Semua Bab เรื่องของนัตตี้: Bab 21 - Bab 30

ฉันผละปากออกจากท่อนฉกาจ กลืนน้ำคาวของอาจารย์ลงคอ ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากอย่างสุขซ่านในอารมณ์ เริ่มรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวอย่างห้ามไม่ไหว“นอนลงแล้วถ่างขาสิ” อาจารย์สั่งเสียงนิ่ง ทั้งที่ยังหายใจแรงจนอกกระเพื่อม“ค่ะอาจารย์” ฉันพยายามระงับความตื่นเต้น แล้วทิ้งตัวลงนอนราบกับพื้นไม้เย็นเฉียบ ถ่างสองขาออกจนกว้าง รับรู้ได้ถึงการไหลของหยาดเลือด..“อืมม...” ฉันเม้มริมฝีปากแน่น ตื่นเต้นจนใจสั่นไปหมด ร่องสวาทกระตุกระริกทันทีที่ลิ้นสากเปียกของอาจารย์ปาดไล้ขึ้นลงในร่องร่าน “อู๊วส์ ..ซี๊ดส์”ฉันหลับตาลงเพื่อดื่มด่ำกับรสลิ้นของอาจารย์ขุนอาชา ลิ้นสากยาวแผ่นใหญ่ตะโบมโลมเลียร่องสวาทของฉันราวกับกระหาย สูบซดน้ำเลือดจากช่องคลอดราวกับสูดน้ำซุปในถ้วยมาม่า...“อ๊า...สะ...เสียว อูยย เสียว อืออ” ฉันเสียวซ่านจนแทบจะทนไม่ไหว ยามปลายลิ้นลากขึ้นลากลงในร่องกลีบแดงแล้วดูดเม็ดหอยของฉันอย่างทารุณเหมือนจะดึงมันออกจากขั้ว “โอ๊ย! โอ๊ย! ซี๊ดส์ อื้อ อาจารย์ขา หนูไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว อูยย เสียวเม็ด เสียว...”ฉันครางระงม ส่ายหน้าดิก ทั้งเจ็บทั้งเสียวจนทรมานไปหมด ในชีวิตนี้ไม่เคยโดนลิ้นใครแล้วร้อนร่างขนาดนี้มาก่อนเลย สงสัยพลังของอ

“อร๊ายยย แตกแล้ว!” ฉันกระตุกสั่นไปทั้งตัว น้ำสวาทไหลย้อยออกมา พร้อมน้ำใคร่ของอาจารย์ที่พุ่งใส่ช่องคลอดจนเต็มแน่น ไหลทะลักเหมือนเขื่อนแตก“โอววว เอ็งมันแน่จริงๆ”“อืม ซี๊ดส์” หลังจากที่ฉันถึงจุดสุดยอดปรารถนาครบเก้าครั้ง ฉันควรจะเหนื่อยอ่อนหมดแรงอ่อนล้า แต่ฉันกลับรู้สึกมีพลังและสดชื่นไปทั้งตัว เหมือนเพิ่งแช่ ออนเซ็นอย่างไรอย่างนั้น สงสัยน้ำของอาจารย์จะขลังจริง จึงช่วยเยียวยากำหนัดของฉันให้ซู่ซ่าสดใส“เอาล่ะ ..ตอนนี้เอ็งก็ผ่านพิธีเสน่ห์มหาหงส์แล้ว ต่อไปก็ไม่มีชายใดต้านเอ็งได้”“ขอบคุณค่ะอาจารย์” ไหว้แล้วก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพาย หยิบซองขาวออกมา “ค่าครูค่ะอาจารย์ ตามที่ตกลงกันไว้”“ไม่ต้องหรอก” อาจารย์สีหน้าขึงขัง มองฉันด้วยสายตาดุดัน แต่เต็มไปด้วยความประหลาดใจและพึงพอใจระคนกัน “เก็บไว้เถอะ”“ทำไมล่ะคะ” ฉันงง เพราะได้ข่าวมาว่าอาจารย์เป็นคนเข้มงวดเรื่องค่าครูมาก ไม่มีผ่อนปรนให้ใครเลย แต่กลับบอกฉันว่าไม่เอาค่าครูเนี่ยนะ“เพราะข้าจะรับเองเป็นลูกศิษย์คนพิเศษน่ะสิ”“หืม ..รับหนูเป็นลูกศิษย์คนพิเศษเหรอคะ”“ถ้าเอ็งอยากเติมของเมื่อไหร่ก็มาได้ทุกเมื่อ เอ็งจะได้สิทธิพิเศษที่คนอื่นไม่ได้”“เพราะอะไ

“อื้อ...” ฉันสะดุ้งตกใจเมื่อปลายลิ้นแข็งแหย่แยงรูเสียวถี่ยิบ พร้อมกับละเลงปลายนิ้วขยี้เม็ดเกสรสวาทของฉันไปด้วย ส่วนอีคนที่กำลังดูดนมฉันราวกับหิวโหย เขาคว้ามือฉันให้จับลำยาวของเขาไว้“อืออ...” ฉันก็เลยต้องสาวรูดลำเอ็นให้เขา พร้อมกับสาวรูดลำเอ็นของแดเนียลไปด้วย หากวัดขนาดจากมือล่ะก็ ความใหญ่ยาวของทั้งคู่น่าจะพอกัน“อ๊า...” ฉันอยากจะร้องกรี๊ดเพราะความเสียว ยามลิ้นร้อนของเขากระแทกรูหอยของฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ดูดสูบน้ำรักของฉันดังซู๊ดซ๊าดจ๊วบจ๊วบระงม“โอวว..” ฉันเสร็จเสียวเพราะลิ้นดุเจ้านิโกร กายกระตุกสั่นเหมือนโดนไฟช็อต “เยส เยส เยส..”“เยสเบบี๋” แดเนียลยอมปล่อยฉันลง แล้วให้ฉันนั่งคุกเข่าที่พื้นแทน จากนั้นทั้งสามก็ดาหน้าเข้ามาล้อมฉันไว้ สองหนุ่มที่ยืนประกบซ้ายขวา คว้ามือฉันคนละข้างไปจับลำเอ็นของตัวเอง ส่วนด้านหน้าคือลำเอ็นยาวใหญ่ดำมะเมี่ยมของแดเนียล“อืออ...” ฉันพยายามระงับอารมณ์ตื่นเต้น เมื่ออ้าปากงับดูดหัวดุ้นเท่ากำปั้นของแดเนียลไว้ในปาก แล้วตวัดลิ้นโลมเลียหัวดุ้นแดงสด ดื่มด่ำรสชาติแท่งเนื้อรสช็อคโกแล็ต โมกเคล้าจนหัวสั่นหัวคลอน“โอวว เยส เยส” แดเนียลครางกระเส่าอย่างสุขสม แอ่นแก่นกายป้อ

นายแทนลดเสียงเบาลงกว่าเดิม ทั้งที่ไม่มีใครอื่นอยู่แถวนี้เลย “มีคนงานเหมืองคนหนึ่ง แอบไปอึ๊บกับคุณแก้วที่น้ำตก แล้วไอ้นั่นโดนรูกลีบคุณแก้วกัดจนเลือดอาบน่าสยดสยอง”สองคนงานเก่าตาเหลือก ร้องเอึ๊อกพร้อมจับหมับเป้ากางเกงตัวเอง “เสียววาบ!”“อะไรกัดนะ ปากคุณแก้วรึ” วิชิตถามอย่างสนใจ“รูกลีบของคุณแก้วไง ข่าวว่า เหมือนตรงนั้นของคุณแก้วจะมีเขี้ยว”“เขี้ยว!”“ก็ปากงูไง งูเห่าน่ะ”“จะเป็นไปได้ไงวะ” นายบุญมาครุ่นคิด อดนึกจินตนาการถึงรูสวาทของหญิงสาวไม่ได้ “เคยเจอแต่รูโหว่ๆ เหมือนถ้ำรอด ไม่เคยเจอรูงูสักที”“แล้วไงต่อ มันกัดได้ไง”“กัดตอนคุณแก้วเสร็จ ถ้าคุณแก้วไม่ปล่อย มีหวังไอ้จ้อนขาด!!” นายแทนเล่าอย่างออกรส เหมือนเป็นเรื่องตัวเองเลยเชียว“ส่วนอีกข่าวลือ เกิดกับคนงานอีกคน เป็นคนงานที่โรงคัดลูกปาล์ม ข่าวว่าไปอึ๊บกับคุณแก้วที่ถ้ำใกล้น้ำตก แล้วโดนน้ำคุณแก้วเข้าไป ทำให้ท่อนมันแสบไหม้ปวดร้อนเหมือนโดนน้ำกรด ได้ข่าวว่าตอนนี้แผลมันยังไม่หายเล๊ย”“อืม พวกกูก็เคยได้ยินข่าวลือพวกนี้มาเหมือนกัน” นายบุญมาเล่าด้วยสีหน้าสงสัย “ตั้งแต่คุณแก้วมาที่นี่ มีข่าวลือเต็มไปหมด ชวนสยองทั้งนั้น บางข่าวบอกว่าหัวนมคุณแก้วมีพิ

เย็นวันนี้ เธอตั้งใจจะไปเล่นน้ำตกสักหน่อย หลังจากไม่ได้ไปมาสามวันแล้ว...เธอเลือกแต่งชุดแซ็กสีขาวยาวกรอมเข่า แขนตุ๊กตาดูน่ารักเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสา โดยสวมชุดบิกินีสีขาวเป็นชุดชั้นในเธอแต่งหน้าเล็กน้อย ปล่อยผมดำขลับยาวสลวย สะพายกระเป๋าผ้า เดินออกจากห้องนอนอย่างอารมณ์ดี ก่อนสองเท้าจะชะงัก เพราะดันเจอนายหัวเมฆาพ่อเลี้ยงยืนสูบบุหรี่อยู่ที่หน้าต่างห้องโถงชั้นบนพอเขาได้ยินเสียงฝีเท้า ก็หันขวับมามองด้านหลัง เห็นเธอยืนห่างจากเขาประมาณห้าก้าวเดิน ดวงตาดุดันเบิกโพลง ตื่นตะลึงกับความงามดั่งนางฟ้าของลูกเลี้ยงสาวอย่างห้ามไม่ไหว“จะไปไหนรึ ยัยแก้ว” นายหัวเมฆาจอมแกร่ง ชายวัยห้าสิบห้าที่ยังคงแข็งแรงบึกบึน สมกับเป็นนายของเหล่าคนงานชายฉกรรจ์กว่าห้าร้อยคน มองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยสายตากลืนกิน“ไปเล่นน้ำตกค่ะ” เธอตอบตามตรง เพราะไม่ได้กลัวว่าเขาจะห้ามแต่อย่างใดนายหัวเมฆานิ่วหน้าเล็กน้อย “ไปคนเดียวเหรอ”“ไปกับพี่นวลค่ะ นัดกันไว้แล้ว” เธอหมายถึงเนื้อนวล ลูกสาวของป้าแม่บ้าน ญาติห่างๆ ของนายหัวนั่นเอง เนื้อนวลเป็นสาวหน้าคม รูปร่างอวบ ผิวดำแดง ผู้โหยหารักแท้แต่ดันไปชอบพอกับคนงานเหมืองตัวดำต่ำต้อยที่