Semua Bab As She Dance with the Devil: Bab 31 - Bab 40

R18 Luna’s POV "W—what are y—ou doing h—here?" Nauutal niyang tanong. Ilang hakbang lamang ay nagawa nitong makalapit sa kanya, cornering her! "You won't be able to get away from me again, Luna." "Why are you here?" Nangangatog niyang tanong, iiwas sana rito pero hindi nito hinayaan. "Paraanin mo ako, Ashton." Nahigit niya ang hininga niya, halos mapatalon siya nang hawakan nito ang baba niya. She swallowed hardly, eyes widened and nervous what he might do. She can't move. Bigla siyang nanghina sa malamyos na hawak at haplos nito. She could also smell his minty breath as his face drew closer to her face. Pigil ang hiningang ibinaling niya sa ibang direksyon ang mukha ngunit nagawa pa rin nitong kontrolin siya't iharap ang mukha rito. "I've been waiting for this moment to come, and now you're here." Masuyo nitong sinabi dahilan ng matinding panlalambot niya. "You don't even know how I've gotten crazy just to find you, Luna. You have no idea..." Nakangising anito,

Ashton’s POVKinabukasan ay lumipad agad si Ashton at Irhia pabalik ng Pilipinas. Walang imik si Ashton hanggang sa makarating ng bahay niya na hindi naman kinibo ng kapatid kahit na puno ito ng katanungan at pagtataka sa mga kilos niya. He just don't know how to react after everything she told him that night. It's too painful. He can't even describe how he feels. Ngayon lang niya naranasan iyon kaya hindi niya alam kung anong dapat gawin. Basta ang alam niya ay kalokohan ang nangyayari sa buhay niya. Tila pinaparusahan siya sa lahat ng mga nagawa niya noon. Ito na ba ang kabayaran sa lahat ng kagaguhan niya noon? Ang paibigin siya sa babaeng hindi na pwede at ngayon ay tinotorture siya dahil hindi pwedeng maging kanya kahit kailan? Kung totoo man ay mukhang nakabawi na siya sa lahat ng iyon dahil sa loob loob niyang unti-unting pinapatay. He's a devil and harsh yet one woman tamed him and made him this soft. Namahinga siya at tuluyang nakatulog dahil na rin siguro sa jetlag at m

Luna’s POVAll of her emotions revolved only to guilt, pain, sadness and hatred to herself. She could not be able to hide and supress it anymore. Pagod na siyang itago lahat. Nagpatong patong pa ang mga problema niya dahil sa pag-aming iyon ng binata sa kanya. Her emotions are too much to bear. It's a mixed of negative feelings. Her eyes are already swollen from crying, ni wala pang tulog magmula nang umalis siya sa hotel ni Irhia. Her mind also is in chaos. Masakit na masakit din ang puso niya, kahapon pang parang pinagpipira-piraso.Pero ano bang karapatan niyang masaktan? She's the root of this problem! All was her doings. Kung pinairal niya lang noon ang katuwiran, sana wala siya sa sitwasyong iyon. She was too impulsive back then with her decisions and became childish just to get even with Brix. Hindi man lang niya naisip lahat ng pwedeng maging consequences niya at isipin na lahat ng iyon ay babalik din sa kanya. Was her actions even have justifications? She bet it doesn't ha

Luna’s POVLuna woke up early to prepare breakfast for them. Hindi niya ginising si Brix upang makapagpahinga ito nang mas mahaba. Malapit na rin siyang matapos kaya napangiti siya. Niluluto niya kasi ang mga paborito nitong pagkain. Medyo matagal na rin nang huli silang magkasabay sa hapag. "Luna." Rinig niyang tawag sa kanya nito. Narating nito kung nasaan siya. Bahagya siyang napangiti nang makitang nakaligo at bihis na, suot ang inihanda niyang damit para rito. "Uh—I'm cooking breakfast. Malapit na rin 'to. Maupo ka muna." Pilit pinasaya ang tono na sinabi niya. Seryoso itong tumitig sa kanya pero agad ding ngumiti, hindi lang niya alam kung totoo ba iyon o pilit dahil hindi man lang iyon umabot sa mga mata nito. Inaamin niyang may pakiramdam siyang hindi dapat niya maramdaman. Ni hindi niya makilala ang mga tingin nito sa kanya. Kakaiba iyon na ngayon niya lang naranasan sa asawa. "I—uh, also want to talk to you about some important things. Can you spare some time?" Pakiusa

Ashton’s POV"Saan ka ba galing? You left me there alone. Ang daming naghahanap sayo." Sermon agad ni Irhia nang mamataan siya nito. Kanina pa siyang pumasok sa loob at patuloy nagmamasid, nililinga ang buong lugar. Hindi niya masyadong naaninag ang bulto na nangahas kuhanan sila ng litrato pero makikilala niya iyon kung sakaling makita niya ito. Ang mga guests na kumakausap naman sa kanya at lumalapit ay pilit inentertain niya sa paraan ng pag-sang ayon at tipid na tugon pero sinigurado niyang kahit gano'n ay maayos ang pakikitungo niya. "Kuya! Ano ba!" Si Irhia na panay habol sa kanya. "Sino ba yang hinahanap mo at saan ka nanggaling kanina? Mas importante pa ba yan sa nangyayari rito?" Iritadong tanong nito na nagawa na siyang harapin. His brows furrowed. Masama ang tinging ipinukol niya rito ngunit sa halip na matakot sa kanya, nakipaglaban din ito ng titigan, pinantayan ang klase ng tingin na ipinukol niya. Sa huli, siya ang sumuko. "I went outside to get fresh air. You know