามแรงขยับของเจ

chapter 13“โอ๊ย!” สาวสวยร้องเจ็บออกมาดังลั่น ดวงหน้าคล้ายกับทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวด ช่วงเวลานั้นหล่อนลืมตามองหน้าชายหนุ่มร่างใหญ่ที่อยู่บนตัวตน ใบหน้าเขาเหยเกราวกับว่ากำลังเผชิญกับปวดร้าว แต่เพียงช่วงวินาทีเท่านั้นที่หล่อนมองเห็นหน้าเขา เปลือกตาหล่อนปิดลง สติถูกครอบงำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มาพร้อมกับเพลิงลาวาสวาทไหลเชี่ยวกราก จนยากจะควบคุมหรือจะพูดได้ว่า เวลานี้หล่อนไม่มีสติ ไม่มีเรี่ยวแรงควบคุมใดๆ ทั้งสิ้น ปล่อยตัว ปล่อยอารมณ์ไปตามสายน้ำเสน่หา“พระเจ้า...อะไรวะเนี่ย” เอเดนถึงกับซบหน้าลงบนทรวงคู่อวบ เขาถอนหายใจถี่แรง หนอนตัวใหญ่ที่ฝังอยู่ในช่องทางคับแคบเต้นตุ้บๆ ภายในกล้ามเนื้อสาวบีบรัดเขามาก เอเดนรับรู้ถึงความสดใหม่ของสาวแฟนตาซี รู้ว่าหล่อนไม่เคยผ่านผู้ชาย มั่นใจว่า เขาคือคนแรกของหล่อน ความรู้สึกเอเดนตอนนี้หัวใจเบิกบาน เอิบอิ่มอย่างบอกไม่ถูก ชายหนุ่มพร่าพรหมจรรย์สตรีมาแล้วหลายคน แต่ไม่เคยมีใครทำให้เอเดนรู้สึกดีเท่ากับสาวคนนี้เลย ชายหนุ่มกลัดมันหยุดแช่นิ่งชั่วครู่ ก่อนลงมือสานต่อภารกิจสวาทให้เสร็จสิ้น เขาจับเข่าทั้งสองข้างของหล่อนด้วยมือหนา แยกไปด้านข้างกดเข่าหล่อนลงกับที่นอน เปิดทา

chapter 15“ลิซเข้มแข็งกว่าที่แม่คิดนะลูก เป็นแม่ซะเองที่ไม่มีความเข้มแข็งเอาเสียเลย ยืนด้วยขาของตัวเองยังไม่ได้ ต้องพึ่งพ่อแกจนถึงทุกวันนี้”“แม่อย่าเอาลิซไปเปรียบเทียบสิคะ มันไม่เหมือนกัน แค่แม่กล้ามาหาลิซ ลิซก็ถือว่าแม่เก่งมากแล้วค่ะ” ดวงดาราพูดให้มารดาสบายใจ “แล้วพ่อเป็นไงคะแม่ สบายดีไหมคะ”“ก็เรื่อยๆ ป่วยบ้าง สบายดีบ้างตามประสาคนสูงอายุ” นงนุชบอกตามตรง “พ่อแกจะขายกิจการรถยนต์นำเข้าเพราะไม่ไหว งานมันเยอะ มันล้นมือ อย่างที่รู้กันว่า พ่อแกชอบบริหารคนเดียว คิดคนเดียว ญาติพี่น้องก็ได้แต่รับคำสั่งอย่างเดียว ไม่มีสิทธิ์คิดหรือค้าน คล้อยตามอย่างเดียว เมื่อมีกิจการเยอะ แถมไม่แบ่งปันให้ใครบริหาร พ่อแกจะไหวได้ไง อายุก็เยอะขึ้นทุกวัน ก็เลิกบอกขายบริษัทรถยนต์นำเข้า”“ทำไมพ่อไม่ให้อาเหลิมดูแลล่ะค่ะ อาเหลิมดูแลบริษัทรถยนต์นำเข้ามาตั้งแต่ปีแรก น่าจะบริหารได้นะคะแม่” ดวงดาราเอ่ยขึ้น“แกก็รู้นิสัยพ่อแก เขาไม่ยกให้ใครง่ายๆ หรอกแม้ว่าจะเป็นญาติกันก็ตาม ถ้าคิดจะยกให้ ยกให้ตั้งนานแล้ว ไม่ปล่อยเลยผ่านมาสิบกว่าปีแบบนี้หรอก”นงนุชพูดอีกก็ถูกอีก นิสัยของบิดาเอาแต่ใจ เผด็จการ เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ฟั

chapter 17 ดวงดาราเข้ามาในห้องชุดของเมญ่าในเวลาเกือบแปดโมงเช้า วันนี้เมญ่ามีงานตอนสิบเอ็ดโมง หล่อนจึงมาเตรียมของใช้ส่วนตัวและมาปลุกเมญ่าตามหน้าที่ หลังจากวางกระเป๋าลงบนโต๊ะเข้าชุดกับโซฟา หล่อนได้เดินขึ้นไปชั้นบนของห้องชุด เพื่อไปปลุกดารานางแบบสาวให้ตื่น โดยไม่รู้ว่า เมื่อคืนนี้มีใครมานอนร่วมห้องกับเมญ่าด้วย ก๊อก ก๊อก ก๊อก...แม้ว่าจะเข้าออกห้องชุดนี้ประหนึ่งเป็นเจ้าของ ทว่าดวงดาราก็ไม่ลืมมารยาทเคาะประตูให้คนที่อยู่ในห้องรู้ตัว หล่อนยืนรอให้มีเสียงขานรับจึงจะเปิดประตูเข้าไปได้ ทว่าคนในห้องกลับเงียบเสียง “เมญ่า เมญ่าตื่นหรือยัง ใกล้แปดโมงแล้ว ตื่นได้แล้วนะ” เงียบ...ไม่มีเสียงตอบรับจากคนในห้อง ดวงดาราจึงเคาะประตูแรงขึ้น พูดให้ดังมากขึ้น คิดในใจว่า เมญ่าคงนอนหลับสนิทด้วยฤทธิ์ยานอนหลับที่กินบ่อยครั้ง ดวงดาราใจคอไม่ดีเมื่อไม่ได้ยินเสียงจากคนในห้อง หล่อนจึงเคาะประตูอีกครั้ง และเคาะได้เพียงครั้งเดียว ประตูห้องก็เปิดออกคุณแม่ลูกสองมองคนที่ยืนตรงหน้านิ่ง ตาสบสายตากันอีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่หัวใจหล่อนเต้นแรงผิดจังหวะ แก้มทั้งสองข้างร้อ

chapter 19“เอาตามนี้แหละอย่าเรื่องมาก จะได้รีบไปกัน ฉันไม่อยากไปกองสาย” เมญ่าสรุป ดวงดาราสองจิตสองใจ“ไปทำงานเถอะลิซ ฉันดูแลลูกให้เอง”“โอ๊ย จะอิดออดอะไร มีคนดูลูกให้ก็ดีแล้ว อย่าเรื่องมาก” เมญ่าเริ่มหงุดหงิด“ค่ะได้ค่ะ ฝากดูไทเกอร์กับไลออนด้วยนะคะ ฉันจะจดเบอร์มือถือไว้ให้ มีอะไรก็โทรหาฉันได้ค่ะ” ดวงดาราบอก“ไม่ต้องจดหรอก เธอบอกเบอร์มาเลย ฉันจะเม้มไว้ในเครื่อง” ดวงดาราทำตามที่เขาต้องการ หล่อนบอกเบอร์มือถือของตนให้เขาบันทึกลงในมือถือ “ฉันโทรเข้าเครื่องเธอแล้วนะ จะได้รู้ว่าเบอร์นี้เป็นเบอร์ฉัน เผื่อเธอไม่รับเบอร์แปลกๆ”“ค่ะ” ดวงดารหยิบมือถือของตนออกมาจากกระเป๋า บันทึกชื่อเขาลงในมือถือ“ไปกันได้แล้ว เสียเวลา” เมญ่าเสียงเข้มใส่ดวงดารา ก่อนพูดเสียงหวานกับเอเดน “เมญ่าไปก่อนนะคะ เจอกันคืนนี้ค่ะ”“แม่ไปทำงานก่อนนะลูก อยู่กับคุณลุงเอเดนนะครับ อย่าดื้อ อย่าซนนะลูก” ดวงดาราบอกลูกชาย“ฮะแม่” สองแสบขานรับพร้อมกัน“ฝากสองแสบด้วยนะคะ” ดวงดาราพูดฝากลูกกับเอเดน“ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลไทเกอร์กับไลออนให้เหมือนลูกของฉัน”หัวใจดวงดารากระตุกกับคำพูดของเขา มองหน้าผู้พูดแล้วส่งยิ้มบางให้ ก่อนเดินตามเมญ่าออกไ