All Chapters of ความรักโลกสีม่วง (Boy Love): Chapter 51 - Chapter 60

วันนี้เป็นวันเดินทางกลับเมืองหลวง ปุณภัทรได้เข้าประชุมกับบรรดาเหล่าบอดี้การ์ดพร้อมกับเอกราช เรื่องตำแหน่งการคุ้มกันและการเอาตัวรอดในสถานการณ์ฉุกเฉินส่วนตัวปุณภัทรคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะไม่ใช้สถานการณ์สร้างเรื่องแบบเดิม เพราะทางเราต้องป้องกันล่วงหน้าไว้แล้ว แต่คิดว่าอีกฝ่ายอาจจะส่งคนมาเล่นงานที่รถเลยโดยตรงให้เกิดอุบัติเหตุเองพอเขาออกความคิด ทุกคนก็หันมามองหน้า เอกราชมองด้วยความชื่นชม ส่วนบอดี้การ์ดคนอื่นทำท่าไม่ค่อยพอใจ เนื่องจากว่ารถอยู่ในความดูแลของพวกเขาตลอด ไม่คลาดสายตา ไม่มีทางที่จะวางยารถได้ ยกเว้นแต่ว่าคนในช่วยเหลือ หรือง่าย ๆ คือ หาว่าพวกเขาทรยศนั่นเองแต่ว่าเอกราชเป็นใคร เขารู้ดีถึงความโสมมของคน ความโลภอันไม่มีที่สิ้นสุด เงินซื้อได้ทุกอย่าง ทำไมเงินจะซื้อคนของเขาไม่ได้ บอดี้การ์ดพวกนี้ไม่ใช่คนที่เลี้ยงดูมาในตระกูลแต่เล็กแต่น้อย ขนาดเลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อยก็ยังแว้งกัดได้ นับประสาอะไรกับบอดี้การ์ดทั่วไปที่จ้างด้วยเงินเดือนให้มาทำงานเอกราชหยิบโทรศัพท์ต่อสายไปยังเลขาให้หาช่างตามอู่ทั่วไปที่อยู่คนละอำเภอส่งมาช่างตามอู่ทั่วไปมีจำนวนมากและกระจายกันไปทั่วความน่าจะเป็นในการโดนจ้างวานจากฝ

TW: NON-Con , Rape , Drug ไม่บรรยายภาพชัดแต่เนื้อหาคือบอกแบบนั้นค่ะ ท่านไหนเซ็นซิทีฟก็อ่านระวังหน่อยค่ะร้านอาหารแห่งหนึ่งย่านชานเมืองหลวง คนไม่ค่อยพลุกพล่าน แต่สภาพร้านยังคงหรูหรา ไม่เหมือนร้านที่ดูคนน้อย ขายไม่ดีและไม่น่าจะรักษาสภาพร้านไว้ได้คราวนี้พลินโดนสั่งให้มาเพียงแค่คนเดียวห้ามนำบุคคลอื่นมาด้วย ใจหนึ่งก็อยากปฏิเสธเพราะกลัวโดนหลอกหรือโดนจับขัง แต่อีกใจก็โดนความโลภเข้าครอบงำ ใจที่โลภชนะทุกสิ่งแต่ก่อนจะมาเขาได้เตี๊ยมกับผู้ช่วยส่วนตัวแล้วว่ถ้ามีอะไรเขาจะรีบติดต่อส่งสัญญาณไปให้อีกฝ่ายแจ้งตำรวจและโลเคชันนของร้าน จะได้มาช่วยเหลือเขาได้ทันเวลาบริกรเดินนำทางเขามาที่ห้องอาหารขนาดใหญ่ ภายในโต๊ะอาหารที่กลางห้องเหมือนคราวที่แล้ว ที่โต๊ะมีคนนั่งสองคน คนแรกเขารู้จักดี อาจหาญ หรือ เสี่ยหาญ ส่วนอีกคนไม่คุ้นหน้า คนมาใหม่เป็นชายในวัยประมาณห้าสิบปี รูปร่างอ้วนถ้วนสมบูรณ์ หน้าตาไม่แย่แต่โดนไขมันที่พอกพูนกลบความดูดีไปจนหมดการปรากฏตัวของคนคนนี้ทำให้พลินตั้งการ์ดขึ้นอย่างระแวดระวัง" สวัสดีคุณพลิน ผมขอแนะนำ เจ้านายของผม ท่านจรัญ "จรัญ นาคเดช รองประธานของกลุ่มธุรกิจเครือผลิตภัณฑ์อาหาร มีอำนาจแค่เ

" แง๊ว อ๊าา พี่เอก ไม่ไหวแล้วครับ " แมวปันหลุดบทที่ตัวเองแสดงเมื่อท่อนลำเอ็นอุ่นร้อนกระแทกแกล้งย้ำตรงจุดเสียวกระสันด้านในช่องทางถึียิบ บัทปลั๊กที่เป็นหางแมวยังคารูอยู่ด้วยกันบดเบียดไปกับท่อนเนื้อใหญ่ ขยายถ่างช่องทางจนอ้ากว้าง นำมาซึ่งความเสียวจนเกินบรรยาย เจลหล่อลื่นที่อัดเข้าไปจำนวนมากในตอนแรกไหลย้อนออกมานอกรูระหว่างรอยแยกของรอยจีบที่ยืดจนสุดกับแท่งเนื้อและบัทปลั๊กหางแมวสีขาว เปรอะขนจนเหนียวกันเป็นกระจุก " อื้อ แรงอีก อ๊าาา เสียวรูจังพี่เอก รูหนูโอนเอาจนแหกหมดแล้ว อ๊าาา " แมวปันร้องครางเสียงหวาน กรีดร้องสุดเสียงเมื่อโดนกระแทกรัว ๆ แบบไม่ยั้ง เอกราชคุมอารมณ์ไม่อยู่เมื่อโดนยั่วจนถึงขีดสุด " ไหนร้องหน่อยสิคะ แมวน้อย อยากเสร็จไหมเอ่ย " ชายหนุ่มแสยะยิ้มร้ายกาจ หลอกล่อแมวตัวนี้ให้ทำตามคำสั่ง " อ๊าาส " ท่อนลำยังคงกระทุ้งเข้าออกช้า ๆ เนิบ ๆ ปั่นอารมณ์แต่ไปถึงไม่สุด " อาา แง๊ว เมี๊ยวว เมี๊ยวว อยากเสร็จแล้วเมี๊ยว ให้หนูเสร็จนะเจ้านาย " " ได้เลยแมวน้อยจอมยั่ว " ร่างกายสูงใหญ่ ยกขาทั้งสองของคนรักจอมยั่วพาดไปที่บ่าของตน เผยช่องทางลับให้เห็นชัด สีแดงช้ำบวมเล็กน้อยจากแรงเส

อาจหาญและพลินนัดส่งมอบเอกสารที่ขโมยมาจากตู้เซฟเอกสารของเอกราชกันที่บ้านพักของจรัญ " ท่านครับ เอกสารที่ท่านต้องการ " จรัญรับเอกสารมาเปิดดู ยิ้มอย่างพอใจ " เธอต้องการอะไรตอบแทน " จรัญเอ่ยถามพลินที่ทำงานสำเร็จ " เงินสิบล้าน ขอเป็นเงินสด และกำจัดเจ้านักแสดงหน้าไม่อายนั่น!!! " " หึ! งานแค่นี้เรียกทีเสียใหญ่โต " จรัญเสียดสี " ผมทำงานลำบากนะท่านจรัญ เสี่ยงโดนจับได้ ถ้าผมพลาดผม มันก็ต้องสาวมาถึงคนเบื้องหลังใช่ไหมล่ะครับ จรัญชักสีหน้าไม่พอใจที่ถูกข่มขู่จากเด็กหนุ่มปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เขาอยู่มาจนครึ่งศตวรรษ มีคนแบบไหนบ้างที่ไม่เคยเจอ มนุษย์โลภมากแบบนี้เป็นไทป์ที่เจอบ่อยและง่ายที่สุด " เธอเลือกได้แค่อย่างใดอย่างหนึ่ง เงินหรือคน " อาจหาญส่งสัญญาณให้พลินเงียบปาก ก่อนจะกล่าวแทน " คนครับท่าน " " ดี ตกลงตามนี้ " อาจหาญรีบพาพลินออกจากอาณาเขตของเจ้านายตนเอง มีคนร่วมทีมห่วย หัวเขาเกือบขาด นึกแล้วก็โมโห " เสี่ย ทำไมสั่งให้เงียบล่ะครับ " พลินกล่าวอย่างอารมณ์เสีย " ถ้าไม่อยากไปนอนเที่ยวใต้อ่าวไทยก็อย่าโลภมาก " อาจหาญว่าตนเองเหี้ยมแล้ว เจ้านาย นั้นยิ่งกว่า เหี้ยม โหด เลือดเย็น ไม่สนแม้ว่าจะ

อาถรรพณ์เจ็ดปีคือคำเรียกเหตุการณ์หนึ่งที่สื่อถึงคู่รักคบกันเข้าปีที่เจ็ดมักจะมีเหตุให้เลิกรากันไป ไม่ว่าจะเป็น หมดรัก มีคนอื่น เบื่อ บลา บลา บลา แต่มันก็เป็นแค่คำร่ำลือตำนานเล่าขาน ในความคิดของแจนที่ไม่เชื่อเรื่องอะไรพรรณนี้นอกจากสิ่งที่พิสูจน์แบบมีหลักฐานและผลการทดลองแน่ชัด เขาไม่มีทางเชื่อมันอย่างแน่นอน..." มึ๊งงง ไอ้เหี้ยนั่นแม่ง กูจับมันกับชู้ได้คาเตียงเลย ฮือ กูนะ เฝ้ารอคบกันมาตั้งนาน นึกว่าจะได้แต่งงานกันที่ไหนได้ แม่งเอ๊ย "" เขาบอกว่าเขาไม่มีความรู้สึกรักให้กูแล้วว่ะ เลยมาขอเลิก กูเองก็รู้สึกไม่เหมือนเดิม จบด้วยดีมั้งนะ "" กรี๊ด พ่อแม่อีกฝ่ายไม่โอเคกับกูอ่ะ แล้วก็เลยไปหาลูกสะใภ้มาให้ ส่วนไอ้ห่านั่นแม่งก็หัวอ่อนตามใจพ่อแม่ตกลงไปแต่งงานกับเขาทิ้งกูซะงั้น "ข้างบนคือตัวอย่างที่มาบ่นกับเขาและโทษว่า..." แม่งเพราะอาถรรพณ์เจ็ดปีนั่นแหละ "" ฮึก กลับมานะ เค้าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีตัวเอง โฮ ทำไมถึงจากเค้าไปก่อนล่ะ "รายนี้หนักสุด คู่หมั้นประสบอุบัติเหตุตายในปีที่คบกันปีที่เจ็ด แต่สำหรับแจนคู่ที่ผ่านเจ็ดปีไปอย่างสบาย ๆ ไร้ปัญหาก็มีให้เห็นมากมายเยอะแยะไป ยกตัวอย่างพ่อแม่ของเขาที่อยู่กัน