Semua Bab hot love พิษรักเพลิงอัคคี: Bab 71 - Bab 80

ไม่นานทนายก็มาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับซัมเมอร์ เพราะซัมเมอร์ก็มีชื่อในพินัยกรรมด้วยคุณหมอจัดให้ทุกคนพูดคุยกันในห้อง ICU เลย ถึงยังไงคนไข้ก็คงจะยื้อชีวิตไม่ได้แล้ว เลยปล่อยให้ท่านทำทุกอย่างก่อนที่จะละโลกนี้ไปตอนที่ทนายเปิดพินัยกรรมท่านก็ยังคงใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ และยังมีเครื่องช่วยชีวิตอีกหลายอย่าง เพราะท่านขอว่าอย่าเพิ่งให้ท่านจากไปก่อนที่จะจบเรื่องนี้"พ่อ.. ทำไมพ่อเราเป็นแบบนี้พี่" ซัมเมอร์ยังไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองเห็น ถ้าทุกคนจัดฉากขึ้นมามันเหมือนจริงมากเกินไปแล้ว"พี่ก็รู้ก่อนเราไม่นานนี่เอง" ขณะที่พูดคำนี้สายตาเขายังจ้องมองไปที่ผู้หญิงอีกคนแบบอาฆาต เธอวนเวียนอยู่ในชีวิตเขาตั้งนานก็ไม่ปริปากบอกเรื่องพ่อเลยสักนิด"ทำไมพ่อถึงไม่บอกเรื่องนี้กับฉันกับพี่ล่ะคะ ทำไมพ่อต้องรอให้จนถึงนาทีสุดท้ายด้วย" ยังไงคนตรงหน้าก็คือพ่อถึงแม้ว่าเธอจะเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องเลยแต่ก็ไม่อยากเสียพ่อไป"บอกให้ทนายเปิดพินัยกรรม" ท่านไม่ได้เสียใจเลยที่จะจากลูกๆ ไป เพราะท่านก็มอบชีวิตของท่านให้ลูกตั้งแต่ทั้งสองเกิดแล้ว ไม่เห็นพวกเขาจะมาดูแลและประคบประหงมท่านเหมือนเด็กที่ท่านอุปการะดูแลเลยทนายความเริ่มเปิดพินัยก

น้ำแข็งทำงานอยู่ในครัวและรอบนอกรอจนถึงช่วงสวดอภิธรรมถึงได้เดินเข้ามานั่งแอบอยู่ด้านหลังผู้คนหลังจากพระสวดเสร็จก็เป็นเวลาที่ญาติมิตรทานข้าวร่วมกัน​ น้ำแข็งก็ช่วยงานอีกรอบ เธอลืมไปเลยว่าตัวเองหิวข้าวตั้งแต่ตอนเที่ยงแล้ว จนถึงตอนนี้มีแค่น้ำที่ตกถึงท้อง แต่มันไม่รู้สึกหิวอีกแล้วจนผู้หลักผู้ใหญ่ค่อยๆ ทยอยกันออกไป พอเห็นว่าทางสะดวกน้ำแข็งก็เดินเข้าไปลาลุงบอกว่าพรุ่งนี้จะมาหาท่านใหม่ซัมเมอร์ที่ส่งแขกอยู่มองไปเห็นน้ำแข็งอยู่ใกล้ๆ ศพของพ่อก็รีบเดินเข้ามาแต่ไม่ทัน น้ำแข็งก็แอบมองอยู่เหมือนกัน พอมาถึงก็ไม่เห็นน้ำแข็งอยู่แถวนี้แล้ว"รักกันมากใช่ไหม" ตอนที่พูดสายตาซัมเมอร์มองจิกไปที่โลงศพของพ่อ ยังรู้สึกแค้นใจที่ท่านทำแบบนี้ลงไป ไม่บอกถึงอาการป่วยกับลูกๆ ยังพอว่า แต่ยกหุ้นที่สมควรจะเป็นของเธอให้กับมันไปเธอรับไม่ได้จริงๆหลังจากส่งแขกเสร็จแล้วซันเดย์ก็กลับมานั่งที่เดิม คนที่อยู่เป็นเพื่อนก็คือเพลิงส่วนอัคคีพาแม่กลับบ้านไปก่อนนั่งลงเพลิงก็มองไปทั่วๆ งาน จนซันเดย์ถามว่าเพื่อนมองหาอะไร"ตอนที่ส่งพระฉันเห็นน้ำอยู่แถวนี้"ได้ยินเพื่อนถามหาเธอเขาเลยเงียบ จนเพลิงไม่ถามหาและไม่มองหาแล้ว พอรู้ว่าแม่ไม่ไ

"แม่" ซัมเมอร์มองเห็นแม่เดินมาแต่ไกลเลยรีบเดินเข้ามาหา"แล้วพี่ชายเราล่ะ""พี่ซันเหรอคะ" ได้ยินแม่ถามหาพี่ชายซัมเมอร์เลยมองไปดูว่าพี่ชายอยู่ตรงไหน พอมองไปก็เห็นว่าพี่ชายกำลังชะเง้อมองหาใครอยู่ไม่รู้ "พี่คะ"ซันเดย์ได้ยินน้องเรียกเลยหันมาทางนี้ก็เห็นว่าน้องยืนอยู่กับแม่ตอนที่ซันเดย์เดินเข้ามาหาแม่ เพลิงก็เดินตามเข้ามาด้วย"สวัสดีครับคุณป้า""สวัสดีจ้ะ ได้ยินว่าเราแต่งงานแล้วเหรอ""จัดงานกะทันหันมากครับเลยไม่ได้ส่งการ์ดเชิญไปให้""ไม่เป็นไรหรอกแสดงความยินดีด้วยนะ""ขอบคุณมากครับ""ผมว่าแม่ไปนั่งกับคุณน้าทางนั้นดีกว่าครับ" ซันเดย์บอกให้น้องสาวพาแม่ไปนั่งกับคุณน้าตะวันฉาย ถึงแม้ว่าพ่อกับแม่จะแยกทางกัน แต่ลูกๆ ก็ยังติดต่อกับแม่ไม่ห่างหาย และเรื่องที่เพลิงกับอัคคีแต่งงานแล้วก็รู้มาจากลูกๆเพลิงเลยถือโอกาสเดินตามท่านไปเพื่อจะแนะนำภรรยาให้ท่านรู้จัก ส่วนซันเดย์ยังคงมองหา...ทำไมวันเผาถึงยังไม่เห็นเธอมาเลยหลังจากพระสวดเสร็จก็ถึงเวลานำร่างของท่านขึ้นเมรุ ซันเดย์กอดรูปของพ่อเดินนำหน้าออกไป ส่วนคนอื่นๆ ก็ถือของของท่านตามกันออกไปเช่นกันจนถึงเวลาที่พิธีกรพูดถึงคุณงามความดีของท่าน น้ำแข็งที่นั่งฟั

ก๊อกๆ"ได้ยินว่ามาทำงานแล้ว ทำไมไม่เข้าห้องประชุม" อัคคีมาตามซันเดย์ด้วยตัวเอง และอยากมาดูสภาพจิตใจของเพื่อนด้วย"มีประชุมเหรอ""เลขาบอกว่าแจ้งมึงแล้วไม่ใช่เหรอ""กูคงลืม เดี๋ยวกูตามไป"เห็นเพื่อนกำลังนั่งซึมอยู่อัคคีเลยเข้าห้องประชุมก่อน แต่การประชุมดำเนินไปจนถึงครึ่งแล้วยังไม่เห็นซันเดย์เข้ามาเลยให้คนไปตามอีกรอบ เพราะต้องคุยกันให้ลงตัว"บอสซันออกไปข้างนอกครับ" โกสินทร์ที่ไปตามก็กลับมารายงาน"มันออกไปทำไม ไหนมันบอกจะตามมาห้องประชุมไง"ออกจากโรงแรมซันเดย์ก็ตรงมาที่บ้านของเธอ พอมาถึงเขาก็เดินเลาะดูรอบๆ บ้าน เธอล็อกไว้อย่างดีทุกด้าน"คุณมาทำอะไร" คนข้างบ้านเห็นมีคนมาทำลับๆ ล่อๆ เลยตะโกนเข้าไปถาม"สวัสดีครับพี่สาว.. เจ้าของบ้านหลังนี้ได้บอกอะไรไว้ไหมครับ""หนูน้ำนะเหรอ""ใช่ครับ""แล้วคุณเป็นอะไรกับหนูน้ำ""ผมเป็นสามีของเธอครับ""ฉันไม่เคยได้ยินว่าหนูน้ำแต่งงาน คุณมั่วหรือเปล่าเนี่ย""เราสองคนเพิ่งแต่งงานไม่นานเธองอนให้ผม ตอนนี้ผมติดต่อเธอไม่ได้ครับ""ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าน้ำไปไหน แต่น้ำบอกว่าฝากดูแลบ้านหน่อย""เธอฝากคุณพี่ดูแลหรือครับ แล้วเธอทิ้งช่องทางติดต่อไว้ไหมครับ""ไม่""ลองนึกดูดีๆ

"หนูยังไม่หายปวดท้องอีกเหรอ""ยังเลยค่ะ""ไปหาหมอดีไหม""สงสัยว่าจะปวดประจำเดือนค่ะ""อ้าวเหรอ แล้วมีผ้าอนามัยไหมล่ะ""ตอนเย็นซื้อเตรียมไว้แล้วค่ะ" หลังจากมีอาการปวดหน่วงที่ท้องน้อยเธอก็เดินไปที่ร้านค้าใกล้วัดซื้อเก็บไว้แล้ว"ถ้าอาการไม่ดีปลุกแม่ได้นะ"หลังจากที่นอนหลับไปความเจ็บก็ผ่อนคลายลงบ้าง แต่ตื่นมาดึกๆ ก็รู้สึกเจ็บอีก"คุณป้าคะ ฉันไม่ไหวแล้ว" ถ้าไม่ถึงที่สุดเธอก็ไม่อยากรบกวนท่านหรอก แต่ตอนนี้มันเริ่มจะไม่ปกติแล้ว เพราะไม่เคยปวดประจำเดือนขนาดนี้มาก่อน แถมถ้าปวดประจำเดือนป่านนี้คงมาแล้วแต่นี่ยังเงียบอยู่เลย"เดี๋ยวฉันไปตามรถของวัดให้นะ" ผ่านไปสักพักแม่ชีก็กลับมาแจ้งว่าคนขับรถไม่อยู่ แต่นางได้เรียกรถกู้ภัยของทางอบต.มารับแล้วหลังจากรถกู้ภัยมาถึงก็ช่วยกันพาขึ้นรถแต่ลำบากหน่อยเพราะพวกเขาเป็นผู้ชายส่วนเธอเป็นแม่ชีจะถูกเนื้อตัวกันก็ไม่ได้"คนไข้เป็นอะไรมาคะ""เมื่อตอนเย็นยกของหนักแล้วรู้สึกเจ็บท้องน้อยค่ะ""ประมาณกี่ชั่วโมงแล้วคะ" แม่ชีที่ตามมาด้วยก็แจ้งรายละเอียดกับทางเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลไป จนคุณหมอต้องตรวจสิ่งที่สงสัยอยู่ก่อน และผลออกมาก็เป็นไปตามนั้น"????" เธอยังคงได้สติตลอดเวลา แ