ทำไมถึงเป็นเธอ의 모든 챕터: 챕터 101 - 챕터 110

จากนั้นคนอื่น ๆ ก็ผลัดกันเข้ามามอบคำอวยพรให้ว่าที่เจ้าสาวด้วยสีหน้าแช่มชื่นยินดี เพราะตั้งแต่คชาโชว์หวานมาเฝ้าหมอสาวทุกค่ำคืน หลาย ๆ คนจึงคุ้นหน้าคุ้นตากันดี แถมพร้อมใจกันติดแฮ็ชแท็กให้ชายหนุ่มว่า #อภิชาตหลัว ไปเรียบร้อย“ยินดีด้วยนะคะหมอนิล”“รักกันนาน ๆ นะค๊า”“ทั้งยินดีทั้งอิจฉาเลยค่ะ ถ้ามีใครโสด รบกวนหมอนิลส่งมาทางนี้ทีนะคะ”หมอสาวฉีกยิ้มกว้าง อิ่มเอมความสุขจนหน้าบานแทบจะเท่าจานดาวเทียมที่ติดอยู่ตามตึก จนกระทั่งหันมาเจอะกับสองคนสุดท้ายที่ยืนอยู่ตรงหน้า สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันตาถ้าอวยพรไม่ดีจะเอาช่อดอกไม้อุดปาก!“เป็นฝั่งเป็นฝาได้ก็ดีแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนสอยแกลงจากคานทองนิเวศน์ได้ ฮ่า ๆ คงเพราะไม้สอยหักไปแน่ ๆ เลย แกถึงยอมตกร่องปล่องชิ้น”“ไอ้พี่เกมส์!”เกมส์หัวเราะร่วนพร้อมกับโยกตัวหลบ เมื่อฝ่ามือของรุ่นน้องเหวี่ยงมาหมายจะฟาดเข้าที่ต้นแขนแต่วืด โถวว รู้จักกันมาตั้งกี่ปี คิดว่าเขาจะไม่มีการพัฒนาเลยหรือยังไงฟะ“ว่าแต่คนอื่น อย่างน้อย ๆ นิลก็ขายออกก่อนพี่แล้วกัน เหม็นสาบคนโสดจัง”“อุบ๊ะ! ปากคอเราะร้ายแบบนี้ ระวังเถอะหลัวจะมีบ้านเล็กบ้านน้อย”คนถูกพาดพิงถึงกับสะดุ้งแล้วเลื่อนมือไปก

นิลกาฬรูดบานเกล็ดปิดกระจกใสทั้งหมด แล้วทำหน้ามุ่ยอย่างขัดใจที่ล็อคประตูไม่ได้ แถมในห้องน้ำก็ไม่มีอะไรที่เธอจะนำมาขวางกั้นประตูได้เลย“เดี๋ยวก็กระจกใส เดี๋ยวก็ไม่มีที่ล็อคประตู โอ๊ย ใครมันเป็นคนออกแบบนะ ไม่คิดว่าลูกค้าจะมากับครอบครัวหรือเพื่อนบ้างหรือไง”บ่นไปก็อาบน้ำไป แต่เพราะไหนจะต้องอาบน้ำ ไหนจะต้องคอยระแวงคนหื่นที่อาจโผล่พรวดเข้ามาได้ทุกเมื่ออีก กว่าหมอสาวจะจัดการกับตัวเองจนเรียบร้อยก็อ้อยอิ่ง กินเวลาไปเกือบชั่วโมงร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาด้านนอกก่อนจะชะงักเล็กน้อย ใจดวงน้อยเต้นแรงระรัวด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นชายหนุ่มในชุดพร้อมรบกำลังนอนตะแคงรออยู่บนเตียงนอนคชามองสีหน้าตื่นตระหนกเล็ก ๆ ของหมอสาวด้วยสายตาขบขัน แล้วใช้มือตบลงบนเตียงนอนพร้อมกับร้องเรียกให้เธอเข้ามาใกล้“อาบนานจัง มานี่สิคะ”“เอ่ออ พอดีนิลแช่น้ำอุ่นด้วยน่ะ”นิลกาฬเอ่ยอ้างแล้วยิ้มแห้ง เธอพูดความจริงนะ เพียงแต่เธอแค่นอนแช่นานปกติเท่านั้นเองเธอหย่อนสะโพกลงนั่งลงบนเตียงตามคำเชิญชวน มองแก้วทรงสูงที่บรรจุของเหลวสีเข้มอยู่ด้านในอย่างชั่งใจ ก่อนจะยื่นมือออกไปรับในที่สุด เอาสิ! มีพร้อมทุกอย่าง"อยากได้อะไรเพิ่ม

แสงแดดอ่อน ๆ ในยามเช้า สาดเข้ามาตามรอยแยกของผ้าม่านที่ถูกเปิดค้างไว้ครึ่งหนึ่ง ตกกระทบลงบนสองร่างเปลือยเปล่าที่กำลังนอนกอดก่ายกันอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาอย่างมีความสุข“อื้อ”นิลกาฬครางแผ่วเบาแล้วขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น ความปวดร้าวระบมแล่นพล่านไปทั่วร่างทันทีที่เธอรู้สึกตัวตื่น โดยเฉพาะเรียวขาทั้งสองที่รู้สึกเหมือนว่ามันกำลังจะหลุดออกจากร่าง“อึก!”นิลกาฬเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงร้อง ขณะพลิกตัวให้นอนตะแคงหันหน้าไปทางชายหนุ่มที่ยังคงหลับฝันหวานอยู่ดวงตากลมโตทอดมองใบหน้าคมคายของคนที่ยังหลับสนิท นึกถึงคำพูดหวานหูที่ชายหนุ่มพร่ำบอกตลอดทั้งคืนแล้วคลี่ยิ้มหวาน แววตาเป็นประกายเมื่อยามพูดถึงอนาคตของเขา มันช่างเปี่ยมไปด้วยความคาดหวังเสียจนเธอแอบรู้สึกผิดที่คิดจะปล่อยให้เขารอนานถึง 3 ปี“ถ้ามีเจ้าตัวเล็กจริง ๆ เขาจะหน้าเหมือนพี่คชา หรือว่าเหมือนนิลกันนะ”แต่ต่อให้เขาจะตั้งหน้าตั้งตาปั้นเจ้าตัวน้อยทั้งวันทั้งคืน ก็คงไม่มีผลอะไร เพราะเธอฉีดยาคุมตามกำหนดทุก 3 เดือนนิลกาฬหัวเราะเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู พลันสีหน้าก็แปรเปลี่ยนไปและดวงตากลมโตก็เบิกกว้างขึ้น เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเดือนนี้ต้องมีกำหนดนัดหมาย แต่เธ

เท้าเล็กหยุดชะงักลงกลางคัน ก่อนที่ใบหน้าหวานจะแหงนขึ้นมองป้ายของร้านอาหารด้วยสายตาเป็นกังวลถึงครั้งนี้จะเป็นเพียงนัดหมายเพื่อพูดคุยและสร้างความสนิทสนมระหว่างสองครอบครัว ทว่าใจดวงน้อยก็อดที่จะเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นไม่ได้หากบ้านฝ่ายชายไม่ปลื้มเธอขึ้นมาจะทำยังไงดี เธอไม่ใช่หญิงสาวที่มาจากต้นตระกูลดัง ไม่ได้มีฐานะร่ำรวย แถมสายงานยังเป็นคนละทางกับคชาอีกด้วย จะเอาอะไรมาเกื้อหนุนให้เขาเจริญก้าวหน้าทางหน้าที่การงานได้แต่ก่อนที่เธอจะคิดไปไกลจนออกอ่าวไทย น้ำเสียงทุ้มนุ่มอบอุ่นก็ดึงให้เธอหลุดออกจากห้วงความคิดเสียก่อน“เป็นอะไรคะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ”คชาก้าวขึ้นมายืนเคียงข้างแล้วหันไปถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น หลังสังเกตเห็นความผิดปกติของเธอมาตั้งแต่บนรถแล้วปกติเธอมักจะคุยเจื้อยแจ้วเสมอ แต่วันนี้กลับนั่งนิ่งและขมวดคิ้วเป็นระยะ ๆ มาตลอดทาง“เปล่าาา”“ถ้าเปล่า แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้นละคะ พี่เห็นนิลนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมาตั้งนานแล้ว หรือว่าพี่หักโหมแล้วทำแรงเกินไป นิลก็เลย เจ็บ เอ่อ..."คชายิ้มกริ่มพลางมองไปยังกลางกายสาว แต่สายตากลับเป็นประกายแวววับดูชอบอกชอบใจมากกว่าสำนึกผิดเสียอีกนิลกาฬทำหน้างุนง

“อ้าว คุณหมอ! เราเจอกันอีกแล้วนะครับ โลกกลมจังเลย”“อ่า ค่ะ เอ่อ คุณลุง ไม่ใช่ว่ามาดูตัวหรอกเหรอคะ”“ครับ ผมมาดูตัวลูกสะใภ้น่ะครับ”“ละ...ลูก ลูกสะใภ้?”นิลกาฬกระพริบตาปริบ ๆ อ้าปากค้าง ยังตกตะลึงในความบังเอิญไม่หาย เมื่อจู่ ๆ คุณลุงที่เคยทาบทามตัวเธอให้กับลูกชายนั้น ก็คือคน ๆ เดียวกันกับคนที่กำลังจะกลายมาเป็นสามีของเธอคชาลุกขึ้นมายืนเคียงข้างหมอสาว มองหน้าของทั้งสองสลับไปมาพลางทำหน้าฉงน "นี่... พ่อรู้จักนิลด้วยเหรอครับ""รู้จักสิ! ก็คุณหมอนี่แหละที่พ่อเคยบอกแกว่าอยากได้ จะให้แกไปจีบ ไม่นึกเลยว่าจะได้มาเป็นลูกสะใภ้จริง ๆ""โห พ่อครับ ทีหลังก็เอารูปให้ดูสิว่าคนไหน ไม่งั้นได้แต่งเร็วกว่านี้ไปแล้ว เผลอ ๆ ป่านนี้มีหลานให้อุ้มไปสามสี่คนแล้วนะ""เหอะ! ทำมาเป็นพูด แกมีน้ำยาเหรอ""พ่อครับ!""เอ้า ถ้าแกมีจริงป่านนี้ฉันได้หลานแล้ว ดูอย่างฉันสิ ปั๊มทีสองทีก็ติดแกแล้ว"ใบหน้าคมบึ้งตึงขึ้นหลายส่วนเมื่อถูกปรามาส​อีกแล้ว ทำไมใคร ๆ ก็ชอบดูถูกน้ำยาเขานักนะ คชาเหลือบไปมองหน้าท้องที่ยังแบนราบของหมอสาวแล้วขมวดคิ้วยุ่งเหยิง เขาก็ตั้งใจทำทุกรอบนะ ทำไมยังไม่ท้องสักที หรือว่าน้ำยาของเขา มั