บททั้งหมดของ เกลียดรัก : บทที่ 41 - บทที่ 50

ในช่วงท้องก็ยังต้องทำงานหนัก หาเงินไว้เลี้ยงลูก และเก็บไว้รักษาตัวเองเมื่อพร้อม การเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลย บ่อยครั้งที่เธอต้องกินข้าวกับน้ำตา เหนื่อยและท้อ แต่ไม่เคยถอย อารญาทำงานสุจริตทุกอย่างที่ได้เงิน กว่าจะมาถึงทุกวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ในช่วงคลอดใหม่ๆ เธอต้องหยุดงาน ไม่มีรายได้ เงินเก็

ท้องฟ้ายามบ่ายสลัวเพราะมีฝนตกรินปรอยๆ บรรยากาศชวนนอน แต่อารญาก็ไม่ได้เอนหลังลงข้างกายของลูกสาวและแมวที่นอนซุกตัวกอดกันอยู่ตรงเบาะรอง เธอเปิดหน้าต่างรับลมเย็นๆ แล้วนั่งหมกมุ่นอยู่กับผลชันสูตรศพของพ่อที่ป้าพิกุลใช้เส้นสายสหายเก่าในกรมนำออกมา เอกสารที่ว่าทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน และก็ไม่เป็นอันทำ

“นี่คุณ!...”คราวนี้อารญาถึงกับเก็บอาการไม่อยู่ เธอถลึงตาใส่เจ้าของใบหน้าไร้อารมณ์ ทว่ายังไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรไปมากกว่านั้น เขาก็เลิกคิ้วทำหน้าตาย “ทำไม? ร้านนี้เขาห้ามคนรู้จักแต่ทำเป็นไม่รู้จักนั่งด้วยกันเหรอ” “…” คนถูกรวนอย่างซึ่งๆ หน้าทำเพียงมองสบตากับเขาด้วยประกายเย็นเยียบ ก่อนจะค่อยๆ

ตลอดทั้งสัปดาห์อารญาขอให้ป้าพิกุลห้ามให้ลูกเจอกับเขา ต่อให้จะอยู่ในบ้าน แล้วพ่อลูกได้คุยกันผ่านช่องประตูก็ตาม แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด วันไหนที่ป้าพิกุลไม่พาออกมารอพ่อที่สนามหน้าบ้าน ยายหนูตัวกลมพุงนุ่มก็จะประท้วงด้วยการไม่ยอมนอนกลางวัน หลังๆ ถึงขั้นเกาะหน้าต่างมองออกไปทางหน้าบ้าน ต่อให้หล

เสียงเย็นๆ เอ่ยอย่างเฉียบขาด“อะไรทำให้น้องอายเย็นชาได้ถึงเพียงนี้” “การถูกหักหลัง ถูกผลักไส และประสบการณ์เลวร้ายที่ผ่านมามั้งคะ” เธอไหวไหล่เบาๆ แค่นยิ้ม แล้วเอ่ยเสียงเรียบเรื่อย แต่ทำเอาคนฟังสะอึก “งั้นอยากคุยอะไรกับพี่ ก็ว่ามาเถอะ” เขาขยับนั่งตัวตรง วางมือประสานกันบนโต๊ะ ขณะที่สายตาคมกล้