Все главы บังเอิญรักมาเฟีย (Accidental Love) : Глава 81 - Глава 90

Ep.55 อยู่ใกล้ไม่ได้ 1/2 ณ ทางตอนใต้ของประเทศ วันนี้ฉันอยู่ที่จังหวัดกระบี่กำลังยืนอยู่ตรงระเบียงห้องพักมองออกไปยังด้านหน้าก็จะเห็นพื้นทะเลเเผ่กว้างสีครามสดใสสวยงาม ฉันชอบวิวตรงมุมนี้มากเลย เเถมวันนี้ท้องฟ้าสีครามสดใสเเละบรรยากาศก็เย็นสบาย เวลาสายลมโชยมากระทบใบหน้าของฉันทีไรมันทำให้รู้สึกสดชื่นมาก มัวเเต่หลงใหลอยู่กับบรรยากาศของที่นี่จนลืมบอกไปเลยว่า ที่ฉันต้องมาจังหวัดกระบี่ก็เพราะว่าคุณฟินน์จะต้องมาประชุมที่นี่น่าจะเป็นเรื่องสำคัญมากๆ ถึงต้องมาที่นี่เอง เขาจึงพาฉันมาด้วย เเต่พอฉันจะปฏิเสธเขาก็ไม่ยอม ฉันก็เลยจำใจต้องมา เเต่พอได้มาที่นี่จริงๆ เเล้วฉันก็ไม่อยากจะกลับเลยอยากอยู่สูดอากาศบริสุทธิ์เเถมยังได้มองดูวิวจากทะเลสีครามไปด้วย เหมือนอยู่สวรรค์ชั้นเจ็ดเลยละ "ชอบไหม?" จู่ๆ เสียงที่ฉันคุ้นเคยก็ดังมาจากทางด้านหลังของฉัน ฉันจึงละสายตาจากท้องทะเลเเล้วหันไปหาคุณฟินน์ "ชอบมากๆ เลยค่ะ บรรยากาศดีมากเเถมทะเลที่นี่ก็สวยมากๆ" ฉันเล่าความรู้สึกของตัวเองบอกคุณฟินน์ด้วยรอยยิ้มที่มีเเต่ความสุข ทำให้คุณฟินน์มองฉันเเบบไม่กระพริบตาเลยจนฉันรู้สึกประหม่าเเละก็เขินเวลาเขามองมาจึงต้องเก็บอาการโดย

Ep.56 ช่วยเหนือด้วย เช้าวันต่อมา "อื้อ ห้าวว~ เพลียจัง~" เสียงงัวเงียหาวนอนนั้นเป็นเสียงของฉันเอง รู้สึกทั้งง่วงทั้งเพลียเป็นเพราะคุณฟินน์คนเดียวเลยทำให้ร่างกายฉันต้องเป็นเเบบนี้ เขาสูบเเรงของฉันไปตั้งเเต่เมื่อวานจนหมดด้วยการร่วมรัก เมื่อวานฉันกินข้าวเย็นไปตั้งเยอะขนาดคุณฟินน์ยังมองฉันเเบบงงๆ เพราะเวลาเรากินข้าวเย็นด้วยกันฉันไม่เคยกินเยอะเท่าเมื่อวานมาก่อน ก็ไม่เเปลกหรอกที่ฉันจะกินเยอะขนาดนั้น เขาไม่ควรต้องมารู้สึกเเปลกใจอะไรเลย เขาน่าจะรู้ดีหนิที่ฉันเป็นเเบบนี้ก็เพราะใครกันละ ฉันลุกออกจากเตียงในช่วงเวลาสิบเอ็ดโมงเช้า รู้สึกเหมือนตัวเองนอนกินบ้านกินเมืองอย่างเเรงเลย ส่วนคุณฟินน์ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาไปไหน ตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเเล้ว จากนั้นฉันก็จับโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาเชคดูว่ามีใครโทรมาบ้าง หรือส่งข้อความอะไรมาบ้างหรือเปล่าเพราะกลัวว่าจะเป็นธุระสำคัญจะได้รู้ ติ๊ง เมื่อเปิดอินเทอร์เน็ตปุ๊บเสียงข้อความในไลน์ก็ดังขึ้น ฉันจึงกดเข้าไปดูก็พบกับรายชื่อ 'Hawk' ใครกันชื่อ Hawk เเล้วส่งข้อความมาหาฉันทำไม ทำให้ความสงสัยจึงบังเกิดนิ้วเรียวเล็กกดเข้าไปในเเชท Hawk: ฉันต้องรีบไปประชุมตั้งเเต่เช้

Ep.58 ตัวตนที่เเท้จริง 1/2 "คุณฟินน์นั่งลงก่อนค่ะ เดี๋ยวเหนือจะดูเเผลให้" ผมยอมนั่งลงตามที่คนตัวเล็กบอกอย่างว่าง่าย จากนั้นเธอก็พยายามที่จะเชคเเผลของผมว่าเป็นยังไงบ้าง ทว่าเสื้อที่ผมใส่ดันเป็นเสื้อเชิ้ตเเขนยาวจึงทำให้เธอดูเเผลให้ผมได้ลำบาก ผมเลยจัดการถอดกระดุมเสื้อทีละเม็ดออก เเสงเหนือมองผมเลิกลักอย่างรู้สึกทำตัวไม่ถูก สงสัยยัยคิดลึกจะคิดว่าผมจะทำเรื่องอย่างว่าละมั้ง เรื่องนั้นเอาไว้วันหลังก่อนเถอะผมทำเเน่ เเละเเล้วผมก็ถอดเสื้อตัวนั้นออกเผยให้เห็นมัดกล้ามเเข็งเเรงเเละรูปสักประจำตระกูลกับรูปสักประจำกลุ่มของผม คนตัวเล็กมองดูมันเเล้วก็กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก น่าเอ็นดูว่ะ! "จะทำอะไรก็ทำ" เมื่อผมอนุญาตคนตัวเล็กก็เข้าใจว่าผมถอดเสื้อออกทำไม เธอจึงขยับเข้ามาใกล้ๆจนได้กลิ่นกายหอมกรุ่นประจำตัว สายตากลมโตไร้เดียงสาคู่นั้นที่ผมคุ้นเคยมองสำรวจมาที่เเผลของผมด้วยความห่วงใย ทำให้ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก หัวใจเเข็งกระด้างของผมไม่เคยต้องมารู้สึกอะไรกับใครคนไหนมาก่อน เเต่พอเป็นเธอมันกลับตรงกันข้ามซึ่งผมหาเหตุผลมาอธิบายให้ตัวเองไม่ได้เลย "เเผลไม่ลึกมาก คุณฟินน์เจ็บไหมคะ? เดี๋ยวเหนือเอาผ้าเช็ดห

Ep.59 ขัดจังหวะ "อื้อ~/ อืม" คุณฟินน์สอดลิ้นอุ่นๆเข้ามาในโพรงปากของฉันเพื่อควานหาความหอมหวานที่เขามักจะทำเป็นประจำทุกวัน เเละฉันก็เริ่มจูบตอบเขาด้วยความหลงใหลในรสจูบ ลิ้นของเราทั้งสองคนเเลกพัวพันกันในโพรงปากทำให้มีเสียงของน้ำลายคลุกเคล้ากันเเละมีบางส่วนไหลยืดออกมาที่มุมปาก มันเหมือนมนต์สะกดที่เราไม่สามารถผละจูบออกจากกันได้เลย คุณฟินน์เริ่มใช้มือหนามาลูบคลำก้นกลมกลึงของฉันอย่างหลงใหล สัมผัสอ่อนโยนของเขาทำเอาขนกายของฉันลุกซู่ไปทุกอณูกาย เเค่นั้นไม่พอมือหนาที่อยู่ไม่เป็นสุขเหมือนโดนน้ำร้อนลวกก็เริ่มเลื้อยเหมือนงูเหลือมขึ้นมาตามชุดกระโปรงเรื่อยๆจนมือหนาทั้งสองข้างมาหยุดอยู่ที่เต้าอวบของฉัน จากนั้นก็ทำการบีบเค้นมันผ่านชุดกระโปรงอย่างนุ่มนวลราวกับกลัวนมจะเเตกสลับกับเร่าร้อนอย่างห้ามใจไม่อยู่ ซึ่งทำให้ฉันเผลอครางเสียงหวานออกมาให้เขาได้ยินด้วยความสาบซ่าน "อ๊าา~" ฉันทนไม่ไหวจริงๆเวลาได้รับสัมผัสจากเขา รู้สึกว่าเราไม่ควรทำเรื่องน่าอายที่นี่ ยิ่งเป็นในถ้ำอีกยิ่งไม่ควร ในนี้อาจจะมีเจ้าที่เจ้าทาง หรือเทวดาปกปักรักษาคุ้มครองประจำการอยู่ หากเราทำเเบบนั้นมันจะดูไม่งาม หรืออาจเป็นปาบติดตัวไปจนตาย

Ep.61 รักคืออะไร? 1/2 ณ คฤหาสน์ฟาเรน นับจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนั้น นี่ก็ผ่านมาห้าวันเเล้วที่มาเฟียหนุ่มพาคนตัวเล็กกลับมายังคฤหาสน์ นับตั้งเเต่วันนั้นเป็นต้นมา มาเฟียหนุ่มบอกกับคนตัวเล็กเสมอว่าถ้าจะไปไหนมาไหนให้บอกเขาก่อน จะได้ให้ลูกน้องพาไป ราวกับว่าเขามีเรื่องบางอย่างให้กังวลใจ เพราะช่วงนี้เขาไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น วันนี้ฉันมีสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากจะต้องไปทำ เเละฉันก็ได้โทรบอกขออนุญาตสายฝนไว้เเล้วด้วย เเต่ก่อนจะไปได้ก็ต้องขออนุญาตคุณฟินน์เจ้าของคฤหาสน์นี้ซะก่อน ก๊อก! ก๊อก! มือบางตัดสินใจยกเคาะไปที่ประตูห้องทำงานของคุณฟินน์อย่างไม่เเรงมากเพื่อให้เขารู้ว่ามีคนกำลังขออนุญาตเข้าไป จากนั้นฉันก็เปิดประตูเดินเข้าไปในห้องทำงานของคุณฟินน์อย่างเงียบๆเพราะไม่อยากรบกวนการทำงานของเขา ซึ่งเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองฉันเเปบหนึ่งเเล้วก็กลับไปคุยงานต่อ ถ้าฉันฟังไม่ผิด เขากำลังวีดิโอคอลคุยธุรกิจกับผู้ชายชาวต่างชาติคนหนึ่งอยู่ ซึ่งภาษาที่ใช้ในการสื่อสารกันเเน่นอนอยู่เเล้วว่าคือภาษาอังกฤษ "Yeah, I see, but if you're ok with that, I'll send them to you next week." "I'm 100 hundred percent sure