All Chapters of หนังสือรักเล่มเดิม(ฉบับปรับปรุง): Chapter 11 - Chapter 20

" ผิง วันนี้บ่าย ช่วยไปจัดการธุระส่วนตัวให้หน่อยนะ เดี๋ยวเอาชัย ไปเป็นเพื่อน "เจ้านายบอกกับ เลขาส่วนตัวที่อายุน้อยที่สุดในทีม แผนกเลขาที่ช่วยงานข้างบน มีหลายคนทั้งงานในบริษัทและงานส่วนตัว ขนมผิง เป็นคนเก่ง รอบคอบ และ บริหารจัดการได้ดี " ไปช่วยดูแล เพื่อนผมหน่อย เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ยังไม่เข้าที่เข้าทาง เสื้อผ้า รองเท้า อาหารการกิน ฝากด้วยนะ " เจ้านายที่เป็นคุณพ่อมือใหม่บอกยิ้มๆ แล้วชูถุงขนมหวาน ที่เลขาสาวเอามาฝากให้ภรรยา " แล้วเนี่ย ก็ขอบคุณแทนอีฟด้วย ที่นึกถึงตลอด " แม่ค้าขนมหวานพยักหน้า " ยินดีค่ะ ข้าวต้มมัดที่บ้าน ทำไม่บ่อย คุณอีฟชอบ ป๊าก็เลยเตรียมเอาไว้ให้ เป็นพิเศษ "" ฝากขอบคุณป๊าด้วยนะผิง บอกป๊าด้วยว่า ผมสัญญาจะดูแลขนมผิงให้ดี ประดุจน้องสาว จะไม่ให้ผู้ชายเจ้าชู้ที่ไหน มาจีบเลย " ลูกน้องสาว หัวเราะออกมา ใครไม่รู้ก็คิดไปไกลมาก แต่ความจริงแล้ว คุณอีฟ เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยเดียวกับขนมผิง ดังนั้น ขนมผิง สนิทกับคุณอีฟ มากกว่า พี่แอมป์มาก รถตู้สีดำสนิทจอดที่หน้าคอนโดสุดหรู คนที่มาพบแจ้งว่า ให้จอดรถรอที่หน้าตึกเลย เจ้าตัวจะลงไปรอข้างล่างประตูรถเปิดออก พร้อมกับร่างบอบบ

" แฟนเก่า? ใครคือแฟนเก่า บ้าไปแล้วพี่ปัง ผิงไม่มีแฟนเก่าแฟนใหม่ทั้งนั้นแหละ "น้องสาวจอมโวยวาย ออกมายืนคุยที่ระเบียงหลังห้อง ที่บ้านพักของพนักงาน ที่เป็นตึกอพาร์ตเมนต์ขนาด5ชั้น หลังโรงงานเพื่อสูดอากาศตอนกลางคืน " ไม่รู้ ไปถามกันเอาเอง ได้ยินแค่ว่า ชื่อพีช "" อ้าว แล้วทำไมไม่บอก ว่าอีพี่พีช กลับมา เออแค่นี้แหละ แต่เดี๋ยว ฝากจูบ หนูปิ๊งสองที บอกว่า อาหนม คิดถึงที่สุดในโลก " พี่ชายส่ายหน้ากับความกวนประสาท แล้วหอมแก้มลูกสาว ที่กำลังนั่งขายขนมเค้กอยู่ข้างๆ " อาหนม ฝากมาค่ะ " หนูปิ๊งยิ้มกับแล้วยื่นชุดน้ำชา ให้คุณลูกค้า " เชิญค่ะ น้ำชากับขนมเค้ก ได้แล้ว " ชายวัยเกือบสามสิบปี ยกแก้วสีชมพู ขึ้นมา จิบเบาๆ แล้ววางแก้วลง หยิบขนมเค้ก ขึ้นมาชิมแล้ววางลงใส่จานกลับคืน " อร่อยที่สุดเลยค่ะ ขนมเค้ก ของหนูปิ๊ง "" แดดดี๊ ก็เป็นลูกค้าที่น่ารักที่สุดเลยค่ะ " ลูกสาวอ้อนพ่ออีกครั้ง แบบที่คนเป็นแม่ ทำไม่ได้ แต่เค้าก็ยอม เพราะมะปราง ตรงไปตรงมา ในแบบของเธอ เหลืออีกสองสาว ที่ทำให้ห่วงอยู่ หนมจีน ไม่น่าห่วงเท่าผิงหรอก คนที่ยิ้มแย้ม ตลอดเวลา แต่ภายในใจ เก็บอะไร ไว้ตั้งมากมาย " ว่าไง " คนที่คอลไลน์มา ถาม

ทีมประสานงานเข้ามาแนะนำตัวกับโปรเจ็คเมเนเจอร์คนใหม่ ที่กำลังดูรายละเอียดของงานอยู่ในขณะนี้ พนักงานผู้หญิงสามคน ยืนตรงหน้า ชายหนุ่มแล้วยิ้มออกมา “คุณพิสิทธ์ ทราบแล้วใช่ไหมคะ ว่าผู้บริหารไม่ได้มีเลขาส่วนตัว ท่านประธาน จะเรียกพวกเราทั้งสามคน ให้ช่วยงานของท่าน งานรายละเอียดต่างๆ ถ้าคุณพิสิทธ์ต้องการอะไร เรียกพวกเราได้เลยนะคะ ฝ่ายประสานงาน ยินดีช่วยเหลือค่ะ “ บริษัทที่มีพนักงานประมาณยี่สิบคนที่เห็นอยู่ในตอนนี้ แบ่งแยกกันออกไป ฝ่ายออกแบบ บริหาร บัญชี ประสานงาน และ ทีมวิศวกรที่นั่งกันอยู่ ส่วนมากอายุ ไล่เลี่ยกัน และเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้อง ในมหาวิทยาลัยทั้งนั้น ดังนั้น คนที่เรียนจบมาจาก ต่างประเทศ จึงไม่ค่อยจะมีเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันเท่าไหร่ “ขอบคุณมากนะครับ แล้วก็ถ้ามีอะไรที่ผมต้องการ ผมจะไม่เกรงใจนะครับ “ คนที่ทำงานตรงไปตรงมาบอกตั้งแต่แรก ระบบงานที่ต้องชัดเจน อาจจะยากในช่วงแรก แต่คนที่ทำงานมาหลายปี ตั้งใจจะรับผิดชอบทุกอย่าง ให้ดีที่สุด พักรับประทานอาหารในช่วงกลางวันแล้ว พนักงานสาวเคาะประตูแล้วเปิดประตูเข้ามา“ชั้นสิบสามเป็นฟู้ดคอร์ท มีธนาคาร มีรับส่งของ มีร้านกาแฟ ถ้าคุณพิสิทธ์ไม่อยา

" เลิกงานแล้วใช่ไหม "คำถามที่ถามออกมา ทำเอาคนที่เดินออกมาส่งแขก ชะงักไป รอยยิ้มสุภาพอ่อนโยน ที่มีให้ทำเอาคนมองตาพร่าไปชั่วขณะ" มีอะไรคะ "" ก็ถ้า ไม่มีอะไร พี่ขอไปส่งได้ไหม " คนที่อยากขยับเข้าไปใกล้ บอกออกมา แล้วมองหน้าเธอ" คุณพิสิทธ์คะ คนที่บ้านของดิฉัน "คนที่ได้ยินเรื่องคนที่บ้าน พยักหน้ารับรู้" เอาเป็นว่า ผิงลองไปเล่าเรื่องพี่ กับคนที่บ้านก่อนก็ได้ "" ทำไมคะ ทำไมต้องเล่าก่อนด้วย "" อ้าว ก็พี่จะต้องทำงานกับผิง อาจจะต้องไปไหนมาไหนด้วยกัน ใช้เวลาด้วยกันบ้าง คนที่บ้านจะได้รู้ก่อน แล้วก็ไม่เข้าใจผิด "" คนที่บ้านของเธอ หมายถึง ป๊ากับม๊า ส่วนเค้า ก็คงหมายถึงหนูปิ๊ง"" ไม่ต้องหรอกค่ะ ที่บ้านดิฉันเข้าใจว่า เรื่องงานก็คือเรื่องงาน ไม่ต้องเล่าอะไรหรอกค่ะ แล้วอีกอย่างดิฉันแยกงานกับเรื่องส่วนตัวชัดเจน "คนฟังอยากจะดึงเธอมากอดเอาไว้ สบตากับแล้วอยากให้บอกความจริงทุกอย่าง แต่ว่า ไม่กล้าพอ เพราะเรื่องคราวก่อน เค้าทำผิดต่อเธอ" ถ้าอย่างงั้นก็ดีครับ พี่จะได้รู้ว่า พี่คุยกับผิงเรื่องนี้แล้ว งั้นวันนี้ พี่กลับก่อนนะครับ "เค้าบอกกับเธอ แล้วเดินกลับไปที่ชั้นของตัวเองทันที คนที่พยายามเลี่ยง ถอนใ

ประตูห้องปิดสนิทแล้ว คนในห้องกอดกันแน่นหลังประตู วันนี้เป็นอีกวัน ที่มีความสุขเหลือเกิน ใบหน้าของขนมผิง เต็มไปด้วยรอยยิ้ม สดใส ท่าทีของพี่พีช ที่มีต่อเพื่อนรัก ก็ดูจะคลั่งรักไม่แพ้กัน“ในสายตาพี่ปัง คิดว่า พี่พีชเป็นไง ““ครั้งแรกเลยนะ วันนี้ที่ได้เห็น ก็มาดดี ดูสุภาพ จริงใจ แล้วก็ตรงไปตรงมา “หนุ่มออฟฟิศที่ทำงานในองค์กรระดับประเทศ บอกกับน้องสาว“แล้วแบบดูคลั่งรักไหม เพราะแม่ผิงของเรา ดูคลั่งรักหนักมาก ““พี่ว่า พอกันแหละ ผู้ชายด้วยกันดูออกเลย ว่าพีช คลั่งรักผิงไม่แพ้กัน”“โอ้ยฟิน ประหนึ่งดูซีรี่ย์ แบบนี้ต้องเตรียมตัวตัดชุดไหมเนี่ย ไม่ใช่คบกันไม่กี่เดือน แต่งงานกันนะ “หนมจีนบ่น“ก็ไม่แน่ ดูสายตาพี่พีช เวลามองหนูปิ๊ง กับผิง เวลาเล่นกัน มีนบอกว่า ผิง มาเป็นแม่ของลูกพี่ซะดีดี “แม่หนูปิ๊ง บอกออกมา แล้วก็กรี้ดกร้าดกันลั่นห้อง“เนี่ย อายุเท่าไหร่กันแล้ว กรี้ดอย่างกับเด็กมอปลาย “สามีและพี่ชายดุออกมา แล้วเดินเข้าห้องของตัวเองไป“มะปราง หนมไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมถึงทนให้ไอ้พี่ปังดุขนาดนี้ “หนมจีนยุพี่สะใภ้“ก็จริง เราสองคนดังไป หนูปิ๊งหลับแล้ว พี่ปัง คงกลัวลูกตกใจ ““นี่ก็อีกคน คลั่งรักสามีหนักม