Semua Bab สองยามเถื่อน: Bab 31 - Bab 35

“ไอ้...นาย...” เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นนายพลวัตรที่นี่ ไอ้นักเลงบ้านนอกที่เกะกะระรานคนไปเรื่อยนั่นเหรอ เขามาทำอะไรที่นี่“แก ๆ เห็นปะ? คนที่เดินมากับโปรดิวเซอร์อ่ะ เขาเป็นคนเขียนบทหนังเรื่องนี้ล่ะ เท่นะ ฉันชอบเขาอ่ะ” บุษบงกชเล่าพลางบิดเนื้อบิดตัวด้วยความขวยเขิน แต่ข้อมูลที่ออกมาจากปากของเธอ ทำให้พิมาลาอึ้งไปหลายวินาทีทีเดียว“เขียนบทเหรอ?”“ใช่ เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทกับโปรดิวเซอร์ด้วยนะ อ่อ ตอนนี้ทุกคนก็รู้กันหมดแล้วนะ ว่าคุณวิศวะเป็นลูกชายของเจ้าของบริษัท เขาก็เลยสามารถเอาใครออกก็ได้ แล้วก็สามารถตัดสินใจได้ทุกเรื่อง เพราะเป็นนายทุนเองไงล่ะ”พิมาลาอึ้งไปอีกรอบ “อ๋อ...เหรอ นึกแล้วเชียว”วิศวะคุยกับพลวัตรอย่างสนุก ก่อนจะตวัดสายตามามองหญิงสาว สายตาอ่อนหวานส่งสัญญาณมาถึงเธอเต็ม ๆ เธอก็อยากจะส่งสายตาหวานคืนไปหรอกนะ หากไม่ติดว่ากำลังโกรธ เรื่องที่เขาปิดบังเธอไว้“เป็นถึงลูกชายเจ้าของบริษัทเชียวเหรอ” ส่วนอีกคนก็ “เขียนบทหนัง เออสิ...ทุกคนสามารถเป็นอะไรได้ทั้งนั้น และไม่จำเป็นต้องบอกใครด้วย”เธอก็ไม่ต่างจากสองคนนั้น ที่มีความลับของตัวเอง ไม่อยากให้ใครรู้ เพราะฉะนั้น เธอไม่ควรจะโกรธคนรั

เขาเล้าโลมเธอไปทั้งตัว จนเธอทนไม่ไหว ลุกขึ้นทำให้เขาบ้างเป็นครั้งแรก ใช้ลิ้นกับของ ๆเขาอย่างช่ำชอง จนทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย“พิม...อ่า...” จากนั้นทั้งคู่ก็ร่วมรักกันอีกสองรอบ ก่อนจะพากันเข้าสู่ห้องน้ำ จัดการชำระคราบใคร่ตัณหาจนสะอาดเอี่ยม ชายหนุ่มอยากจัดเธออีกรอบในห้องน้ำ แต่หญิงสาวห้ามไว้...“สายมากแล้วค่ะ เดี๋ยวไปทำงานไม่ทันนะ”“จริงด้วย” เขาใส่เสื้อผ้าชุดเดิมของตัวเอง ตั้งใจจะแวะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโดก่อนไปกองถ่าย“พิมไปส่งคุณที่คอนโดนะคะ”เธอกอดคลอเคลียแฟนหนุ่มออกจากห้อง เขาเองก็กอดสะเอวเธออย่างสนิทสนม ขณะเธอจัดการล็อคห้องอยู่นั่นเอง ประตูห้องข้าง ๆก็เปิดออกมา พลวัตรตกใจมากที่เห็นพิมาลาและเพื่อนสนิทออกจากห้องมาด้วยกันในตอนเช้าแบบนี้วิศวะเองก็ตกใจและอึ้งไปหลายวินาทีทีเดียว นั่นเพราะเขาไม่รู้มาก่อนว่าเพื่อนรักซื้อห้องติดกับแฟนสาวของเขา เพราะเธอเองก็ไม่ได้เล่าให้ฟัง“ไอ้วัตร!”พิมาลาหันไปมองพลวัตร “อ้าว กลับมาแล้วเหรอ?”พลวัตรหน้าซีดเผือด พูดอะไรไม่ออก จึงเลือกที่จะเดินนำทั้งคู่ไปยังหน้าลิฟต์ ทั้งสามไม่คุยกันอีกเลย กระทั่งเข้าไปในลิฟต์แล้ว“ไม่ยักรู้ว่า...”“เราคบกันอยู่” วิศวะปก

“โอ้...อ้า...อื้อ...ซี๊ดดดด” เขาสะบัดเอวเร็วรี่ ขยับสะโพกชนิดถี่ยิบ แรงกระแทกทำให้กายสาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว เธอร้องโหยลั่นห้อง ก่อนจะกดเกร็ง กระตุกซ้ำ ๆ แล้วปล่อยปล่อยความสดสาวพรั่งพรู“อูวววววว” เขาครวญครางประสานเสียงสุขสม เสียวเสียดหนั่นแน่น กำหนัดไหล เขาขยับร่างเบียดบดกดคลึง ถลึงถลำเข้าไปมิใคร่หยุด“อ้า...” เธอขยับช่วงล่างรับความเสียวซ่านรสหฤหรรษ์ แอ่นอกอิ่มเอิบไถถูแผงอกกว้างของชายหนุ่ม เขาก้มลงจูบเธออย่างเผ็ดร้อน ก่อนจะแลกลิ้นกันกินอย่างดูดดื่ม “อืม....”“โอวววว...โอ๊ะ! ที่รัก ผม...โอววว” เขาเร่งเร้าเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะเกร็งร่างจนเอ็นผุด เธอรู้สึกร้อนวาบไปทั้งตัว ยามมังกรร้ายพ่นลาวาไฟใส่โพรงถ้ำจนฉ่ำเยิ้ม เธอสวมกอดกายแกร่งไว้แน่นมือ ราวกับกลัวเขาจะหายไป“ฉันมีความสุขเหลือเกิน”“ผมก็เหมือนกัน” เขายังเหนื่อย ลมหายใจเขาอุ่นจัดเลยทีเดียว แต่มันช่วยกระตุ้นอารมณ์เธอได้ไม่น้อย“ฉันจะทำให้คุณมีความสุขมากที่สุด จนคุณลืมฉันไม่ได้เลยล่ะ” หญิงสาวพลิกร่างขึ้นนั่งคร่อมบนกายแกร่ง จับมังกรแทรกใส่ในกลีบกุหลาบสวย เธอกดสะโพกลงจนแนบแน่น แล้วขยับโยกไม่หยุดหย่อน“อืม...ดีจัง...พิมจ๋า”“ห้ามลืมฉันนะ”