บททั้งหมดของ แฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง: บทที่ 21 - บทที่ 30

คำว่ารักที่หลุดออกมาจากปากของอธิปัตย์ ทำให้อัญญารินทร์ชะงักไปเล็กน้อย เธอจ้องมองเขาด้วยความไม่แน่ใจ หญิงสาวไม่คิดว่าเขาจะพูดมันออกมาง่ายแบบนี้“คุณพูดอะไรออกมารู้ตัวไหม”“ผมบอกว่าผมรักคุณอัญญา” อธิปัตย์ย้ำคำพูดของเขา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ“คุณพูดมันออกมาง่ายๆ หรือพูดแบบนี้กับคนอื่นจนชินแล้วคะ”“ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไป แต่ผมรักคุณจริงๆ รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน ผมถึงยอมรับงานเป็นแฟนเช่าของคุณไงครับ ผมแค่อยากอยู่ใกล้คุณ อยากดูแลคุณ”“มันเชื่อยากค่ะ” “ผมรู้ว่าคุณอาจจะยังไม่เชื่อผมในตอนนี้ แต่ผมขอโอกาสได้ไหมครับอัญญา ขอโอกาสให้ผมได้พิสูจน์ตัวเอง ขอโอกาสให้ผมได้ดูแลคุณ ได้ทำให้คุณมีความสุข ผมสัญญาว่าผมจะไม่โกหกคุณอีกแล้ว ผมจะซื่อสัตย์กับคุณทุกเรื่อง” อธิปัตย์จับมือเธอเบาๆอัญญารินทร์มองมือที่กอบกุมมือเธออย่างอ่อนโยน เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของอธิปัตย์ที่เต็มไปด้วยความจริงใจและความหวัง“ฉันยังไม่รู้ว่าฉันจะเชื่อคุณได้อีกไหม” อัญญารินทร์พูดเสียงแผ่วเบา“ผมเข้าใจครับ แต่ผมจะรอ ผมจะรอจนกว่าคุณจะพร้อมที่จะเชื่อใจผมอีกครั้ง ให้โอกาสผมได้ไหมครับอัญญา”อัญญารินทร์ไม่ตอบอะไรเธอปล่อยให

“อัญญาจ๋า มีความสุขใช่ไหม” เอธิปัตย์ยืดตัวมากระซิบถามเมื่อเจอกับคำถามตรงไปตรงมาแบบนี้อัญญารินทร์ก็อายจนหน้าแดงซ่านและไม่รู้จะตอบคำถามนั้นว่ายังไง เธอยอมรับว่ามีความสุขมากร่างกายรู้สึกเบาหวิวเมื่อเขาพาเอไปถึงสวรรค์ถึงสองครั้งในเวลาห่างกันไม่ถึงสิบนาที หญิงสาวจ้องหน้าเขาก่อนจะพยักหน้าเบาๆ“ถ้าเมื่อกี้มีความสุขแล้ว แต่ต่อจากนี้อัญญาจะมีความสุขมากที่สุดเชื่อใจผมใช่ไหม”หญิงสาวนิ่งแต่อธิปัตย์คิดว่านี่คือคำตอบชายหนุ่มกมลงมอบจูบเร่าร้อนให้กับอัญญารินทร์อีกครั้ง ขณะที่ฝ่ามือใหญ่ก็เคล้นคลึงหน้าอกทั้งสองข้างปลุกเร้าอารมณ์ของเธอด้วยความชำนาญเมื่อจูบจนแทบจะขาดอากาศริมฝีปากร้อนก็เลื่อนต่ำขบเม้มบนเนินอกอิ่มแล้วครอบปากร้อนลงบนเต้างามปลายนิ้วโป้งกดเน้นวนบนติ่งเกสรสวาททำให้อัญญารินทร์ดิ้นพล่านด้วยความเสียวและทรมาน“อื้อ....อธิป....”เสียงเธอเหมือนคนละเมอร่างกายปิดเร่าเนื้อตัวแดงระเรื่อรู้สึกทรมานและเสียวซ่านเพิ่มมากขึ้นไปทุกขณะ“พร้อมนะอัญญา”หญิงสาวพยักหน้าเพราะตอนนี้ร่างของเธอแทบทั้งเสียวและทรมานกับการปลุกเร้าที่แสนชำนาญของคนชายหนุ่มที่คร่อมทับอยู่เหนือร่าง ความร้อนรุ่มที่อยู่ภายในบิดเป็นเกลียวจู

“โธ่...อัญญาผมไม่เคยมองอะไรแบบนี้เลย เอาอย่างนี้ดีมั๊ย เพื่อความมั่นใจของอัญญาว่าที่ผมคบคุณไม่ใช่การคบเล่นๆ หรือหลอกนอนด้วยแล้วจะทิ้งไปเหมือนผู้ชายเลวๆ ผมมีความคิดดีๆ แล้วล่ะ” อธิปัตย์คิดออกแล้วว่าทำยังไงอัญญารินทร์ถึงจะเชื่อว่าเขาอยากคบเธออย่างจริงจัง“คุณอธิปจะทำอะไร”“ก็พาอัญญาไปเจอพ่อกับแม่ผมไงล่ะ ไปบอกให้ท่านรับรู้ว่าตอนนี้เราสองคนกำลังคบกันอยู่”“คุณอธิปอย่าล้อเล่นเลยค่ะ อัญญาว่าเร็วไปที่จะทำแบบนั้น”“ผมไม่ได้ล้อเล่นนะ ผมบอกกับพ่อแม่ไว้แล้วว่าผมกำลังคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง แม่ผมก็บอกให้ผมพาเข้าไปคุยแต่ตอนนั้นอัญญายังไม่ตอบตกลงผมก็เลยยังไม่พาอัญญาเขาไปแต่ตอนนี้ผมว่าอัญญาไม่มีทางปฏิเสธผมได้แล้วนะครับ”อธิปัตย์มองหน้าคนรักที่ดูเต็มไปด้วยความกังวลเขาเข้าใจเธอดีว่าเธอคงกำลังกลัวแต่สำหรับเขาแล้วเรื่องความแตกต่างเรื่องครอบครัวไม่ใช่ปัญหาเลยมารดาของเขาไม่ใช่คนยึดติดอะไรกับเรื่อง เรื่องนี้เพราะพี่ชายของเขาก็แต่งงานกับผู้หญิงธรรมดาที่ไม่ได้ร่ำรวยหรือมีธุรกิจเป็นของตัวเอง“ผมเคยเล่าให้อัญญาฟังแล้วใช่ไหมว่าผมมีพี่ชายและน้องอย่างล่ะคน”“ค่ะคุณอธิปถามทำไมคะ”“แต่ผมไม่ได้เล่าใช่ไหมว่าพี่สะใภ้ของผม

รถของอธิปัตย์เคลื่อนตัวออกจากถนนใหญ่เข้าสู่ซอยที่มีบ้านหลังใหญ่ตั้งอยู่เรียงรายบรรยากาศเงียบสงบและดูร่มรื่น อัญญารินทร์มองออกไปนอกหน้าต่างเธอพยายามระงับความตื่นเต้นและความเป็นกังวลแต่มันก็ยากมาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะเข้าไปเจอกับบิดามารดาของคนรักซึ่งการคบกันของเขาและเธอมันไม่เหมือนกับคู่รักคนอื่นไม่นานนักรถก็เลี้ยวเข้าสู่ประตูรั้วเหล็กดัดขนาดใหญ่ที่เปิดต้อนรับอย่างช้าๆ เผยให้เห็นบ้านหลังใหญ่สไตล์ยุโรปที่ตั้งอยู่ท่ามกลางสวนสวย อธิปัตย์จอดรถหน้าประตูบ้าน ก่อนจะหันมาส่งยิ้มให้อัญญารินทร์อย่างให้กำลังใจ“ถึงแล้วครับอัญญาไปกันเถอะ” อธิปัตย์หันมายิ้มก่อนจะลงจากรถและเดินอ้อมไปเปิดประตู เขาจับมือเธอแน่น ชายหนุ่มรู้ว่าอัญญารินทร์ตื่นเต้นและเขาจะไม่ยอมปล่อยมือเธออย่างเด็ดอธิปัตย์พาอัญญารินทร์ยังห้องรับแขกซึ่งตอนนี้บิดาและมารดาของเขารออยู่แล้ว“สวัสดีครับพ่อ สวัสดีค่ะแม่ผมพาอัญญามาหาแล้วนะครับ”“สวัสดีจ้ะลูก นี่หรือจ๊ะอัญญารินทร์” คุณทิพย์สุดาหันมามองอัญญารินทร์ด้วยรอยยิ้มอบอุ่น“สวัสดีจ้ะ นั่งคุยกันก่อนนะ” คุณสมภพเอ่ยชวน“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า” อัญญารินทร์ยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม“ไม่ต้องเรี

อธิปัตย์หันมายิ้มเขาเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟที่หัวเตียงก่อนจะถามคำถามที่ทำให้อัญญารินทร์ทั้งขำทั้งเอ็นดู“อัญญารีโมทแอร์อยู่ไหน ผมมีอะไรกับคุณไม่ได้ในห้องที่ร้อนแบบนี้หรอกนะ” หญิงสาวหัวเราะคิกก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบรีโมทที่หัวเตียงแล้วกดเปิดชายหนุ่มเข้าใจถึงการแสดงออกของหญิงสาวดี คืนนี้สติของเธอยังอยู่ครบถ้วนและเขาจะมอบความทรงจำที่มีแต่ความสุขให้กับเธออย่างเต็มที่“ผมค้างที่นี่นะอัญญา” เขากระซิบขออีกครั้งแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่เขาก็อยากจะถามเธอให้แน่ใจอีกครั้ง“ถ้ากลับแล้วจะนอนหลับหรือเปล่า” อัญญารินทร์แกล้งถามทั้งที่ก็อยากจะให้อธิปัตย์ค้างกับตนเองที่นี่“คิดว่าคงไม่”“ถ้างั้นก็ค้างสิคะอัญญาไม่ห้ามสักหน่อย” เธอตอบพร้อมกับรอยยิ้มหวานอธิปัตย์ยิ้มตอบนัยน์ตาเป็นประกายเมื่อเธอยินยอมมีหรือคนอย่างเขาจะปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป“อัญญาของผมน่ารักมาก” ชายหนุ่มกระซิบแหบพร่าน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความต้องการใบหน้าหล่อก้มลงมาใกล้ก่อนจะกดริมฝีปากร้อนลงอย่างช้าๆ เมื่อเธอเผยอปากรับปลายร้อนก็สอดเข้าไปควานหาความหวานที่เขาเคยได้ลิ้มลองและยังติดใจรสชาติของมันเคยลืมจูบแสนหวานแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่เร่าร้อน ร่างกา