All Chapters of THE BILLIONAIRE EX-WIFE:Married A Zillionaire Big Boss: Chapter 161 - Chapter 170

KABANATA 161 Ito ay malinaw na isang relasyon sa negosyo lamang na hindi makikita sa bukas.　Bawat salita niya ay parang walang pusong tao si Aimee.　　Medyo hindi komportable si Aimee matapos bombarduhan ng mga salita. Siya subconsciously nakasandal at halos kalahating nakaupo sa desk, Ibinaba niya ang ulo niya at matagal bago siya tumingala sa lalaking nasa harapan niya.　　Napatingin siya sa lalaking nasa harapan niya na mukhang gustong humingi ng paliwanag sa kanya.　　Kumuha ng lakas si Aimee upang maibsan ang paninikip sa kanyang dibdib, at walang awa na sinabi: "Eleazer, ang taong determinadong umalis ay kailangan palayain"　-"Yun naman ang itinuro mo sa akin diba?" Kastigo pa no Aimee sa kanyang isipan.　　Mas marami siyang nararamdaman at tiwala para sa kanya kaysa sa nararamdaman niya para sa kanya ngayon.　　Pero itinapon lang niya ito na parang basura, Makatarungan para sa bawat tao na itapon ang iba nang isang beses.　　Bukod dito, hindi inisip ni Aimee na siya ay mali,Ang

KABANATA 163 Natigilan si Aimee at lumapit sa kanyang tabi. Habang binubuksan ang ointment at ipinapahid sa sugat sa kanyang binti, bahagya niyang sinabi, "Totoo man o hindi, wala itong epekto." Halos nasabi niya na nang direkta, wala itong kinalaman sa kanya. Sa unang pagkakataon, napuno ng galit si Eleazer at hindi niya mahanap ang lugar upang ilabas ito.　　Tila hindi napansin ng nagpasimuno. Isinawsaw niya ang kanyang mga daliri sa ointment at dahan-dahang ipinahid ito sa kanyang binti. The cold ointment melted little by little with her movements.　　Nainis si Eleazer at galit na sinabi,"Bakit walang epekto? Hindi ba't gusto mong magpakasal muli sa kanya at makipaghiwalay sa akin?" "Who said it had to be because of this?" Usal ni Aimee.　　Pagkatapos lagyan ng ointment, isasara na sana ni Aimee ang takip ngunit naalala niya ang sugat sa mukha nito, kaya kumuha pa siya ng ointment at itinaas ang kamay para punasan ang cheekbone nito, "Did you abandon me before to raise an

KABANATA 165 Nang dumating ang pagkain, nakita ni Mrs.Wen na sa pito o walong pagkain sa mesa ang hinahain, tatlo o apat ang may kinalaman sa seafood, agad niyang naintindihan ang ibig sabihin ng panganay niyang anak.　　Mayroong nine-segment na hipon, abalone slices na may scallion oil, steamed swimming crab, at seafood congee.　　Sinubukan ni Aimee ang bawat isa sa kanila.　　Isang kurap ng pagkabigo ang bumungad sa mga mata ni Mrs.Wen ngunit hindi ito hinayaan ni Ella na pigilan siya, ang kanyang boses ay natural na malamig, ngunit hindi malayo. "Doktora Aimee, marami ba sa mga pasyente mo ang allergic sa seafood?" Tanong ni Ella.　　"Medyo marami," sagot ni Aimee.　　Matapat na sagot ni Aimee nang hindi ito pinag-iisipan ay muli ito nag salita at sinabi, "Ang mga allergy sa seafood ay medyo karaniwan."　　Halimbawa, naging allergy siya sa seafood noong bata pa siya,nang makita ang kaniyang kalagayan, nagreseta ang kaniyang guro ng ilang gamot, na sinamahan ng acupuncture, at pin

KABANATA 167 Walang sinabi si Mr.Garcia nang makita niyang napaka-prangka niya kay Lola Beatriz.　　Nanlaki ang mga mata ni Lola Beatriz nang marinig iyon, at dali-daling inalalayan siyang makaupo at natatarantang sinabi, "Buntis? Kailan nangyari? First three months pa naman 'yon, 'di ba? Saka kailangan mong mag-ingat, hindi masyadong stable ang unang tatlong buwan."　　Habang nagsasalita siya, tinampal niya ang kanyang noo at tumawa at natatawang sinabi, "Tingnan mo ako, halos nakalimutan ko na ikaw ay isang doktora mismo."　　Si Lola Beatriz ay talagang masaya at nag-aalala tungkol sa bagay na ito. Masaya siya para kay Aimee, ngunit nag-aalala siya na hindi magkakaroon ng ganoong pagpapala ang kanyang anak.　　Ngumiti si Aimee at dahan-dahan sumagot, "Ngayon ko lang po nalaman. Ikaw ang unang nakaalam. Medyo stable na ang pagbubuntis ko ngayon, wala ka pong dapat ikabahala lola."　　Tumingin sa kanya si Lola Beatriz at mabilis na inaya ang mga ito, "Kumain na tayo! Anong oras na? Kai

KABANATA 169 Nagtagpo sila ng libu-libong beses, at naghintay siya ng maraming araw sa kanilang silid-tulugan.　　Binigo rin niya siya ng maraming beses, natupad ang hiling niya, pero dinurog niya ito sa kanyang sariling mga kamay.　　Walang sinisisi si Demux, kahit si Bella, ang sinisisi lang niya ang sarili niya.　　Bakit hindi niya agad naramdaman na ang personalidad ni Bella ay hindi tugma sa maliit na batang babae sa kanyang memorya, ngunit naniwala pa rin siya dahil sa isang jade pendant.　　Nakahanap din siya ng maraming dahilan para kay Bella at pinalayaw siya nang walang limitasyon.　　Nang maalala ni Demux ang nangyari nung gabi malasing siya at magising katabi si Bella na walang kahit na anong saplot ay labis niyang pinagsisihan ito na halos mabaliw na siya kahit pa hindi niya maalala kung may nagyari nga sa kanila.　　Bahagyang ibinaba ni Aimee ang kanyang mga mata, tinitingnan ang maayos na bote ng salamin sa kanyang kamay, at nagambala saglit.　　Naalala niya ito,naalala niy