Semua Bab hot love พิษรักเพลิงอัคคี: Bab 51 - Bab 60

"ผมรักลูกสาวของคุณพ่อครับ""คะ?" เขาพูดคำว่ารักออกมาได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ"แล้วเราล่ะ" ยังไงคำตอบของลูกสาวก็สำคัญที่สุด ไม่แน่ฝ่ายชายอาจจะคลั่งรักอยู่ข้างเดียวก็ได้ เพราะลูกสาวไม่มีวี่แววว่าต้องการอยากมีความรักตั้งแต่อยู่กับพ่อและแม่แล้ว"ลัลน์.."เพลิงเห็นว่าเธอตอบพ่อไม่ได้เขาเลยขยับมือออก คิดว่าทุกอย่างคงจบลงแค่นี้แล้วล่ะ แต่ตอนที่เขากำลังขยับลัลน์ลลิตก็เอื้อมไปกุมมือเขาไว้"ลัลน์จะแต่งงานกับคุณเพลิงค่ะ เราจะแต่งงานกัน" ประโยคต่อมาเธอหันไปมองหน้าฝ่ายชาย ทั้งสองมองสบตากันโดยไม่มีคำพูดออกมา แต่ในแววตานั้นสื่อถึงความรู้สึกของคนทั้งสองได้แบบไม่ต้องพูดเลยลัลน์ลลิตเป็นคนรีบหลบสายตาคมนั้นก่อน ทำไมแววตาเขามองเธอถึงเปล่งประกายแปลกๆหลังจากที่พูดคุยกับผู้ใหญ่เสร็จแล้วพวกท่านก็ไปดูห้องจัดเลี้ยง ในห้องตอนนี้เหลือแค่เจ้าบ่าวเจ้าสาวที่อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ลั่นระฆังวิวาห์แล้ว"คุณไปดูชุดแต่งงานหรือยัง""คุณจะให้ฉันแต่งงานกับลมหรือไง มีงานแต่งคู่ไหนบ้างที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวแยกกันไปดูชุด""แล้วตอนนี้คุณว่างหรือยัง""ยัง"เพลิงล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาผู้จัดการห้องอาหาร บอกให้ยกเลิกงานของหัวหน้านักโภช

"ทำไมไม่เห็นน้ำในงานแต่งเลยล่ะ ไม่อยากไปร่วมงานแต่งฉันเหรอ" เธอสนิทกับน้ำแข็งเร็วมากเพราะน้ำแข็งคือเพื่อนที่พูดคุยกันได้เพียงคนเดียว"คุณก็รู้ว่าในครัวสำคัญมาก ถ้าฉันไปร่วมงานแต่งก็ไม่มีคนช่วยงานในครัวน่ะสิคะ" เพราะอาหารในงานแต่งต้องเตรียมออกไปจากในครัวอยู่แล้ว"ฉันไม่เซ้าซี้แล้วก็ได้ แต่อีกสามวันงานเลี้ยงเธอต้องมาร่วมด้วยนะ""งานเลี้ยงอะไรคะ""งานเลี้ยงขอบคุณผู้ใหญ่และก็เลี้ยงส่งพ่อกับแม่ฉันกลับต่างประเทศด้วย" งานนี้แม่สามีของเธอเป็นคนจัดขึ้นมา"...ค่ะ" จะปฏิเสธเลยตอนนี้ก็ไม่ได้ เพราะปฏิเสธการเข้าร่วมงานแต่งไปครั้งหนึ่งแล้ว ไว้ค่อยหาทางเลี่ยงอีกทีแล้วกัน"อุ๊ยคุณลัลน์คะ ทำไมคุณลัลน์ต้องเข้าครัวอีกล่ะคะ""คุณโสภา.." กำลังคุยกับน้ำแข็งอยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงโสภาดังมาจากทางด้านหลัง"ที่จริงงานในครัวคุณลัลน์ให้ผู้ช่วยทำได้แล้วนะคะ อุ้ย..โสภาลืมไปว่าผู้ช่วยของคุณทำอะไรไม่เป็น"ได้ยินคำพูดประโยคนี้ลัลน์ลลิตถึงได้หันมองดูหน้าน้ำแข็ง ตอนที่เธอรับน้ำแข็งเข้ามาช่วยงานคิดว่าเก่งเรื่องการทำอาหารถึงชอบดูรายการที่เธอทำลงเพจ ถ้ารู้ว่าน้ำแข็งทำอะไรไม่เป็นเธอก็จะให้ทำตำแหน่งอื่น แต่นี่ไม่ทันแล้วถ้าย้าย

"อือ?" คนตัวเล็กดิ้นพล่านเมื่อใบหน้าอีกฝ่ายขยับต่ำลงไปจนถึงใต้สะดือ "คุณหยุดนะ!" เธอรู้ว่าเขาจะทำอะไรแต่เธอไม่มีทางให้มันเกิดขึ้นแน่แต่เมื่อไฟลุกแล้วคงไม่มีอะไรมาดับมันได้ง่ายๆ เพลิงแบบเขาเลยมุ่งหน้าทำต่อ"กรี๊ด" ลัลน์ลลิตตกใจสุดขีดตอนที่เรียวลิ้นอุ่นตวัดเลียวนอยู่ตรงปุยขนที่ขึ้นมาเป็นหย่อมตรงกลางความโหนกนูน "คุณเพลิง!" ขาเรียวที่ถูกเขาจับอ้าถ่างออกพยายามหนีบเข้าหากัน แต่แรงของเธอก็สู้แรงมือที่เขาจับมันถ่างออกไม่ได้ แถมตอนนี้ใบหน้าเขายังคงฝังอยู่ตรงนั้นด้วย สิ่งที่ทำได้คือดันหน้าผากเขาให้ออกไป"อือ.." แรงมือของเธอไม่ใช่เบาๆ ดันแต่ละทีเกร็งเกือบคอเคล็ดแต่เขาก็ยังคงดื้อดึงลากลิ้นยาวผ่ากลางร่อง จนเสียงดูดดึงดังจ๊วบ จากแรงที่ผลักดันออกกลับกลายเป็นขย้ำหนังศีรษะแต่ก็ไม่ถึงกับกดมันลง"อ่ะอ่ะ" จังหวะที่ชายหนุ่มลากลิ้นยาวแล้วมาหยุดอยู่รอบยอดเม็ดเสียวก่อนจะตวัดเรียววนพร้อมดูดดึงจะเรียกว่าแทบวิญญาณออกจากร่างเลยก็ได้ "อี๊ดดอื้ออ" สะโพกงามเด้งไปตามแรงดูดก่อนเขาจะเปลี่ยนเป็นลากยาวในเวลาเดียวกันเขาก็ตวัดวนแล้วก็ดูด แต่ทุกการกระทำเขาสัมผัสอาการของเธอไปด้วย ตอนลิ้นไปแตะถูกตรงไหนแล้วร่างของเธอเกร็งนั่

"คุณลัลน์คะบอสมารออยู่ด้านนอกค่ะ""เขามารอฉันทำไม""บอสบอกว่ามารับคุณกลับบ้านค่ะ""คุณลัลน์กลับเถอะค่ะที่เหลือเดี๋ยวน้ำเก็บเองค่ะ""ทำงานด้วยกันก็ต้องเก็บช่วยกันให้เสร็จก่อนสิ"ขณะที่เก็บของช่วยกันน้ำแข็งก็แอบมองดูผู้หญิงที่เธอบอกว่าเป็นไอดอล ที่จริงเรื่องที่บอกว่าเป็นแฟนคลับมันไม่จริงเลย เธอเพิ่งมารู้จักเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ก่อนหน้าเธอไม่รู้จักตัวตนของผู้หญิงคนนี้เลยด้วยซ้ำถ้าซัมเมอร์ไม่เล่าให้ฟัง"ทำอะไรอยู่" เพลิงรออยู่ด้านนอกพักหนึ่งไม่เห็นเธอออกไปเลยเข้ามาตามด้วยตัวเองเพล้ง! ตอนได้ยินเสียงเพลิงเข้ามาถ้วยในมือน้ำแข็งหล่นตกลงพื้น ที่จริงเธอจงใจทำให้หล่นเพราะเธอถอดอุปกรณ์ออกจากใบหน้าหมดแล้ว"น้ำเป็นอะไรไหม""ไม่ค่ะคุณลัลน์ออกไปเถอะค่ะ เดี๋ยวน้ำเก็บเอง" ตอนที่พูดน้ำแข็งก้มลงเก็บของ ถ้วยที่เธอทำตกยังไงก็ไม่แตกอยู่แล้วเพราะเป็นสแตนเลสอย่างดี แต่ของที่อยู่ในถ้วยก็กระจัดกระจาย"เดี๋ยวฉันช่วยเก็บก่อน""ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะคุณกลับไปเถอะ"ตอนที่ลัลน์ลลิตโน้มตัวลงไปจะช่วยเก็บ เธอก็รู้สึกเจ็บตึงช่วงกลางลำตัว สาเหตุก็เกิดจากเรื่องเมื่อคืนนี้แหละ เพลิงมองไปเห็นเขาเลยเอื้อมมือไปดึงตัวเธอออกมาจากห

"พอได้แล้วน้ำขึ้นไปแต่งตัวกัน" ลัลน์ลลิตวางงานที่กำลังทำอยู่แล้วหันไปชวนน้ำแข็งขึ้นไปแต่งตัวชั้นบนด้วยกัน"แต่งตัวหรือคะ""ใช่วันนี้คุณแม่ให้ช่างแต่งหน้ามา เราไปทำด้วยกันนะ""น้ำยังมีงานต้องทำค่ะ ตอนเย็นค่อยเจอกันที่งานเลี้ยงเลยได้ไหมคะ""น้ำจะมีเวลาแต่งตัวเหรอ""น้ำทำงานอีกแป๊บหนึ่งก็จะออกไปแล้วค่ะ""ถ้างั้นตอนเย็นเจอกันนะอย่าลืมใส่ชุดสวยชุดนั้นมาด้วยล่ะ""ค่ะ""ต้องเลียขนาดไหนเนี่ยถึงเป็นที่รักของภรรยาบอสได้""เมื่อกี้เธอว่าฉันเหรอ" จากที่มองตามลัลน์ลลิตสายตาน้ำแข็งก็ตวัดมองไปดูพนักงานอีกคนที่ช่วยงานอยู่"ฉันไม่ได้เอ่ยชื่อสักหน่อย" คนที่พูดเมื่อครู่เริ่มมีท่าทีเลิ่กลั่กแล้ว ทุกครั้งที่พูดแม่นี่ก็ทำเป็นเฉยตลอด ครั้งนี้ทำไมดูเอาเรื่อง"ถ้าไม่ได้ว่าฉันงั้นแสดงว่าเธอว่าให้คุณโสภาสินะ" ตรงที่เธอยืนอยู่มีแค่สามคน ส่วนพ่อครัวกับผู้ช่วยพ่อครัวอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องครัว"ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ให้ไว้หน้าแล้ว อยากจะพูดอะไรก็พูดไปเลย" โสภาอนุญาตเด็กคนนั้นให้พูดได้ตามสบาย "ใช่ฉันว่าเธอเอง" พอมีคนถือหางก็เริ่มมีความกล้าขึ้นมา"เธอชื่ออะไรนะ" น้ำแข็งไม่ค่อยอยากรู้จักใครเธอเลยไม่ได้สนใจชื่อของคนที่ทำง