Semua Bab กำราบรัก: Bab 1 - Bab 10

กำราบรัก : ตอนที่ 1ผับหรูใจกลางเมืองเป็นแหล่งนัดพบของนักท่องราตรีในยามค่ำคืน หญิงสาวร่างสวยหุ่นอรชรกำลังเดินนวยนาดเข้ามาอย่างมั่นใจ สายตาของผู้ที่พบเห็นต่างจับจ้องกันตาเป็นมันหลังจากเธอไปกินข้าวที่บ้านหลังใหญ่กับแม่ในช่วงกลางวันเรียบร้อยแล้ว นินิวก็กลับมาเปลี่ยนชุดที่คอนโดและออกท่องราตรีในเวลากลางคืน ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีงานสถานที่บันเทิงมักกลายเป็นที่พบปะกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่งของเธอเสมอ"ว้าวว...แกนี่แซ่บไม่เคยเปลี่ยนจริงๆนะ ตั้งแต่เดินเข้ามาในผับผู้ชายก็มองตาเป็นมัน""ถ้าพวกนั้นคาบแกไปได้คงเสร็จตั้งแต่ประตูทางเข้าแล้ว"บรรดาเพื่อนสนิทอีกกลุ่มของฉันเอ่ยแซวเพราะด้วยการแต่งตัวที่เผ็ดจนเข็ดฟันนั้นไม่ทำให้พวกเพื่อนปล่อยผ่านไปได้ ความเป็นนินิวก็ยังคงคอนเซปต์เดิม คือต้องแซ่บเท่านั้น ด้วยชุดเดรสรัดรูปสีดำสนิท ความยาวแค่คืบโชว์ขาเรียวสวย แหวกเต้าอวบอิ่ม เผยผิวขาวเนียนออร่าจับจนหลายคนหันมามองกัน เป็นไปอย่างที่พวกเพื่อนฉันว่าจริงๆนั่นแหละ และฉันเองก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มาเที่ยวกลางคืนของฉันเหมือนมาเรียกเรตติ้งของตัวเอง"ไม่ต้องคาบหรอก ถ้าถูกใจก็เดินไปให้กินถึงที่เลย" ฉันยัก

กำราบรัก : ตอนที่ 3"อื้อ.....อื้อ....กรี๊ด..." เสียงกรีดร้องดังลั่นห้องน้ำ สาวร่างเล็กนั่งกอดเข่าอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยสภาพร่างกายเปลือยเปล่า เมื่อเพื่อนสาวมาส่งถึงห้องนินิวก็ไล่ทุกคนกลับ จัดการล็อกประตูอย่างแน่นหนา และขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำแช่น้ำเย็นจัดหวังให้บรรเทาอาการร้อนวูบวาบลงได้บ้าง เนื้อตัวมีแต่รอยเล็บจิกเพื่อระบายความต้องการที่ยังคงพลุ่งพล่านไม่หยุด"อ่า...ไอ้บ้าเอ๊ย" นินิวได้แต่สบถด่าทอออกมาไม่หยุดเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอได้แต่หวังให้อาการร้อนวูบวาบและความต้องการลดลงโดยเร็ววันต่อมา....ลมหนาวจากเครื่องปรับอากาศตกกระทบโดนผิวขาวเนียนจนคนที่นอนหลับตาพริ้มพยายามเปิดเปลือกตาขึ้น แค่เพียงลืมตาแสงแดดจากหน้าต่างก็เข้ามาทักทายทันทีหลังจากที่เธอแช่น้ำอยู่หลายชั่วโมงอาการทุกอย่างก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ จนเธอสามารถควบคุมตัวเองได้ โชคดีที่เธอยังมีเพื่อนพากลับ ถ้าตอนนั้นไม่รีบออกมาจากตรงนั้นก็ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง"....." ดวงตากลมโตเหลือบมองนาฬิกาบ่งบอกว่าเป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นอย่างอ่อนเพลีย ทั้งๆที่เมื่อคืนเธอดื่มไม่เยอะแต่กลับอ่อนเพลียและอ่อ

กำราบรัก : ตอนที่ 5ทั้งสามคนเดินออกไปตามคำบอกกล่าวของบอดีการ์ดหนุ่ม ตอนแรกไอรีนจะดึงตัวนินิวไปด้วยแต่เธออาสาช่วยธันวายกไปให้ที่โต๊ะ ทำให้ภายในห้องครัวเหลือแค่พริตตี้สาวกับบอดี้การ์ดหนุ่มอยู่กันตามลำพังรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายขึ้นบนใบหน้าหวาน ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆชายหนุ่มอย่างจงใจ ถึงเขาจะทำเหมือนไม่สนใจเธอก็ตาม มือบางเอื้อมไปจับจานใบเดียวกับเขาอย่างตั้งใจเพื่อยื้อเขาไว้ไม่ให้เดินออกไป"ยานั่นมันแรงดีน่ะ แต่เล่นทีเผลอแบบนี้มันไม่แมนไปหน่อยเหรอ""เอามือเธอออกไป" สายตาคมกริบมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ๆอย่างไม่พอใจ"ตอบไม่ตรงคำถาม หรือจริงๆแล้วนายไม่ชอบให้ผู้หญิงเข้าใกล้" การแสดงออกของเขาทำให้เธอเริ่มไขว้เขว ถ้าเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิงจริงคงมีหวั่นไหวบ้าง เพราะเธอโปรยเสน่ห์ขนาดนี้แถมเดรสรัดรูปสีใส่อยู่ตอนนี้ก็ทั้งสั้นและคอลึกจนเผยเนินเต้าอวบอิ่ม แต่เขายังนิ่งเฉยราวกับไม่มีอารมณ์กับเพศตรงข้ามนิ้วเรียวยาวทำค่อยๆไต่ขึ้นมาตามท่อนแขนแกร่งอย่างไม่เกรงกลัว ยิ่งเขานิ่งเงียบมันเลยทำให้เธอกล้าที่จะท้าทายพรึบมือหนาปัดนิ้วเรียวยาวออกจากตัวเขาอย่างแรง เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มล้ำเส้นเขาเกินไป "อย่าทำให้ฉันทนไม

กำราบรัก : ตอนที่ 7นินิวกรีดร้องเสียงดังลั่นเมื่อบอดีการ์ดหนุ่มกระแทกแกนกายเข้ามาในร่องสวาทที่ฝืดเคืองจนสุดความยาวของมัน ครั้งนี้เหมือนกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง รับรู้ได้ถึงเส้นบางๆที่ขาดออกและตามมาด้วยกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วภายในรถยุโรปคันหรู"อึก! เจ็บ" นินิวพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเปรียบเทียบกับความรู้สึกตัวเองตอนนี้ มันทั้งแน่นทั้งจุกและเจ็บไปพร้อมกัน ความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเองมาก่อน"สีหน้าของเธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้เลย ฉันอยากเห็นแววตายั่วยวนตอนที่เธอโดนฉันเอานะนินิว" ธันวาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบริมฝีปากหนายกยิ้มมุมปาก เขาค่อยๆดึงแกนกายออกจากร่องสวาทอย่างช้าๆ เพื่อมองผลงานตัวเองอย่างชอบใจ เลือดสีแดงสดชโลมรอบแกนกายอย่างที่เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วช่างยั่วอารมณ์ดิบเถื่อนเขาซะเหลือเกิน"อะ เอาออกไป""ฉันเอาออกแน่! แต่...ตอนที่ฉันกระแทกเธอเสร็จแล้วละกัน" เขาเว้นช่วงคำพูดและเน้นเสียงหนักในประโยคสุดท้ายปึก!"กรี๊ดดดดดด...."เธอกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงอีกครั้งเมื่อเขากระแทกแกนกายเข้ามาในตัวอย่างแรงเป็นครั้งที่สอง

กำราบรัก : ตอนที่ 9หลายชั่วโมงผ่านไป งานทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี สาวร่างเล็กเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาอยู่ในชุดเดิมเหมือนตอนที่มา รอยยิ้มบางฉายขึ้นบนใบหน้าหวานเมื่อมองตัวเองผ่านกระจกเงา ก่อนจะเดินออกไปหาคนที่ยืนรออยู่ด้านนอก"เสร็จแล้วค่ะ" รอยยิ้มตาหยีส่งไปหานักธุรกิจหนุ่ม ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนชวนเธอกินข้าวหลังจากเสร็จงาน ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธความหวังดีของเขา"ครับ งั้นไปหาอะไรทานกัน วันนี้เราอยากทานอะไร พี่จ่ายไม่อั้น""พึ่งรู้ว่าเจ้านายบริษัทนี้เลี้ยงลูกน้องดีขนาดนี้นะเนี่ย""ลูกน้องคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่สำหรับสาวสวยที่เดินอยู่ข้างๆพี่คนนี้ เลี้ยงได้ทั้งชีวิตอยู่แล้วครับ เพราะพี่ไม่เคยคิดว่านินิวเป็นลูกน้องเลยสักนิด""จะมาสารภาพรักกลางห้างไม่ได้นะคะ" คำพูดของเขาทำเอาเธอชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็กลับมาแสดงสีหน้าเหมือนเดิม"ถ้าเกิดพี่ทำขึ้นมาเราจะยอมรับไหมล่ะ""โอ๊ะ! นิวอยากทานร้านนี้ค่ะ คงไม่แพงไปสำหรับพี่กวินท์ใช่ไหมคะ" นินิวชี้ไปทางร้านอาหารเกาหลีแบรนด์ดัง"ก็อาจจะยอมนะคะ" เธอเดินเข้ามากระซิบใกล้ๆก่อนจะยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย และรีบเดินเข้าร้านอาหารไปก่อน ทำเอานักธุรกิจหนุ่มมองตามหลังด้วยรอยย