เมื่อรักต้องลับ ( 18+)

ทรงโปรดเพื่อนสนิทของเขาหิ้วสาวหายไปที่ชั้นบนแล้ว ที่นี่เป็นคลับของมัน บนนั้นมีห้องรับรองของมันเองอยู่ เป็นห้องที่เขามักจะขอใช้อยู่เสมอ ใช้บ่อยกว่ามันอีก แต่ดูท่าว่าวันนี้ไม่ได้ เจ้าของห้องมันต้องใช้ ตอนนี้ก็เหลือแค่ตัวเขาแล้วสินะ แล้วจะรออะไร กระดกน้ำสีอำพันในแก้วลงคอจนหมดแล้วขยิบตาให้สาวสวยนมโตที่มองเขาอยู่พักใหญ่แล้วแค่ทีเดียว แม่สาวคนนั้นก็เดินตรงมาทางเขาอย่างว่าง่ายร่างสูงเดินนำไปทางโถงทางเดินมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำในส่วนของวีไอพีที่ไม่ค่อยมีใครมาใช้บริการสักเท่าไหร่ ปล่อยให้สาวอกตูมเดินตามมาด้วยท่าทางระริกระรี้ ง่ายขนาดนี้เขาไม่ต้องเสียเวลาหลอกล่อเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นก็ไม่รู้จะเสียเวลาไปหาโรงแรมนอนทำไมบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า หรือว่ายืนหันหลังเอาก็ได้ ง่ายๆ น้ำแตกแล้วแยกย้าย ไม่สานต่อ ไม่วุ่นวายห้องน้ำถูกล็อกจากด้านใน หน้าประตูก็วางป้ายว่ากำลังทำความสะอาด พื้นลื่น เอาไว้ด้วยฝีมือของหญิงสาวที่เต็มใจเดินตามหนุ่มหล่อไฮโซคนดังมาเองอย่างเต็มใจ โดยที่เตชินไม่ต้องทำอะไรเองเลยด้วยซ้ำ แต่เขาชอบนะ ชอบมากเลยกับอะไรที่มัน.. ง่าย ๆทว่านักท่องราตรีส่วนใหญ่ก็รู้กันดีว่าข้างในห้องน้ำไม่ได้มีแ

วันนี้เป็นอีกวันที่ดารินพาซินหยานมาปลดปล่อย น้องสาวเธออกหักจากคู่หมั้นมาหมาด ๆ ตัวเธอเองก็เช่นกันที่เพิ่งรับรู้ว่าคนรักที่คบกันมาหลายปีหักหลังทั้งที่เธอแสนไว้ใจเขามาตลอด เลยพากันมาจัดหนักจัดเต็มเจ็ดวันติดมันไปเลย และวันนี้ก็ปฏิญาณไว้แล้วว่าจะเป็นวันสุดท้าย ดื่มต่ออีกไม่ไหว นอกจากใจจะพัง ไตก็คงพังกันพอดีนั่งดื่มกันอยู่ดี ๆ ยายซินหยานน้องสาวตัวแสบก็ดันขอไปแซ่บกับผู้ชาย เตือนแล้วไม่ฟังกันก็ปล่อยไปให้เจอประสบการณ์บ้างแล้วกัน“เดินขาถ่างกลับมาแม่จะสมน้ำหน้าให้” ดารินบ่นไล่หลังซินหยานที่เดินหายวับไป แต่ไม่คิดจะห้ามปรามหรือบังคับน้องมากกว่านี้เพราะซินหยานโตแล้ว ตัดสินใจเองและดูแลตัวเองได้ เธอเชื่อเช่นนั้นและอีกเหตุผลเพราะตอนนี้สมาธิของดารินไม่อยู่กับลูกพี่ลูกน้องอย่างซินหยานแล้วเช่นกัน เธอจ้องมองตามร่างของสองหนุ่มสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ จับมือกัน ซบกัน โอบกันราวกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่ตัวติดกันจนแทบจะรวมร่าง“ไอ้ตอแหล!” เสียงหวานเจือสั่นเอ่ยลอดไรฟัน ก่อนจะเดินตามหนุ่มสาวคู่นั้นไปคบกันมาตั้งเกือบแปดปีไม่เคยมีปัญหา ทว่าพอย้ายไปทำงานที่ใหม่ ไอ้อดีตแฟนตัวดีดันมาบอกว่าหมดแพชชั่น อยากอยู่คน

“เตขา.. ไอ้ปลาบู่ชนเขื่อนนี่มันจะตบเดียร์ค่ะ” อยู่ๆ ดารินก็พูดเสียงสองเสียงสามออดอ้อนเตชิน เล่นเอาเจ้าตัวเลิกคิ้วแปลกใจ และยังหลุดขำในคอกับชื่อที่ดารินใช้เรียกไอ้หน้าจืดนั่นยายนี่มันร้ายจริง ๆ ด้วย ปากร้ายไม่เปลี่ยน!ส่วนดนัยถึงกับหัวคิ้วกระตุก ดารินออดอ้อนแบบนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ ทีคบกับเขาตั้งหลายปีไม่เห็นจะเคยทำ“ไอ้นี่เป็นใคร ยุ่งอะไรด้วย” ดนัยมองหน้าผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่กว่าเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ส่วนเรื่องที่ดารินเรียกเขาว่าไอ้ปลาบู่ชนเขื่อนขอข้ามไปก่อน เถียงเยอะไม่ได้แม้รู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้าเป็นใคร เตชินเป็นคนมีชื่อเสียงมากพอตัว ในแวดวงสังคมไฮโซไม่มีใครไม่รู้จักเขาและตระกูลเตชะดำรงกุล ทว่าที่ไม่เข้าใจคือเตชินมายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร ยืนข้างดารินด้วย ดนัยก็เริ่มไม่ชอบใจยิ่งได้เห็นวงแขนแข็งแรงยกขึ้นโอบไหล่บอบบางของดารินไว้อย่างถึงเนื้อถึงตัวแล้วดนัยก็อดรู้สึกหวงไม่ได้“สุภาพบุรุษไม่ควรทำร้ายผู้หญิงนะครับ โดยเฉพาะ.. ผู้หญิงของกู!” เสียงของเตชินหนักแน่นและน่าเกรงขาม เขากระชับวงแขนแกร่งให้ร่างบอบบางแนบชิดกับอกเขาขึ้นไปอีก ฉับพลันมุมปากหยักก็ยกยิ้มน้อย ๆ ราวกับเจอเรื่องถูกใจ

“นายจะได้หรือไม่ได้ใครมันเกี่ยวอะไรกับฉัน แล้วมองหน้าแบบนี้อย่าบอกนะว่าฉันต้องไปนอนกับนายชดใช้ที่นายไม่ได้นอนกับสาว สติเนอะ ชีวิตจริงไม่ใช่นิยายน้ำเน่า เกลียดขี้หน้ากันจะตายชัก เอากันลงเหรอ หึ! ประสาทป้ะ!” ดารินด่ากราดเสียงดังจนคนรอบข้างหันมามองแต่เตชินดันไม่นึกอาย เขายังปล่อยหัวเราะขำ“เธอคิดอะไร อย่างฉันเนี่ยนะจะเอาเธอ ฝันเหรอ ปากแบบนี้จูบไม่ลงหรอกนะจะบอกให้ แต่ที่บอกให้ชดใช้คือเธอต้องไปดื่มเป็นเพื่อนฉัน เพราะเธอทำให้ฉันหมดอารมณ์เอาตั้งแต่หน้าห้องน้ำแล้ว อ้อ.. ที่สำคัญ เมื่อกี้เธอก็ยืนเหยียบเท้าฉันด้วย เพราะฉะนั้นซื้อรองเท้าคู่ใหม่มาชดใช้ให้ฉันซะ เข้าใจไหม”คราวนี้เป็นดารินที่ยืนอึ้งหน้าเหวอ อ้าปากค้าง รู้อยู่หรอกว่าเตชินไม่ใช่ผู้ชายประเภทที่เป็นสุภาพบุรุษสักเท่าไหร่ แต่ไม่คิดว่าปากจะยังแจ๋วขนาดนี้ ตอนเรียนว่าปากแซ่บแล้ว ตอนนี้ก็ยังคงคุณภาพอยู่ไม่จางหายไปตามกาลเวลาเลย ผู้ชายบ้าอะไร!“นี่! ปากฉันออกจะสวย อวบอิ่มน่าจูบ ปากนายต่างหากล่ะ หมาไม่รับประทาน แล้วไอ้รองเท้านายน่ะ ฉันวางเท้าเปล่าไปเฉย ๆ เถอะ ไม่ได้ขยี้ มันไม่สึกหรอเลยสักนิด” ดารินก้มมองรองเท้าราคาหกหลักของเตชิน ให้ซื้อคู่ใหม่ช

สุดท้ายชายหนุ่มก็เลือกที่จะลุกขึ้นเต็มความสูง เขาเดินไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาตัวยาวติดกับหญิงสาว แรงส่งจากคนตัวโตที่ทิ้งตัวลงมาทำให้โซฟาเด้งขึ้นจนร่างเล็กกระดอน เหล้าที่ดารินถืออยู่หกรดเสื้อเธอทันใด“โอ้ย เตชิน!” ดารินแหวลั่น เธอกระเด้งตัวลุกขึ้นยืนพลางปัดน้ำออกจากชุดเดรส โชคที่ที่เป็นผ้าเนื้อลื่นมันวาวไม่ได้ดูดซับน้ำมากจึงไม่เปียกเท่าไหร่“หืม.. โทษที ทำไมไม่วางวะ ถือไว้ทำหอกอะไร” เตชินรีบลุกตาม แขนยาว ๆ เอื้อมผ่านหน้าหญิงสาวไปหยิบทิชชู จังหวะนั้นหญิงสาวที่เริ่มเมาก็เซเล็กน้อยเพราะจะเบี่ยงตัวหลบให้ชายหนุ่มหยิบของ แขนเรียวคว้าไหล่กว้างเป็นหลักยึดไม่ให้ล้ม วงแขนกำยำของชายหนุ่มก็ตวัดกอดเอวคอดกลมกลึงไว้ทันใดใบหน้าของสองหนุ่มสาวใกล้กันในระยะที่ต่างสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน นัยน์ตาคมลึกล้ำสบมองนัยน์ตากลมหวานที่กำลังฉ่ำเยิ้มเพราะแอลกอฮอล์ที่โถมดื่มเข้าไปไม่ขาดสายจังหวะนั้นเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างทำใบหน้าทั้งสองค่อย ๆ เคลื่อนเข้าหากันอัตโนมัติ ปลายจมูกห่างกันเพียงแค่เส้นขนบาง ๆ ขวางกั้น“หล่อชะมัด” ดารินคิดในใจ แต่ปากเธอพึมพำออกไปตามใจคิดเสียงเบาหวิวทว่าคนที่อยู่ใกล้กันกลับได้ยินชัดทุกคำ