All Chapters of หลงกลผัวเด็ก ( NC 18+): Chapter 91 - Chapter 99

รตีคือคนที่พาวีรภาพเข้ามาอยู่ข้างกายของปราบและกันยานีเองก็คือลูกสาวของคนที่ปราบเคยส่งคนไปฆ่าทิ้งเพราะเรื่องผลประโยชน์ที่ไม่ลงตัวถ้าไม่มีกันยานีใครจะเป็นคนเรียกผู้จัดการและคนอื่น ๆ มากองกันหน้าห้องท่านประธานในวันนั้นคดีการตายของกรกิจอาจดูไม่เป็นธรรม แต่กรกิจเองก็คิดฆ่าปราบเช่นกัน เพียงแต่ปราบทำสำเร็จก่อนสำหรับพวกเขาแล้ว แค่รอเวลาให้มันถึงโอกาสของพวกเขาเท่านั้น เพื่อคนที่รัก เพื่อความแค้นที่โดนปราบกระทำเลือดต้องล้างด้วยเลือด จะมีใครทำบุญให้คนอย่างปราบไหมนะ เห็นทีจะไม่มี พวกเขาแค่ขอให้เลิกแล้วต่อกันแผ่เมตตาให้ผีไร้ญาติตนหนึ่งหลายเดือนต่อมา งานของปุณณัฐยังคงหนักเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือช่วงนี้เมียสวยเป็นพิเศษจนเขาไม่สามารถเก็บความอึดอัดของตัวเองไว้ได้วันนี้เขาต้องระบาย“มึงว่ากูทำเกินไปตรงไหน ก็ไอ้นั่นมันมองเมียกู” เพื่อนทั้งสี่คนมองหน้ากันตาปริบ ๆ“เขาเป็นคนไข้ก็ต้องมองไหมไอ้ณัฐ มึงเป็นบ้าเปล่าเนี่ย” ธาดาว่า“อ้าว! คนไข้แล้วไงเวลาเจอหมอก็ต้องนอบน้อมก้มหน้าก้มตาสิ” เสียงปริญเอ่ยสนับสนุนน้องเมีย“ใช่ จิตแพทย์นะให้คำปรึกษา ไม่ได้ให้มามองหน้า” ภัทรก็เป็นอีกคนที่เห็นด้วยกับสองหนุ่ม“กูแน

ทันทีที่ย่างเท้าก้าวเข้าสู่ถนนที่จะไปยังตัวสนามเวมบลีย์ทั้งแปดคนก็ขนลุกซู่ถึงความยิ่งใหญ่และการตกแต่งถนนที่เต็มไปด้วยป้ายสีแดงและสีขาวรูปถ้วยรางวัล FA cub โดดเด่นบนป้ายสี่เหลี่ยมพื้นสีแดง น้ำตาของแฟนพันธุ์แท้อย่างปลายฟ้าเอ่ออยู่ขอบตาเมื่อแปดปีที่แล้ว ทีมรักของเธอได้ใส่เสื้อทีมเยือนสีขาว หากแต่วันนี้พวกเขาได้ใส่สีแดง สมฐานะปีศาจแดง“อย่าเพิ่งร้อง ยังไม่ได้แชมป์เลย” ปุณณัฐเอ่ยแซวคนที่เขาจับมือ“แค่ได้เข้ารอบชิงก็ที่สุดแล้ว” ปลายฟ้าว่า“เนอะที่สุดแล้ว” เขากระซิบทั้งกดจมูกหอมแก้มหลาย ๆ ครั้ง เพื่อนอีกหกคนที่ต้องมาเป็นสักขีพยานในวันนี้ได้แต่ถอนหายใจกับความหวานของทั้งคู่วันนี้ไม่ว่าทีมรักจะแพ้ชนะ ก็คงต้องขอแฟนสาวแต่งงาน อยากเป็นสามีอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว “ตื่นเต้นไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน”เพื่อนแพรพูดอย่างตื่นเต้นเพราะนี่เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่คนไม่อินกับฟุตบอลอย่างเธอต้องมาดูบอลในสนามที่ถือว่ามีตำนานเก่าแก่แห่งหนึ่งของโลก“ชอบไหม ไว้ผมพามาบ่อย ๆ” ภัทรถามในขณะที่โอบไหล่แฟนสาวอยู่“ชอบ ๆ ที่ไหนก็ดีหมดแหละถ้ามีที่รัก”คนโดนอ้อนยิ้มแก้มปริ คุณหมอของเขาฉลาดตลอด รู้ว่าเขาชอบอะไรจะทำตัวแบบไ

ธาดาถอนหายใจรอบที่ล้าน เมื่อสิ่งที่เขาคิดก็เป็นจริง คนที่เรื่องมากสุด ๆ อย่างปุณณัฐไม่มีทางพอใจกับวิดีโอที่จะฉายในงานแต่งงานแน่นอนถ้าเป็นตัวธาดาเองเขาคงไม่พอใจมากถึงมากที่สุด“ภาพสวย วิวสุดยอด เจ้าสาวสวยเจ้าบ่าวหล่อทุกรูปแล้วอะไรอีกที่มึงจึงไม่พอใจ” ธาดาบ่นทันทีที่ทีมงานตัดต่อกลับไปแล้ว“ภาพกูตอนที่กูคุกเข่าแสงมันน้อยไปนิดอยากให้เขาเพิ่มแสงอีกหน่อยเดี๋ยวนี้เทคโนโลยีมันทำได้นี่”คนเรื่องมากก็ยังคงเรื่องมาก“ณัฐมึงฟังกูนะ ถ้ามึงไม่รีบสรุปวิดีโอมันจะไม่ทันวันงานในอีกสองวันนะ” พอเจ้าสาวตอบตกลง เจ้านายตัวดีของธาดาก็อยากแต่งเสียเวลานั้นงานบอดีการ์ดของเขาต้องหมดไปกับการเลือกการ์ด เลือกทีมงาน เลือกห่าเหวอะไร ถ้าแต่งงานแล้วมันต้องลำบากขนาดนี้ ธาดาแนะนำว่าให้ไอ้เพื่อนเขามันโสดตลอดชีวิตอย่าได้ไปสร้างความลำบากให้ใครเลย“มึงเป็นเมนส์เปล่าเนี่ยเถื่อน อะไรนิดหน่อยก็อารมณ์เสีย” ปุณณัฐเหล่ตามองเพื่อนอย่างสงสัย เขาแค่ต้องการเพิ่มแสงนิดหน่อย รอบที่แล้วก็แก้ภาพนิดหนึ่ง รอบก่อนหน้านั้นก็แค่แก้คำบรรยาย รอบของรอบก่อนหน้านั้น ก็แค่สลับฉากกันเท่านั้นเองปุณณัฐไม่เห็นว่าจะเป็นอะไรเลย เขาต้องการความเพอร์เฟก

เพื่อนนี่ก็ฉลาดเหลือเกินหาเงินจากความชอบของตัวเอง หลังจากให้เงินโฮสต์จนแทบจะหมดตัว หมอไมค์ก็คิดได้ว่าคงต้องหาเงินจากโฮสต์บ้างแล้วเพิ่งจะฉลาด!!!“รักษา แพร” ปลายฟ้าเรียกเพื่อนที่ตากำลังเยิ้มกับเหล่าหนุ่มหล่อ อายุของเด็กบาร์โฮสต์นี่ประมาณยี่สิบต้น ๆ อืมวัยที่ทำเอาพวกเธอหัวใจแอบกระตุกดีที่ว่าผัวที่บ้านเบ้าหน้าหล่อกว่าหนุ่มที่ยืนพวกนี้เสียอีก“เช็ดน้ำลายหน่อยเพื่อน” ปลายฟ้าแซวเพื่อนรักทั้งสอง“หืมพวกฉันไม่ได้อะไรขนาดนั้น” เพื่อนแพรว่าทั้งยังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ท่านประธานภัทรของเธองานดีกว่านี้อีก กล้ามงี้เป็นมัด ๆ ว่าแล้วก็คิดถึงผัว“ใช่ เราแค่มาให้กำลังใจหมอไมค์เท่านั้นแหละ” บุญรักษาแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ แต่จริง ๆ แล้วเธอก็อยากมาดูให้เป็นบุญตาเหมือนกัน ช่วงนี้เขานิยมกันเรื่องบาร์โฮสต์“มากันแล้วเหรอที่รัก” เสียงคุณหมอสุดหล่อเจ้าของบาร์โฮสต์เอ่ยทักทายเพื่อนสาวทั้งสามสวมกอดกันอย่างที่เคยทำ หมอไมค์ยิ้มอย่างมีความสุข วันนี้เตรียมความสุขไว้ให้เพื่อนรักทั้งสามคนด้วย“คนเยอะมาก ปัง ๆ กิจการรุ่งเรืองนะคะ” ปลายฟ้าสวมกอดเพื่อนอีกครั้ง“รับสักคนไหม” เจ้าของบาร์เอ่ยแซว“ไม่เอา มีผัวแล้วน่ะ” ปลายฟ้าปฏิเส

ถ้าหากทุกคนต่างคิดว่าไม่อยากให้เด็กเกิดขึ้นมาในโลกใบนี้ ต่างคิดว่าโลกช่างโหดร้าย หากเราต่างคิดแบบนั้น อัตราการเกิดที่น้อยอยู่แล้วในทุกวันนี้จะยิ่งไม่น้อยลงไปอีกหรือ แล้ววันหนึ่งมนุษย์คงสูญพันธุ์ทุกอย่างเป็นสัจธรรม มีเกิดก็ย่อมมีตาย เราไม่มีทางรับรู้ว่าการเกิดการตายจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ หากแต่ทุกเวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่ ขอให้ทำทุกวันให้มีความสุข เมื่อเราได้จากโลกนี้ไปแล้ว เราจะไม่เสียดาย“มาเร็วมากเลย” ปลายฟ้าเองก็พึมพำ ก่อนหน้านี้เธอกับปุณณัฐใช้วิธีป้องการมาโดยตลอด เมื่อเขาขอให้เธอมีลูกด้วยกันสักคนสองคน เธอกับเขาก็เลิกป้องกันแล้วนี่ไม่กี่เดือนเองลูกก็มาแล้วน้ำตาอุ่นไหลรินลงสองข้างแก้มนวลอย่างไม่รู้ตัว นี่สินะที่เขาเรียกความดีใจ ความรักที่เกิดขึ้นโดยไม่ต้องเห็นหน้ามันเป็นอย่างนี้สินะ“ปลายร้องไห้ทำไม” คนตัวโตรวบร่างบางมาไว้บนตักเห็นเธอร้องไห้แล้วเขาไม่สบายใจเอาเสียเลย ไม่อยากให้เธอร้องไห้เลย“ดีใจ ขอบคุณนะที่รัก”เด็กชายปราชญ์คลอดในอีกแปดเดือนต่อมา ความน่ารักของเด็กชายตัวน้อยทำให้ปู่กับย่าต้องย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยเพื่อช่วยลูกชายลูกสาวเลี้ยงหลาน“คนเดียวพอนะคะ” นั่นคือสิ่งที่ปลายฟ้าบ