บททั้งหมดของ โหยตัณหา: บทที่ 71 - บทที่ 80

“ไม่เอา อยากดูเมียทำผมมากกว่า น่าสนใจกว่าตั้งเยอะ”“เมื่อกี้ก็นั่งดูครีมแต่งหน้าไปแล้ว นี่จะนั่งดูครีมทำผมอีกเหรอคะ”“ก็เมียพี่น่ารักนี่นา ดูแล้วเพลินตาดี” เธอแต่งหน้าก็เหมือนกับไม่ได้แต่ง บางเบาจนดูไม่แตกต่าง แต่ก็ดูสวยสดใส มีเสน่ห์ดึงดูดใจที่สุด “พี่กลัวมากเลยนะ อยู่ ๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา”“กลัวอะไรเหรอคะ”“กลัวว่าตัวเองจะแก่ขึ้นทุกวัน แต่เมียกลับเด็กลงทุกวัน”หญิงสาวหัวเราะชอบใจเมื่อได้ยินคำพูดไร้สาระของสามี “เหมือนคำพูดสารภาพรักเลยนะคะพี่ไค”“ก็คงใช่” เขาหัวเราะตามเธอ แล้วชูนิ้วโป้งเมื่อเธอหมุนตัวให้ดู “สวยกว่านางงามญี่ปุ่นอีกนะเนี่ย”“เบื่อผู้ชายปากหวานที่สุดเลย”“งั้นจูบล้างหวานให้หน่อยสิ”เธอเข้าไปกอดคอเขา จูบหน้าผาก ปลายจมูกโด่งและปิดท้ายที่ปากนุ่ม ๆ สองที“ทำอย่างอื่นก่อนไปได้ไหม”“ทุกทีเลยนะคะ วกเข้าเรื่องใต้สะดือตลอดเลย” เธอค้อนใส่สามีอย่างรู้ท

ฮาโตริประกาศอย่างเด็ดขาด เขาไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เขาอาจจะคิดมากเกินไป แต่ก็มั่นใจว่าในครอบครัวของเขามีคนคิดไม่ซื่ออยู่ และเขาก็ไม่เคยคิดจะยกธุรกิจมามิยะให้หลาน ๆ คนอื่นนอกจากไคเพียงคนเดียว ดังนั้นการป้องกันเอาไว้ก่อนจึงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขา“แบบนี้ก็ไม่ยุติธรรมกับเราสิคะคุณลุง ถ้าครอบครัวของหนูไม่ได้ทำแต่เป็นครอบครัวของคนอื่น ๆ ล่ะคะ” จิวะชักสีหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าขึ้นเสียงใส่ผู้เป็นลุง“พวกเธอก็ต้องช่วยกันสอดส่องดูแลสิ อย่าให้มันเกิดขึ้นได้” ถ้าเขาไม่ใช้วิธีลงดาบประหารทั้งโคตร พวกเขาทั้งสี่พี่น้องก็อาจจะมีใครคนหนึ่งใช้วิธีสกปรกแล้วป้ายสีใส่กัน ดังนั้นทำแบบนี้ถูกต้องที่สุดแล้ว “แต่ถ้าไม่เชื่อจะลองก็ได้นะ ลองเรียกฮิโยริมาก่อนเลย ฉันจะตัดหุ้นทุกคนหนึ่งเปอร์เซ็นต์โดยไม่สืบสาวว่าเป็นฝีมือใครทันที”“ขอโทษค่ะ” ฮิมาริรีบยืนขึ้นแล้วโค้งคำนับเกือบเก้าสิบองศาไปทางพี่ชาย “ฉันขอรับผิดก่อนที่ฮิโยริเธอจะมา ดังนั้นเรื่องนี้พี่ใหญ่ได้โปรดยกโทษให้ฉันก่อนสักครั้งนะคะ” คำขู่ของพี่ชายทำให้นางกลัวจนอยู่ไม่

“พูดภาษาอังกฤษได้ไหมคะ ฉันไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นหรอกค่ะ” เธอตัดสินใจตอบอีกฝ่ายกลับไปด้วยภาษาอังกฤษระดับปานกลาง(คุณเป็นใคร.. ภรรยาของไคเหรอ)“ค่ะ ตอนนี้คุณไคไม่อยู่ ถ้าเขากลับมาแล้วฉันจะให้เขาติดต่อกลับไปนะคะ”(ก็ได้ ฝากบอกเขาด้วยว่าฮิโยริโทรมา ให้โทรกลับด่วนที่สุด หวังว่าคุณจะบอกเขานะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ)“ฉันจะบอกให้นะคะ สวัสดีค่ะ” สุภัครพีกดตัดสาย ส่งยิ้มให้สามีที่เดินกลับมาพอดีพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้ “ครีมไม่ได้ตั้งใจละลาบละล้วงนะคะพี่ไค ครีมพยายามตัดสายทิ้งหลายครั้งแล้วแต่เธอก็โทรเข้ามาไม่เลิก ครีมเกรงใจคนอื่นที่เริ่มมองก็เลยกดรับ”“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ต่อไปนี้ครีมรับโทรศัพท์พี่ได้เลยนะ พี่อนุญาต” สามีตอบกลับอย่างยิ้มแย้มแล้วกดดูเบอร์โทรเข้าล่าสุด แล้วรอยยิ้มก็จางลง กลายเป็นหางคิ้วที่กระดกขึ้นอย่างอึดอัด เขาลืมเธอไปเลยถ้าไม่เห็นเบอร์ที่ขึ้นชื่อเธอ“ฮิโยริคือคนสำคัญของพี่ไคใช่ไหมคะ” เธอพยายามถามอย่างยิ้มแย้มแม้ในใจจะรู้สึกกลัว ถ้าเขาตอบว่าใช่เธอจะยังยิ้มได้ไหม&ldq

“พอ ๆ หยุด ๆ” ความโกลาหลเกิดขึ้นในทันที เพื่อน ๆ ของทั้งสองฝ่ายต่างก็ช่วยกันห้ามช่วยกันดึงเพื่อนออกมา“ปล่อยกู! กูบอกว่าปล่อยกูไงไอ้กาแฟ มึงไม่เห็นเหรอว่ามันตบกูตั้งหลายที” กชกรพยายามจะดิ้นออกจากวงแขนของคนรักให้ได้“มาสิอีดอก อีร่าน มึงแน่จริงมึงก็เข้ามาเลย กูจะตบเลาะฟันให้ร่วงหมดปากเลยมึง” พันวาก็พยายามจะถลาเข้าไปหาอีกฝ่าย แต่ก็ถูกเพื่อน ๆ ดึงตัวเอาไว้“มึงเสือกอะไร กูไม่ได้ด่ามึงซะหน่อย คนโดนด่าเขายังไม่ร้อนตัวเลย”“ก็เพราะครีมมันไม่ร้อนไงกูถึงได้ร้อนแทน ปากมึงว่างนักเหรอไง ถ้าว่างมากก็ไปแดกขี้ลูกมึงไป จะได้เลิกเห่าหอนใส่ชาวบ้านเขา”“พอเถอะวา อายเขา” สุภัครพีห้ามเพื่อน “เดี๋ยวอาจารย์มาเห็นเข้าก็เป็นเรื่องหรอก”“เป็นก็เป็นสิ จะได้รู้กันไปเลยว่าใครผิด”“มึงนั่นแหละผิด กูจะเอาเรื่องมึงให้ถึงที่สุดคอยดูสิอีวา อีดอก”“ก็เอาเลยสิอีนิ่ม อีดอกทองเอ๊ย”“กรี๊ดดดด..” กชกรสะบัดแขนสุดแรงจนสามารถพาตัวเอ

จนล่าสุดเมื่อไม่นานมานี้ มารดาของเธอก็ยื่นคำขาดว่าจะไม่ยอมอ่อนข้อให้อีก เพราะเธอผลัดท่านมาสองปีแล้ว ท่านยอมรับข้อเสนอเรื่องที่เธอให้โกหกใครต่อใครว่าเป็นโรคประหลาด เท้าอ่อนเปลี้ยเพลียแรง เดินเหินด้วยตัวเองแทบไม่ได้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วอาการที่ว่ามานั้นจะเกิดขึ้นได้ยากมาก ต้องเดินไกล ๆ เป็นกิโลหรือยืนนาน ๆ เป็นชั่วโมงเท่านั้นอาการถึงจะกำเริบแล้วท่านก็รับปากอีกข้อว่าถ้าแต่งงานแล้วในอนาคตต้องหย่าร้างกัน ท่านจะไม่ก้าวก่ายกับชีวิตส่วนตัวของเธออีกดังนั้นเธอจึงตัดสินใจรับปากเรื่องแต่งงาน เมื่อสืบประวัติของว่าที่เจ้าบ่าวมาอย่างละเอียดแล้วรู้ว่าฝ่ายนั้นก็ตกที่นั่งเดียวกับเธอเหมือนกัน เขาเป็นคนเย็นชาไม่รู้จักกับความรัก เป็นเพลย์บอยตัวพ่อ ชอบผู้หญิงสวยสง่าและเซ็กซี่ซึ่งต่างกับเธออย่างสิ้นเชิงเธอเป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ และฝันที่จะมีความรักแบบเจ้าชายกับเจ้าหญิง ถ้าเขาเป็นขั้วบวกเธอก็เป็นขั้วลบ รับรองว่าชีวิตคู่ต้องล่มจมไม่เป็นท่าตั้งแต่ปีแรกแน่ ๆ แบบนี้แหละที่เธอต้องการที่สุด“ถ้าลูกตัดสินใจเองพ่อก็ตามใจลูก พ่อหวังว่าลูกจะมีความสุขกับการตัดสินใจของลูกนะ”