All Chapters of เมื่อรักต้องลับ ( 18+): Chapter 151 - Chapter 160

ทรงโปรดพาหญิงสาวออกจากม่านรูดโดยที่ไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอทั้งนั้น แค่นั่งคุยกันในรถเฉย ๆ ไม่แม้แต่จะลงจากรถด้วยซ้ำ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเปลืองเงินทำไม แค่จอดคุยกันข้างทางเอาก็ได้เมื่อรถจอดนิ่งที่โรงจอดรถบ้านของเจสัน ซินหยานรีบกระโจนลงจากรถทันควันเพราะหน้าเธอร้อนไปหมด ตลอดทางไม่ปริปากพูดกับเขาสักคำ ใจเธอเต้นแรงจนเกือบหัวใจวายตายแล้วกับคำพูดเขาที่ว่า ‘จะเอาทั้งแม่ทั้งลูก’ แบบนั้นจะให้รับมือเช่นไร เธอไม่ไหวหรอกคนหน้าแดงราวกับลูกพลับเดินไว ๆ เข้าบ้าน ทรงโปรดก้าวยาว ๆ ไม่กี่ก้าวเขาก็ตามเธอทัน“จะรีบไปไหน.. หืม” ปากถามแต่มือดันไว คว้าแขนเรียวแล้วกระตุกเบา ๆหน่อยเดียวร่างบอบบางก็เซมาซบอกเขาแล้ว คนมือไวเลยรวบเอวเธอไว้ หญิงสาวดิ้นเบา ๆ อย่างไร้เรี่ยวแรงจะต้านทานดาเมจของเขา“อ๊ะ! เล่นอะไรเนี่ย” คนทำตัวไม่ถูกแสร้งดุ คิ้วขมวด ปากยื่น แก้มขาว ๆ แดงระเรื่อกว่าเก่า เผลอสบนัยน์ตาพราวระยับของคนเจ้าเล่ห์เพียงหน่อยเดียวก็รีบหลบตาเขา“ปล่อย! เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”“เขินเหรอ.. หืม” น่ารักจังเลยวะ ยายแก้มซาลาเปา เขาเผลอบีบแก้มเธอไปหนึ่งที เกือบโน้มหน้าลงไปกัดปากเธอด้วยแล้วเชียวถ้าไม่โดนเสียงกระแอมไอขัดจัง

@ฮ่องกง..“ทำไมมือเย็น.. ตื่นเต้นเหรอครับ” ทรงโปรดถามคนข้าง ๆ เมื่อกอบกุมมือบางชื้นเหงื่อที่กำลังเย็นจัด เธอพยักหน้ารับเบา ๆ แล้วกำมือแน่นขึ้นจนทรงโปรดต้องเปลี่ยนมาเป็นจับประสานนิ้วเข้าด้วยกันแล้วบีบมือเบา ๆ ให้กำลังใจหลังจากที่ตกลงว่าจะลองใช้ชีวิตด้วยกัน ทรงโปรดก็มาหาซินหยานที่บ้านทุกวันจนเจสันสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่ หากแค่สนิทกันทั่วไปก็คงไม่เป็นอะไร แต่ดันความแตกในตอนที่คนมือไวแอบกอดเธอจากด้านหลัง แล้วลูบหน้าท้องไปด้วย เท่านั้นแหละบ้านแทบแตกเพราะเจสันดันเห็นพอดีสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจสารภาพกับเจสันก่อน เพราะไม่เช่นนั้นเธอคงออกไปอยู่กับเขาไม่ได้เจสันคงไม่ยอมหลังจากที่เจสันรู้ก็มีโวยวาย ลงไม้ลงมือกับทรงโปรดบ้าง ทะเลาะกันอยู่หลายวัน แต่เพราะเห็นแก่หลานเจสันเลยยอม หากมีข้อแม้ว่าทั้งคู่ต้องมาสารภาพกับผู้ใหญ่ก่อน อย่างน้อยบิดาซินหยานก็ต้องรับรู้ อะไรจะเกิดต่อจากนั้นก็ต้องรับมือกันต่อไป ทั้งคู่เลยพากันมาหาบิดาเธอที่ฮ่องกงเพื่อสารภาพกับผู้ใหญ่“ทำไมพี่ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ” เขาสิควรตื่นเต้น ควรกลัว “ปะป๊าซินดุนะ ท่านหวงซินมากด้วย” เธอไม่ได้ขู่ แต่เพราะเป็นลูกคนเดียว“ก็นิดหน่อย” เข

ทุกคนในห้องโถงชะงักกับประกาศิตสุดท้าย กว่าจะได้สติก็ในตอนที่หยางหวังเดินขึ้นชั้นบนของคฤหาสน์ไปแล้ว เจสันถึงขั้นพรูลมหายใจโล่งอกที่ไม่ได้เกิดเหตุร้ายอะไร และเกินคาดที่บิดาของซินหยานยอมรับข้อเสนอบ้า ๆ ของทรงโปรดเสียอย่างนั้น โซเฟียลุ้นจนแทบเป็นลม ส่วนหยางลีไม่มีท่าทีแปลกใจทรงโปรดยังคงนั่งนิ่งในท่าคุกเข่าไม่แม้แต่จะขยับกาย สายตาลึกล้ำมองตามบิดาของซินหยานไปจนสุดทาง ส่วนซินหยานก็ได้แต่ปล่อยโฮร้องไห้ โซเฟียลุกมากอดปลอบหญิงสาวที่เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด“ไม่เป็นไรแล้วนะหลานรัก ไม่เป็นไร”บิดาอนุญาตแล้วก็จริงหากแต่เธอไม่เห็นจะดีใจ ท่านพูดกับเธอแค่ประโยคเดียวว่าเธอทำให้ท่านผิดหวัง ไม่คิดไถ่ถามว่าเรื่องเป็นมาอย่างไร เกิดเรื่องขึ้นตั้งแต่ตอนไหน เธอกับทรงโปรดรู้จักกันเมื่อไหร่ ตลอดการสนทนาท่านไม่แม้แต่จะมองหน้าเธออีกเลยด้วยซ้ำ คุยจบท่านก็ลุกเดินขึ้นชั้นสองไป แบบนี้คือเธอกำลังโดนบิดาตัดหางปล่อยวัดแล้วแน่ ๆ“ฮืออ..” ซินหยานยิ่งคิดก็ยิ่งร้องไห้ เจสันเห็นเช่นนั้นก็เอ่ยปากด่าเพื่อนสนิทที่ยังนั่งอยู่ที่เดิมท่าเดิมไม่ขยับกาย“มึงจะนั่งอยู่อีกนานไหม เขาไปแล้วก็ลุกสิไอ้โง่!” ทรงโปรดตวัดสายตาแล้วด่ากลับ“มึงส

“ว่าแต่.. คืนนี้พี่ต้องนอนที่ห้องไหน” ถึงจะมีห้องรับแขกมากมายในคฤหาสน์หลังนี้แต่เขาก็ถามเป็นพิธีไปอย่างนั้นเองเพราะถึงเธอไล่ให้ไปนอนห้องอื่นเขาก็ไม่ไป และเข้าทางเมื่อได้ยินเธอตอบว่า..“นอนห้องซินก็ได้” ไหน ๆ ก็จะต้องไปทดลองใช้ชีวิตด้วยกันแล้ว เคยได้กันมาก็แล้ว นอนห้องเดียวกันเตียงเดียวกันแค่นี้มันจะเป็นอะไรไป“ได้เหรอ?” ไม่รอคำตอบร่างสูงก็ก้าวยาว ๆ ตรงไปยังเตียงกว้างแล้วกระโดดลงนอนตรงกลางเตียง “อา.. สบาย”เมื่อยหลังมาทั้งวัน เข่าก็ปวดจนชาไปหมด ทรงโปรดอ้าแขนกว้างแล้วทำท่าบิดตัวยืดเส้นยืดสาย“ลุกไปอาบน้ำก่อนได้ไหม ตัวพี่เหม็น” เขาเพิ่งทำกับข้าวมา และเธอก็ทนให้มีกลิ่นอาหารติดที่นอนหอมนุ่มของเธอไม่ได้“ครับ” ทรงโปรดยอมลุกแต่โดยดี เขาปลดกระดุมเสื้อโชว์แผงอกล่ำ กล้ามเนื้อเป็นลอนงามต่อหน้าต่อตา แล้วหันมาชวนเธอ “ไปอาบน้ำพร้อมกันไหม”“ทะลึ่ง!” ว่าเขาทะลึ่งแต่เธอดันไม่หลบสายตา แก้มแดงจัดหน้าตึงเปรี๊ยะมองเขาไม่วางตาคืออะไร“ทะลึ่งอะไร ดูเวลาดิ ตีสองกว่าแล้ว” เขาพยักพเยิดหน้าไปที่นาฬิกาตรงมุมห้อง หากรออาบทีละคนแล้วคืนนี้จะได้นอนไหมละ คนตัวสูงตาพราวมองแก้มสาวที่ค่อย ๆ แดงระเรื่อเพราะเขินอาย เขาหัว

กายสาวอวบยวบพิงอกเขา สองแขนยาว ๆ สวมกอดเอวคอดกิ่ว ท้องนิ้วโป้งยื่นไปบดปุ่มกระสันกลางกายสาวแล้วสอดใส่นิ้วกลางเรียวยาวเข้าโพรงถ้ำฉ่ำน้ำลึกลงจนสุดข้อแล้วเริ่มต้นขยับเข้าออกเพื่อเปิดทาง เรียกน้ำรักฉ่ำหวานให้ล้นทะลักเอ่อไหล เสียงหวานของเธอคราง อีกมือเขากอบกุมอกอวบใหญ่ บดบี้ยอดถัน ยิ่งทำให้อารมณ์ดิบของหญิงสาวพลุ่งพล่าน“ฮือ.. เฮียขา ซินไม่ไหว อ๊า..” เสียงหวานหวีดร้องสลับเรียกเขา เธอส่ายหน้าบอกไม่เอาทว่าสะโพกก็แอ่นสวนอย่างอดไม่ได้ เขาเพิ่มนิ้วนางเข้าไปเติมเต็มในโพรงถ้ำแล้วขยับนิ้วรัวเร็วกว่าเก่าอย่างเอาแต่ใจ เรียวปากอิ่มขบกันแน่นกลั้นเสียงไว้ ทว่าก็ยังสู้นิ้วร้อนและความเชี่ยวชาญไม่ไหว เธอหวีดร้องในจังหวะสุดท้ายที่เขาส่งเธอไปแตะขอบรุ้ง เธอเสร็จสมด้วยนิ้วของเขา เพียงแค่นิ้วก็ทำเอาสั่นสะท้านไปทั้งร่าง“อยากได้มากกว่านี้ไหม” เสียงทุ้มพร่าถามชิดใบหูอย่างมอมเมา ลิ้นร้อนของเขาปาดไล้ลำคอขาว เลื่อนไปในโพรงหูจนเธอคราง ซินหยานพยักหน้ารับ เพียงเท่านั้นร่างของเธอก็โดนพลิกกลับให้นอนคว่ำบนเตียงกว้างกะทันหันจนเธอร้องว้าย“เฮีย” หญิงสาวร้องห้าม ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างในตอนที่เขาขยับกายไปยืนเข่าซ้อนหลังเธอไว้ แ