All Chapters of The Girl He Ruined: Chapter 41 - Chapter 50

Mabilis lumipas ang mga araw. Paulit-ulit na shoots, campaign, tv show guesting and many more. Sa tatlong buwan ng pagiging parte ko sa Horizon Axis team at naka-assign kay Thorne full-time, hindi rin talaga biro ang pag-aadjust-iba ang pace, iba ang pressure, iba ang energy ng mundo nila. Pero surprisingly, kaya ko pala. Natutunan kong sumabay, makisabay, at minsan, nauuna pa sa diskarte.Meron pa rin akong pasok sa school at naka-adjust na ang schedule ko sa evening classes. Lunes at Huwebes ang pinaka-loaded na araw ko, pero sinisingit ko pa rin ang pag-aaral tuwing may free time o habang naka-break ang shoot. Kabisado ko na kung kailan puwedeng mag-review habang naka-hold ang lights at kailan puwedeng isiksik ang isang quiz habang si Thorne ay nasa wardrobe.Nakakapagod, pero worth it.Kasi si Thorne... iba na. Hindi pa kami. Wala pang label. Pero may bago na sa pagitan namin. Walang grand announcement, walang soft-launch sa IG, pero may kilig sa bawat sulyap. May "uwian na, hati

Maaga akong dumating sa studio. As usual, bitbit ko ang makeup kit kong mas mabigat pa sa laman ng tiyan ko pag hindi ako nakakain. Tahimik ang paligid pero ramdam mo na agad ang tensyon. May kakaibang buzz sa hallway, parang may inaabangan.Pagpasok ko sa holding area, hindi pa nagsisimula ang setup. Pero may usap-usapan na. Mahinang bulungan sa likod ng clipboards. Nasa gilid ang interns, busy sa paglalatag ng mga bagong makeup tools at wardrobe pieces. May something sa paligid na hindi ko maipaliwanag."Uy, Liora," salubong ni Mona, one of our main creatives, habang nilalapag ang iced coffee sa lamesa. "May bago raw na ipapair kay Thorne today."Napakunot ang noo ko. "New endorser?"She nodded. "Big deal daw. International collab kasi 'to. Yung sikat na brand na galing Paris—yung magpo-post sa global campaign. Alam mo na, full rebrand for Thorne.""Ah," mahinang sagot ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman.Sumingit naman si Shielo sa likod namin. "Baka si Anikka Santos galing K

"Liora," bati niya habang inaabot sakin ang juice. "Nakita mo ba 'yung bagong teaser ng concert stage?"Tumango ako. "Mhmm. Ang ganda. Big time vibes.""Deserve natin 'yon," sagot niya habang naupo sa tabi ko sa couch. "Ayokong mawala sa focus. Music muna. Band muna. Tayo muna."Napatingin ako. "Sure ka talaga? Malaking tulong sayo ang cam—" He turned to face me. "Kung may dapat akong ipaglaban, hindi campaign, hindi hype, hindi image."Hinawakan niya ang kamay ko. "Kundi 'yung taong pinapahalagahan ko."This time, hindi ako nag-overthink. Ngumiti ako. Malambot at payapa. At sa unang pagkakataon simula nung pumasok ako sa chaotic, glittering world na 'to, alam ko kung saan ako nakatayo.Sa tabi niya.After ng sobrang hectic na meet-and-greet ni Thorne before the concert, nagdeklara ng 3-day team vacation ang management. Parang reward daw. Everyone was excited. Even the staff was giddy. Finally, pahinga. Finally, wala munang camera o makeup retouch every five minutes.Pero hindi lang

"Liora," he said again, this time softly. "Don't let her words undo everything we've built.""I'm not," I whispered. "But it still hurts."He gently reached for my hand."I'll fix it," he promised. "If I have to say it in front of the whole team, I will. Just don't walk away from me."I stared at him. Then slowly, I nodded.Pagbalik namin sa bonfire, parang wala lang. May tumutugtog ng acoustic guitar, may nagsasayawan sa buhangin. Kumakain pa rin si Debbie ng marshmallow habang pinapanuod sina Steven at Orion mag-joke sa gitna ng apoy.Pero ramdam ko pa rin ang tension especially when Selene sat down sa tabi ni Thorne—again."Missed you," she said with a light laugh, holding out a skewered marshmallow. "I was gonna feed you this."Thorne didn't even look at it. Instead, tumayo siya."Sorry guys," he said, calling out to the group. "May kailangan lang akong sabihin—short lang."Everyone looked up, curious. Some paused mid-bite. Even Selene blinked at him, clearly not expecting the sud

"Gusto mo punta tayo sa condo ko after this?" alok ni Thorne habang inaabot ang bote ng tubig sa akin. "Pagluluto kita. Gagawa ako ng baon mo para sa exam bukas."Napatingin ako sa kanya, medyo natawa. "Hoy, mas pagod ka saakin. Puro physical 'yung sayo—tugtog, sayaw, kanta. Samantalang ako, makeup lang tsaka pa-kaway-kaway lang sa camera.""Pero ikaw may exam. Ako wala. At least ako kahit gumising ng late, okay lang. Ikaw... alam ko sobrang importante 'yan sayo."Umayos siya ng upo, seryoso ang tingin. "Magpahinga ka nalang, okay? Huwag mo na akong isipin pa. Ako bahala."Pinilit kong ngumiti. Ganon talaga siya, lagi niyang inuuna kung ano'ng magpapagaan sa akin. Kahit pagod na siya, pipilitin pa rin niyang buhatin pati pagod ko."Hindi ako napapagod kapag ikaw, love," dagdag pa niya, bahagyang bumaba ang boses. "Pahinga kita. 'Yang mga ngiti mo—'yan ang kaligayahan ko."Napatakip ako ng mukha. "Sige na! May magagawa pa ba ako? Hulog na hulog nanaman ako sa mga banat mong ganyan."Um