All Chapters of Messiah's Possession: Chapter 61 - Chapter 67

ALOU'S POV Pangiti-ngiti na lang ako habang pinapakilala ako ni Kyohei bilang girlfriend niya sa mga kaibigan nila. Sina Jerson at King na nasa tabi ng girlfriend nilang sina Evelyn at Queen ay halatang nagpipigil ng tawa dahil sila lang namang apat ang nakakaalam na ang Tatay ng batang ito ang tunay kong boyfriend. Mabuti at kakaunti lang ang mga ininvite ni Jerson na nandito sa bar kung saan sine-celebrate ang 23rd birthday niya. Mga piling kamag-anak at kaibigan lang kaya panatag ang loob ko sa ginagawa ni Kyohei na pagkakalat ng maling balita at saka hindi naman ako isang kilalang personality kaya anong pakialam nila sa love life ko, hindi ba? Kyohei sat beside me, smiling from ear to ear, after talking to his acquaintances whom Jerson also knows. "Masaya ka na niyan?" sarkastiko kong tanong at tinaasan siya ng kilay. He nodded at umakbay sa akin. I sighed, trying to keep my emotions in check. "Of course, Alou. At least kahit ngayong gabi lang ay nagkaroon ako ng girlfriend,

Hidden Secrets and Lies ALOU'S POV "I'm glad na nagkaayos na kayo ni Kyohei, milabs. See? Sa huli ay matatanggap din niya ang relasyon natin." Nakangiting ani Mahiro habang kumakain kami ng dinner. Natigilan ako sa sinabi niya pero pagkaraan ay tumango na lang. Ayokong malaman pa niya na hinalikan ako ni Kyohei dahil sigurado akong gulo sa pagitan nila ang mangyayari kapag inamin ko iyon. I don't want them to despise each other because of me. Although I have no idea why Kyohei kissed me, I will keep my mouth shut for the sake of us. Kyohei's kiss has lingered in my mind for several days. His kiss is something new and different from how I feel about his father. Dapat ay kalimutan ko na lang ang ginawa niya pero nahihirapan ako at hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako nang dahil sa kanya. Mas gusto ko na lang iyong palagi siyang galit sa akin at hindi ako pinapansin hindi iyong bati na kami pero ramdam ko ang pagiging sweet at affectionate niya. Is he considering me to be hi

ALOU’S POV The dojo smelled of polished wood and the faint scent of leather from the punching bags. I wiped the sweat from my forehead, breathing heavily, while Ryan adjusted his gloves and grinned at me. “Kaya mo pa ‘yan, Alou?” he teased, tossing me a towel. “Of course I can! Wag mo naman akong pagalitan, Ryan,” I said, rolling my shoulders. “Hindi ako beginner, you know.” Ryan chuckled, leaning casually against the wall. “Sigurado? Kahit limang rounds na tayo ngayon?” I smirked, punching the heavy bag with precision. “Bring it on. Kung sa training lang ‘to, panalo pa rin ako.” Ryan held up his fists. “Alright, sparring time. Let’s see if you’ve really improved.” I raised an eyebrow. “You sure you can handle this?” “Always,” he said, smirking. “But don’t cry later when I beat you.” We started, carefully circling each other. Every movement, every block, every jab was precise. But beneath the training, I noticed something more—Ryan’s eyes. Still intense, but calmer n

ALOU'S POV Gabi na, pero ang dojo ay buhay pa rin sa liwanag ng mga lampara. Tahimik lang pero ramdam ko ang tensyon sa hangin. Ang bawat anino ay parang nagbabantay sa amin. Nakaupo ako sa bench, at iniisip ang nangyari sa warehouse, ang biglaang pagkidnap sa akin ng mga Japanese drug lords at kung paano nila nakuha ang impormasyon tungkol sa amin. Si Kyohei ay nakatayo sa kabilang dulo ng room, hawak ang tablet na may blueprint ng warehouse. “Alou… may bagay dito na hindi nila inaasahan. This is our advantage. Pero kailangan nating maging maingat sa bawat galaw,” sabi niya, malakas pero kalmado. Tumango ako, pinipilit kontrolin ang kaba sa dibdib. “Okay… pero Kyohei, hindi natin alam kung ilan sila… o kung anong eksaktong gagawin nila sa atin.” Bawat corner ng dojo ay pinuntahan namin para suriin ang mga possible weak points. Binigyan ni Kyohei ng mga hand signals ang bawat movement. “Alou… tandaan, bawat sound, bawat galaw… may meaning. Silence is key. One wrong move, and t