All Chapters of พันธะเสน่หามาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

chapter 21ร้านอาหารที่เอเดนพาเตชินท์กับเตมีย์มาทำให้อิ่มท้องคือร้านอาหารไทย เขาเลือกอาหารจากรูปภาพในเมนู เป็นอาหารที่ทั้งเขาและสองแฝดทานได้ หลังจากทานอาหารเสร็จ เอเดนได้พาสองแฝดไปกินไอศกรีมต่อ จากนั้นก็พาไปเดินซื้อของในห้าง “ลุงจะพาไปซื้อเสื้อผ้ากับของเล่นดีไหมครับ” เอเดนนั่งยองตรงหน้าสองแฝดแล้วถาม “ดีฮะ” เตมีย์ตอบตามประสาเด็ก “ทำไงก่อนครับ”สองฝาแฝดรู้ดีว่า เอเดนหมายถึงอะไร ทั้งสองหอมแก้มเอเดนคนละข้างพร้อมกัน ทั้งคู่ทำเช่นนี้ทุกครั้งที่เล่นเครื่องเล่นในสวนสนุก เอเดนหอมแก้มสองแฝดบ้าง เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงมือข้างซ้ายจับมือเตชินท์ มือข้างขวาจับมือเตมีย์ ก่อนพาสองฝาแฝดไปเลือกซื้อของตามที่ใจเขาอยากซื้ออะไรก็ซื้อ เหมาทั้งห้างยังไหว...เตชินท์กับเตมีย์เจอสายเปย์เข้าให้เอเดนมีความสุขและสนุกในการซื้อเสื้อผ้า ของเล่นแชะของใช้อีกหลายอย่างให้สองฝาแฝด ถุงเกือบสิบใบอยู่ในมือเอเดนจนเขาถือไม่ไหวต้องเรียกให้คนขับรถของโรงแรมเอาถุงชุดแรกไปเก็บที่รถ แล้วไปเลือกซื้อของร้านอื่นต่อ ซึ่งส่วนใหญ่เอเดนจะเป็นฝ่ายเลือกให้ โดยที่สองแฝดไม่ได้เรียกร้องใดเลย เขาซื้อให้เพราะอ

chapter 2322.45 น. ดวงดารามามาหยุดยืนหน้าห้องพักหมายเลข 3501 นิ้วเรียวสวยกดกริ่งข้างประตูเรียกให้คนที่อยู่ในห้องมาเปิด ซึ่งรอไม่กี่อึดใจ บานประตูไม้เนื้อดีก็เปิดกว้าง ร่างเอเดนยืนเด่นกลางประตู “ฉันมารับลูกค่ะ”ดวงดาราบอกเอเดนที่เบี่ยงตัวให้ก้าวเข้าไปในห้อง และเป็นอีกครั้งที่เขาได้กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวของดวงดารา เป็นกลิ่นน้ำหอมที่เขาไม่มีวันลืม เสมือนกระตุ้นอยู่ในหัวใจตลอดเวลา “ลูกหลับอยู่ในห้อง อย่าปลุกเลย ให้นอนที่นี่แหละ” ดวงดาราสะดุดหูกับคำว่า ‘ลูก’ เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ราวกับว่าสองแฝดเป็นลูกของเขา แล้วหล่อนก็ไม่รู้ด้วยว่า เวลานี้เจ้าของเสียงยืนอยู่ด้านหลังตน “คงไม่ได้ค่ะ...ว้าย!” จังหวะที่ดวงดาราพูด หล่อนหันหลังมาทางคู่สนทนา แต่ก็ต้องตกใจร่างกายตนปะทะกับร่างสูงใหญ่อย่างจัง หล่อนถอยก้าวหนีด้วยความตกใจ แต่ช้ากว่าลำแขนใหญ่ที่โอบรัดร่างอิ่ม “ปะ...ปล่อยค่ะ” “ฉันปล่อยแน่ แต่ข้อถามอะไรหลายข้อก่อน” “คุณปล่อยฉันก่อนดีกว่าค่ะแล้วค่อยถาม”ดวงดาราต่อรอง เขากอดไม่ปล่อยเช่นนี้ มันดูไม่ดีและไม่น่าไว้วางใจด้วย ใจหล่อนสั่น

chapter 25ดวงดาราตื่นมาตอนเกือบรุ่งสาง รู้สึกปวดเมื่อยตามตัว หัวหนักอึ้ง มือทั้งสองข้างยันตัวให้ลุกขึ้นนั่ง ดวงดาราตกใจกับสภาพร่างกายและเรื่องที่เกิดขึ้น น้ำตาคืออย่างเดียวที่ตอนนั้นหล่อนทำได้ หญิงสาวลุกขึ้นยืนก้มเก็บเสื้อผ้าบนพื้นขึ้นมาสวมใส่ แล้วก้าวออกไปจากห้องที่พรากพรหมจรรย์โดยที่ไม่รู้ว่า ชายคนนั้นคือใคร หลังจากกลับมาเมืองไทยได้เกือบหนึ่งเดือน ดวงดาราก็รู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ เป็นผลลัพธ์จากคืนนั้น“ฉันจำทุกอย่างคืนนั้นได้ดี ฉันกลับมาตอนเช้าก็ไม่พบเธอแล้ว ฉันมารู้ในวันนั้นว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เพื่อนฉันหามาให้ ฉันพยายามตามหาเธอนะ แต่ไม่มีใครมีข้อมูลเธอเลย อย่างเดียวที่ฉันมีคือ กลิ่นน้ำหอมที่พรมตามตัวสาวแฟนตาซีคนนั้น ฉันไม่เคยได้กลิ่นนั้นอีกเลยจนกระทั่งวันนี้ที่เธอฉีดมัน” เดเอนพูดยืดยาว พูดให้หล่อนเข้าใจ “ฉันจำกลิ่นน้ำหอมกลิ่นนี้ได้ดี ยิ่งเมญ่าบอกฉันว่า มีเธอคนเดียวที่ใช้ ฉันค่อนข้างมั่นใจเลยว่า เธอใช่ผู้หญิงคนนั้น แต่ก็กั๊กความไม่มั่นใจไว้เช่นกัน เพราะเธอมีสามีแล้วและมีลูกด้วยกัน ความมาเฉลยตอนที่สองแฝดได้เจอกับแม่ของเธอ แม่ของเธอเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟัง ตอนนี้ฉันมั่นใจเต็

chapter 27“โอ้ว...พระเจ้า...เยี่ยมที่สุด” เอเดนตัวสั่น ก้มหน้าจูบปากดวงดารา เขาไม่เคยรู้สึกดีเช่นนี้มานานแล้ว ครั้งแรกที่รู้สึกดีสุดประมาณคือคืนนั้น คืนที่เขามีความสัมพันธ์ทางกายกับสาวแฟนตาซี แล้วคืนนี้เขาก็ได้พบกับหล่อน หญิงสาวที่รอคอยการพบเจออีกครั้ง “อย่าร้องคนดี อย่าร้อง ไม่ว่าเธอจะร้องไห้ด้วยเหตุผลใด ฉันจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนี้”เอเดนพูดปลอบ จูบปากสาวซ้ำๆ หลายครั้ง ก่อนมอบจุมพิตอ่อนหวานให้ดวงดารา ให้คลายความเจ็บปวด คลายความโศกเศร้า ในขณะที่เอวใหญ่ขยับเคลื่อนไหว นำพาความแข็งแรงเข้าออกโพรงสวาทฉ่ำหวาน ใบหน้าเขาเลื่อนต่ำมายังดอกอุบลสองดอก ผลัดเปลี่ยนทั้งซ้ายขวาแทะเล็มยอดดอกด้วยปากและลิ้น“อ๊า...อา...อืม...คุณเอ็ด” หลังจากคุ้นชินกับความแปลกใหม่ หล่อนได้พานพบกับความเสียวซ่านในการเคลื่อนไวตัวตนชาย ที่เวลานี้ไม่ได้เนิบช้า เขาเร่งจังหวะในการสอดประสานเร็วขึ้น แรงขึ้น กระชั้นขึ้น หฤหรรษ์มากมายยามโยกโยนบนตัวดวงดารา ขาสวยทั้งสองข้างที่ถูกฉีกออกไปทางด้านข้างจนเป็นแนวตรง เปิดทางให้กลีบผกาแย้มดอกรับแรงกำลังและท่วงท่าเจนจัดของเอเดน“อูว์...โอ้ว...ลิซ...อา...ลิซ...พระเจ้า...อูว์”เอเดนค

chapter 29 “หล่อนต้องตื่นเดี๋ยวนี้เลย กลิ่นเหล้าหึ่งเลย หล่อนต้องสระผมด้วยกว่าผมจะแห้งก็ต้องใช้เวลา ลุกขึ้นไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้” โก้สั่ง เบ้ปากกับสภาพของเมญ่า ผมเผ้าฟู กลิ่นสุราคละคลุ้ง เสื้อผ้าก็เป็นชุดเดิม เมื่อคืนเมญ่าคงไม่ได้อาบน้ำ “แล้วลิซไปไหน ทำไมพี่โก้ถึงมาปลุกเมญ่าเอง หน้าที่นี้มันหน้าที่ลิซนะ” “ลิซไม่ว่าง ลิซโทรให้พี่มาปลุกหล่อนแทน” โก้ตอบ “ไม่ว่าง ไปไหนไม่ว่าง ไม่รู้จักหน้าที่ตัวเองเลย หักเงินดีไหมเนี่ย” สุ่มเสียงเมญ่าอัดแน่นไปด้วยความไม่พอใจ “ลิซไม่ใช่ขี้ข้าหล่อนนะ ถึงได้จิกหัวใช้แบบนี้ อีกอย่างเรื่องตื่นเรื่องนอนหล่อนก็โตแล้ว นาฬิกาปลุกก็มี ทำเองบ้างสิ วันไหนที่ลิซไม่ได้ทำงานกับหล่อน หล่อนจะทำยังไง ไม่เป็นง่อยเลยเหรอ” โก้ยิ่งได้ยินเมญ่าพูดยิ่งหมั่นไส้ “คนอย่างมันจะไปไหนได้ ลองไปสิ แม่จะทวงบุญคุณให้น่าดู” เมญ่าคิดว่าตัวเองเหนือกว่า เลยกดขี่และใช้คำว่าบุญคุณ เหนี่ยวรั้งดวงดาราไว้ “บุญคุณมันมีวันหมดนะ หมดวันที่หล่อนทวงนี่แหละ” โก้หมั่นไส้หนัก อยากจะบอกความจริงใจจะขาด “หล่อนไปอาบน้ำสระผมได้แล้ว ก