Lahat ng Kabanata ng MEAKHA | คลั่งรักร้ายนายเย็นชา : Kabanata 91 - Kabanata 100

"…" "กูจะถอยให้ ความเหี้ยอะไรที่มึงเคยทำก็ชดใช้ให้มันสมกับที่เธอรักมึง สำหรับกูแสนดีขนาดไหนก็ต้องหยุดเอาไว้แค่นี้ อย่าลืมที่กูบอก รักเธอให้มากๆอย่าทำเธอเสียใจ ให้สมกับที่กูถอยให้ ฝากดูแลเธอด้วย…" สิ้นเสียงพูดเบตองก็หมุนตัวหันหลังแล้วเดินถอยห่างออกมา เมฆาเคยเลวขนาดไหนชายหนุ่มก็ได้แต่หวังว่าเขาจะกลั

"เรามันโคตรแย่เลยอ่ะ ดึงเขาเข้ามาเจ็บปวดแท้ๆ" "แกอย่าลืมสิ พี่เบเข้าหาแกก่อนนะ แล้วเขาเป็นฝ่ายเดินออกไปเอง" "แต่มันยังรู้สึกผิดอยู่ดีอ่ะโย" "รู้สึกผิดก็ขอโทษ ฉันเชื่อว่าพี่เบไม่โกรธแกหรอก อีกอย่าง สักวันผู้ชายดีๆแบบนั้นยังไงก็ต้องเจอคนที่เหมาะสมกับตนเอง" "…" ของขวัญพยักหน้าตอบ "แล้วเรื่องพ

"อ๊าา~" เสียงแหบพร่าครางในลำคอก่อนจะหลุบตามองคนใต้ร่างที่กำลังอมแก่นกายของตนเองอยู่ ยิ่งได้มองใบหน้าเธอก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้พลุ่งพล่านมากกว่าเดิม "อึก…อื้ออ!!" ของขวัญครางอื้ออึงในลำคอเมื่อเมฆาผละแก่นกายที่กำลังผงาดออกจากริมฝีปาก ชายหนุ่มเลื่อนร่างกายมาหยุดตรงหน้าขาเรียวแล้วใช้มือจับขาทั้งสองข้าง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!! ของขวัญพยายามเกร็งร่างกายตนเองเอาไว้ไม่ให้ล้มตามแรงกระแทกจากร่างหนา ใบหน้าหวานผละออกเพื่อเว้นระยะหายใจแต่ในวินาทีต่อมาเมฆาก็จูบเธออีกครั้ง มันเป็นแบบนั้นอยู่สักพักคนตัวเล็กก็เริ่มอ่อนล้าเมฆาจึงจับร่างบางให้อยู่ท่าคลานเหมือนเดิมแล้วปลดปล่อยแรงกระแทกสุดท้าย

"ฉันมีธุระเรื่องอื่นอยากคุยกับเดชาหน่อย" ว่าแล้วก็ปรายตามองเดชา "เชิญนั่งสิ มีเวลาไม่นานมาก" "ขอพื้นที่ส่วนตัวกว่านี้หน่อย เรื่องนี้มันสำคัญหน่ะ" "ตามมา" เดชาพูดเพียงเท่านั้นก็เดินนำกวีไปยังพื้นที่ส่วนตัว นั้นก็คือห้องนั่งเล่นที่เดินห่างออกมาหน่อย พออยู่กันสองคนแล้วทั้งสองก็หย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา