Semua Bab Bad return ทวงคืน(รัก)เมียเก่า: Bab 21 - Bab 30

‘เดินไปด้วยกันอีกครั้งเถอะนะ’ ‘เดินไปด้วยกันอีกครั้งได้ไหมครับ’ กันตาสะบัดศีรษะตัวเองแรง ๆ เมื่อคำพูดของพีรภัทรดังวกวนอยู่ในโสตประสาทของเธอ สะบัดไล่หนีคำพูดของเขาเท่าไรก็ยิ่งดูเหมือนว่าคำพูดพวกนั้นของเขายิ่งตามหลอกหลอนเธอมากขึ้นเท่านั้น จบประโยคที่เอ่ยอ้อนวอนกันของพีรภัทร กันตาเลือกที่จะเดินหนีเขาออกมาแทนการตอบคำถาม หญิงสาวไม่สามารถเรียบเรียงคำพูดบอกกับชายหนุ่มตอนนั้นได้จึงเลือกเดินหนีแทนการพูดอะไรออกไป ณ ตอนนั้น แม้นจะมองเห็นความผิดหวังในแววตาคู่คมแต่เธอขอกลับไปตั้งหลักและทบทวนคำพูด รวมถึงการกระทำของพีรภัทรอีกครั้งว่าวันนี้เขานั้นสมควรได้รับโอกาสจากเธอรึเปล่า ไม่เพียงแค่กลับไปทบทวนเรื่องของพีภัทรแต่กันตาขอกลับไปทบทวนตัวเธอเองด้วยเหมือนกัน ว่าตอนนี้เธอนั้นเหมาะสมที่จะยืนเคียงข้างเขารึเปล่า ในวันที่เขาลำบากเธอพร้อมที่จะอยู่กับเขาไปตลอดรอดฝั่งไหม ดวงตาคมกริบของพีรภัทรแฝงไปด้วยความเศร้าและผิดหวังเมื่อหญิงสาวอดีตคนรักเดินหนีเขาไปดื้อ ๆ แทนการตอบคำถามของเขา ริมฝีปากเรียวหยักบิดยิ้มเย้ยหยันอย่างนึกสมเพชตัวเองออกมา ตอนนี้เขาน่ะรู้สึกสมเพชตัวเองมากกว่าตอนที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะห

ยื้อยุดกันอยู่หน้าห้องนานมากกว่ากันตาจะทำให้พีรภัทรยอมกลับบ้านของเขาไปได้เพราะชายหนุ่มตั้งท่าจะเข้ามาในห้องของหญิงสาวให้ได้อย่างไม่คิดยอมแพ้เลย กันตาจึงจำเป็นต้องออกอุบายหลอกลวงพีรภัทรจนเขายอมใจอ่อนยอมกลับบ้านเขาไป เธอให้เหตุผลว่า ‘ถ้าวันนี้พีรภัทรยอมกลับไป’ เธอจะยอมไปบ้านหลังนั้นที่เขาว่า กันตาเองก็อยากไปให้เห็นกับตาเหมือนกันว่ามันจะใช่บ้านในฝันเหมือนอย่างที่เราเคยคุยกันไว้ไหม วันใหม่: ก็ดีแล้ว มึงกับเฮียพีเข้าใจกันมันก็ดีแล้ว กูอยากเห็นมึงมีความสุขมากกว่ามึงทุกข์นะกันตา ความผิดพลาดที่ผ่านมาทดมันไว้เป็นบทเรียนและเรียนรู้ในความสัมพันธ์ครั้งใหม่ กูอยากเห็นมึงมีความสุขจริง ๆ อย่างที่มึงวาดไว้กับเขา และกูก็มั่นใจว่าครั้งนี้เฮียพีจะทำอย่างที่เขาพูดไว้ได้อย่างแน่นอน กันตาเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นพลางทิ้งตัวนั่งลงด้วยความเหนื่อยหน่าย ในขณะที่มือของเธอถือโทรศัพท์แนบหูฟังในสิ่งที่วันใหม่เอื้อนเอ่ยออกมา หลังจากที่พีรภัทรกลับไปคนที่อยู่ทางไกลอย่างวันใหม่ก็ได้โทรเข้ามาหา กันตาจึงตัดสินใจเล่าเรื่องของเธอใหัวันใหม่ฟังเป็นคนแรกว่าตอนนี้เธอได้ตัดสินใจให้โอกาสพีรภัทรอีกครั้ง เธอกำลังเริ่ม

“เก็บเงียบเลยนะไม่คิดจะบอกหนูเลยนะคะ ว่าเฮียทำงานอยู่ที่นี่” หญิงสาวกระแทกเสียงใส่ชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยเมื่อเขาปิดปากเงียบเรื่องที่มาทำงานกับพ่อของเธอ พลันดวงตากลมสวยก็กวาดสายตามองสำรวจห้องทำงานของชายหนุ่มอย่างพินิจพิจารณาหลังจากที่ชายหนุ่มพาเธอมาที่ห้องทำงานของเขา ห้องทำงานของพีรภัทรที่คุณพ่อจัดให้ช่างดูกว้างขวางและยิ่งใหญ่เหมาะสมกับตำแหน่งลูกเขยคนโปรดเสียจริง ๆ เลย ภายในห้องทำงานของพีรภัทรประดับประดาไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ทันสมัยและการตกแต่งที่เก๋ไก๋ ผนังถูกทาสีด้วยเฉดสีเทาอ่อนที่เงียบสงบสร้างบรรยากาศให้ห้องแห่งนี้เงียบสงบเหมาะแก่การทำงานมากขึ้น มีแสงสว่างจากภายนอกส่องผ่านบานกระจกเข้ามาให้ความรู้สึกโล่ง ห้องได้รับการจัดระเบียบอย่างพิถีพิถัน มีโต๊ะทำงานใหญ่และเก้าอี้ที่นั่งสบาย ไม่น่าเชื่อว่าพ่อของเธอจะลงทุนกับชายหนุ่มมากขนาดนี้ กันตารู้สึกเหมือนว่าเธอกำลังตกกระป๋องยังไงก็ไม่รู้ “ก็หนูไม่ได้ถามเฮียหนิ” ชายหนุ่มยังคงตอบคำถามติดกวนหญิงสาวไม่เลิก พลันเดินเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวด้วยความว่องไวโดยที่กันตายังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด ร่างแบบบางของกันตาจมหายไปกับอกแกร่ง

“ตอดนิ้วเฮียแรงจัง แค่นิ้วยังตอดขนาดนี้ ถ้าโดนเอ็นเฮียเข้าไปจะตอดขนาดไหน” เสียงทุ้มเจ้าเล่ห์เอ่ยกระซิบเสียงพร่าพลางขบเม้มติ่งหูกันตาเบา ๆ สร้างความซ่านสยิวให้หญิงสาวไม่น้อย เพราะในขณะที่เขานำปากมาคลอเคลียกกหูและลำขอ ข้อมือหนาก็อัดกระแทกนิ้วเรียวยาวใส่รูรักคับแน่นของเธอไม่หยุด “อ่า เฮีย” กันตาเผยอปากร้องครางออกมา ดวงตากลมโตปรือฉ่ำมีหยาดน้ำสีใสคลอหน่วย ดวงตาของเธอพร่ามัวเมื่อความเสียวซ่านที่ได้รับจากพีรภัทรครอบงำเธออย่างหนัก “เสียว เสียวมากเลย” “เสียวมากเลยเหรอคะ เด้งรับนิ้วเฮียไม่หยุดเลย” ยิ่งได้ยินคำพูดหยาบโลนของชายหนุ่ม ก็ยิ่งเหมือนเป็นสิ่งกระตุ้นอารมณ์ราคะของหญิงสาวให้พุ่งทวีคูณ มือหนาของพีรภัทรเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำสีใสที่หลั่งไหลออกมาจากรูรักสีหวาน หลั่งออกมาราวกับสายธารในขณะที่ภายในกำลังบีบรัดเรียวนิ้วของเขาแน่น เป็นตัวบ่งบอกว่าตอนนี้หญิงสาวบนร่างกำลังถึงจุดสุดยอดเต็มแก่ “หนูจะเสร็จ” “เสร็จคามือเฮียเลยค่ะคนดี” พีรภัทรกระแทกนิ้วเข้าออกใส่รูรักสีหวานของหญิงสาวอย่างถี่รัวจนกันตาร้องครางเสียงหลง ยิ่งพีรภัทรกระแทกนิ้วรัวเร็วเท่าไรน้ำสีใสของเธอก็กระฉูดออกมาราวกับทำนบแตก

ภายในห้องนอนหรูมีร่างชายหญิงกำลังนอนกอดก่ายกันดูหนังเรื่องดังท่ามกลางแสงไฟสลัวเสริมสร้างบรรยากาศภายในห้องนอนให้ดูคล้ายว่าตอนนี้เขากับหญิงสาวกำลังนั่งดูหนังอยู่ที่โรงหนังยังไงอย่างนั้น มือหนาคอยลูบปลอบประโลมแผ่นหลังแบบบางไม่วางมือ จนมีหลายครั้งหลายคราที่กันตาแทบเผลอหลับคาอกของพีรภัทร เธอชอบที่ได้นอนซบอกเขาแบบนี้จัง ชอบที่เราได้นอนดูหนังเรื่องเดียวกัน ชอบที่เราได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ในแต่ละวันที่เจอมาให้กันและกันฟัง และสิ่งที่กันตาชอบมากขึ้นกว่านั้นคือการที่เธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับพีรภัทรยังไงล่ะ “เฮ้ย” จู่ ๆ กันตาก็ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ผีในหนังก็โผล่ออกมาวิ่งไล่ฆ่าคน ใบหน้าของเจ้าผีตนนั้นช่างดูน่าสยดสยองเหลือเกิน หญิงสาวหลับตาแน่นด้วยความหวาดกลัว เนื้อตัวเธอสั่นเทิ้มอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ผี…คือสิ่งที่กันตากลัวมากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นผีในชีวิตจริงหรือแม้แต่ผีในหลัง พีรภัทรที่เห็นดังนั้นก็รีบกดปิดทีวีด้วยความว่องไว ดึงหญิงสาวเข้ามากอดแนบแน่นยิ่งขึ้นกว่าเก่า ลูบแผ่นหลังของเธอเบา ๆ หวังให้หญิงสาวได้คลายความกลัวที่มีลง “ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว เฮียปิดแล้ว” “ทำไมเฮ