All Chapters of ยากจะหวนคืน: Chapter 21 - Chapter 26

ตอนที่18||อยู่มิสู้ตายจึงเหมาะสมซึ่งจีหย่วนโจวก็ไม่จำเป็นต้องรอดูสิ่งที่พี่ชายของเขาต้องการอยู่นาน เพราะแค่เพียงส่งตัวของหลี่เหม่ยหลินเข้าไปภายในห้องคุมขังที่เย่จื่อเฉินอยู่ไม่ถึงอึดใจ ก็ได้ยินเสียงของหลี่เหม่ยหลินสอบถามเอาความจริงจากฝ่ายเย่จื่อเฉินดังขึ้นทันที"หมายความว่าอย่างไร?"จีหย่วนโจวคิดว่าจะไม่ถามหากแต่ก็อดใจไม่ไหว จีม่อชงทำเพียงยกยิ้มเหี้ยมโหดแล้วกอดอกพิงกำแพงรอฟังเรื่องสนุก ทำเอาจีหย่วนโจวถึงกับขนลุกกับรอยยิ้มดังกล่าว เติบโตมาด้วยกันอีกฝ่ายเป็นคนเช่นไรมีหรือจะไม่ทราบยิ่งพวกเขาพี่น้องสนิทสนมกลมเกลียวยิ่งเท่าทันทันไปทุกสิ่งและไม่ต้องรอนาน เพราะสุดท้ายเสียงเอ็ดอึงทั้งด่าทอและตบตีของชายหญิงคู่ก็ดังก้องไปทั่ว ราวกับต่างฝ่ายต่างโกรธแค้นกันมานาน ทั้งที่ไม่นานมานี้สองคนนี้ยังร่วมมือกันทำชั่วอยู่โดยแท้ นี่กระมังจึงมีคำกล่าวว่าไม่มีมิตรแท้และศัตรูที่ถาวร"ต้าเกอท่านอำมหิตเกินไปแล้ว"ถึงจะกล่าวดังนั้นแต่จีหย่วนโจวกับกล่าวออกมาด้วยสีหน้าพึงใจยิ่ง เข้าใจกระจ่างก็เป็นในยามนี้ที่เอง ไม่ต้องลงมือแต่กลับได้ผลที่ตนเองต้องการ เหี้ยมโหดสมกับเป็นมือขวาของปีศาจดำเสียจริง พี่ใหญ่ของเขาก็เป็นคน

ตอนที่20||วิวาห์ที่รอคอยหลังจากนั้นอีกเจ็ดวันทางสกุลจีก็ส่งแม่สื่อมาขอเทียบวันเดือนปีเกิดและเวลาตกฟากของหลี่หมิ่นถังซึ่งคือ3หนังสือ6พิธีการตรงตามธรรมเนียมทุกสิ่งทุกอย่างพอดวงชะตาของทั้งสองนับว่าเป็นคู่สวรรค์สร้างแล้วจีม่อชงจึงเข้าเฝ้าฉางตี้ฮ่องเต้เป็นการเฉพาะซึ่งก็ไม่มีอันใดมากเขาเพียงตรงไปขอสมรสพระราชทาน เนื่องจากต้องการให้เกียรติฝ่ายหลี่หมิ่นถังอย่างถึงที่สุด และสมรสพระราชทานนี้ แต่งงานแล้วชาตินี้ก็มิอาจหย่าขาดจากกันได้หากว่าฝ่ายเจ้าสาวไม่ได้ทำผิดด้วยโทษเจ็ดขับ“ได้สิ แต่นอกจากสมรสพระทานราช เจิ้นจะมอบบรรดาศักดิ์กั๋วกงให้กับเจ้าด้วย”เพราะสกุลจีนับว่ามีคุณต่อแผ่นดินต้าเซี่ยมากล้นไหนจะยังเป็นสกุลเดิมของฮองเฮา บรรดาศักดิ์กั๋วกงนี้ย่อมเหมาะสมยิ่ง ดังนั้นอีกสามวันต่อมานอกจากพระราชโองการสมรสพระราชทานให้แก่คุณหนูรองหลี่ได้แต่งงานกับใต้เท้าจีแล้ว ยังมีพระราชโองการออกมาอีกสองฉบับหนึ่งมอบบรรดาศักดิ์ให้กับจีไท่เว่ย เป็นฉางเล่อกั๋วกงซึ่งควบคุมกองกำลังหน่วยอวี้หลินมีกำลังพลเจ็ดหมื่น อีกหนึ่งฉบับนั้นก็มอบบรรดาศักดิ์ให้กับผู้บังคับการหน่วยพยัคฆ์ทมิฬซานจี หรือจีหย่วนโจวให้เป็นเซี่ยอันโหวผู้ควบคุ

ตอนพิเศษหลังแต่งงาน จีม่อชงก็ทำดังที่เคยบอกกับหลี่หมิ่นถังเอาไว้ คือไม่เคยเอ่ยปากให้ฮูหยินของตนเองเลิกทำการค้า ตรงกันข้ามเขายังส่งเสริมนางอีกด้วย ส่วนเหล่าฮูหยินจีมารดาของสามียิ่งไม่เคยเข้ามาวุ่นวายภายในจวนฉางเล่อกั๋วกง และการดำเนินชีวิตคู่ของบุตรชายคนโตเช่นเหล่าฮูหยินจวนอื่นดังนั้นชีวิตหลังแต่งงานของหลี่หมิ่นถังจึงสงบสุขเกินจากที่นางใฝ่ฝันไปมากโขยามเช้าตื่นมาพร้อมกันกินข้าวมื้อเช้าด้วยกัน จากนั้นจึงต่างแยกย้ายหลี่หมิ่นถังไปตรวจงานที่ร้านในบางวันบางวันก็ไปตรวจดูยังไร่และนาที่ปลูกข้าวปลูกผัก ส่วนจีม่อจงนั้นไปที่ค่ายทหารปกป้องเมือง บางวันก็ไปที่ศาลาว่าการ สลับก็เช่นหนี้เจ็ดวันสองสามีภรรยาจะหยุดพักอยู่ที่จวนสองวันเพราะหลี่หมิ่นถังนั้นต้องดูแลจวนรวมไปถึงดูแลสามีเช่นกันเรียกว่าถึงจะทำงานนอกจวนแต่งานในจวนและหน้าที่ภรรยานางก็ไม่เคยละเลย ถึงจะมีบ้างที่อาจความเห็นไม่ตรงกัน ตามประสาคนที่เติบโตมาต่างกัน แต่คงเพราะต่างคนต่างเป็นผู้ใหญ่แล้วทั้งคู่โกรธเคืองกันจึงไม่เคยข้ามวันข้ามคืนหนึ่งปีแรกทั้งสองสามีภรรยาตกลงกันว่าจะยังไม่รีบมีทายาท เพราะจีม่อชงเองนั้นอยากใช้เวลาอยู่กับเพียงสองคนหวานชื่นสักป