All Chapters of เเอบรักมาเฟีย (Secretly Love): Chapter 51 - Chapter 60

Ep.37 ซอยไม่ยั้ง NC+++ เมื่อคิดได้อย่างนั้นเรย์จึงก้มใบหน้าลงไปหาความสวยงามที่เขาอยากจะลิ้มลองให้ชื่นปากเเละลิ้น มันคงจะสุขกายสุขใจของเขาน่าดู พอเพลงขวัญเห็นเช่นนั้นเธอจึงรีบเอ่ยปากห้ามปรามเขาด้วยความอับอายที่จะมีเเมลงตัวผู้มาดูดเกสรดอกไม้ของเธอ เเละจุดตรงนั้นมันก็เป็นจุดซ่อนเร้นที่ค่อนข้างจะสกปรกอีกด้วย มันเหมาะกับการเอาใบหน้าหล่อๆ มุดเข้าไปเลย "ยะ อย่านะคะ มันสก...อ๊าาาา~ อ่ะๆๆ ~" เมื่อลิ้นร้ายเเตะสัมผัสไปกับความอวบอูมที่ชื้นไปด้วยเเอ่งน้ำมหัศจรรย์ ทำเอาคนถูกดูดเกสรครางเสียวไม่เป็นภาษาชักดิ้นชักงอเเทบไม่ติดเตียง ร่างบางสั่นเทาเเทบขาดอาการหายใจ ต้องยอมรับเลยว่าเขาใช้ลิ้นได้ชำนาญมากราวกับมือโปรด้านการดูดเลีย เรย์มุดใบหน้าหล่อเข้าหาช่อผกาจนสุด เขาตวัดลิ้นร้ายไล่ต้อนความหอมหวานละมุนที่ดีต่อสุขภาพอย่างเอร็ดอร่อย ลิ้นร้ายไล่กัดเซาะตามรอยเเยกเพื่อต้อนน้ำมหัศจรรย์เข้ามาในโพรงปากให้ได้มากที่สุดเพื่อเติมพลังให้เเก่ร่างกาย ทำเอาเพลงขวัญสั่นสะท้านไปทั้งตัวโดยเฉพาะความเป็นสาวมันสั่นถี่ๆ เหมือนต้องการจะปล่อยธารน้ำหวานออกมาจนทนไม่ไหวเเล้ว "อ่ะๆๆ ~ อู้ย~ เรย์ อ๊า~" เสียงหวานครางเซ็กซี่ยั่วลิ้

Ep.38 เอวพี่มันดุหยุดไม่ได้ NC+++ 2/2เช้าวันต่อมาเพลงขวัญที่เพึ่งตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆของอีกวัน ก็รู้สึกระบมน้องสาวจนต้องนิ่วหน้า เเต่พอนึกถึงบทรักที่โคตรจะดิบเถื่อนของคนหื่น เเก้มนวลก็เห่อร้อนขึ้นสีเเดงทับทิม"เป็นอะไร?" คนที่ใช้อกเเกร่งเป็นหมอนรองรับศีรษะทุยให้อีกคนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง ตื่นขึ้นมาเธอก็มีอาการเเปลกๆ"เพลงอาย~" เพลงขวัญเอ่ยบอกเรย์ด้วยความเขินอาย เจอกันครั้งเเรก ก็ได้ขึ้นเตียงด้วยกันเเล้วจนเธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนอะไรเเบบนี้น้า!!"จะอายทำไม เรื่องธรรมชาติ" ถึงจะพูดอย่างนั้น เเต่เรย์ก็รู้สึกเอ็นดูคนขี้อายไม่น้อย เขาหมั่นเขี้ยวเธอจนต้องก้มใบหน้าลงไปหอมกลุ่มผมเงางามที่หอมกรุ่น ซึ่งเขาชื่นชอบมาก"เอ่อ คุณเรย์ไม่เคยจริงๆหรอคะ?" จู่ๆคนมีคำถามก็ถามขึ้นด้วยความอยากรู้ อยากเเน่ใจ เพราะครั้งเเรกอะไรจะเอวดุทะลุปรอดขนาดนี้ เพราะเธอคิดว่าครั้งเเรกของเขาไม่ควรจะเก่งขนาดนี้หนิหน่า ทั้งเอวดุ ทั้งอึด ทั้งเก่ง"อืม เเต่เคยใช้มือ" ถึงเขาไม่เคยทำกับผู้หญิง เเต่มือเขาใช้บ่อยจนเมื่อยเลยเเหละ"....." เพลงขวัญไม่ตอบ ทว่าภายในใจกลับดีใจที่ได้เปิดซิงเขา เเต่ประโยคสุดท้ายทำเธอเขินอายจ

Ep.39 โดนผึ้งต่อย 2/2"ตัวก็ไม่ร้อนหนิค่ะ" จะตัวร้อนได้ยังไงล่ะ ก็คนป่วยการเมืองมันไม่ได้เป็นอะไรคนตัวเล็กก้มใบหน้าลงมาพูดกับเขาจนใบหน้าของทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ไกล ทำให้เขาเเละเธอสบสายตากันอย่างไม่รู้จักคำว่าเบื่อ"พี่ไม่ได้ไม่สบายกาย เเต่พี่ไม่สบายใจ ยาอะไรก็รักษาไม่หาย" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยใกล้ๆกับริมฝีปากอวบอิ่มน่าสัมผัส สายตาของเขาก็ไม่ได้ละไปไหนเลย เพราะการได้มองดูใบหน้าสวยของเธอมันทำให้เขาคลายความเหนื่อยล้าไปได้อย่างน่าอัศจรรย์สงสัยคงจะมีเเค่ยาดอกเดซี่เขาถึงจะหายขาดจากอาการเเบบนี้"พี่ออซซี่" เมื่อมาเฟียหนุ่มขยับริมฝีปากสวยเข้ามาใกล้ๆอีกนิดเเละอีกนิดเเทบจะเเนบชิดกัน คนตัวเล็กได้เเต่เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ประหม่า หัวใจเจ้ากรรมนายเวรเริ่มเต้นเเรงโครมครามขึ้นมาฉับพลันด้วยความตื่นเต้น เเละในที่สุด...จ้ววบบบ!"อื้อ~/ อืม~" ริมฝีปากหยักสวยของมาเฟียหนุ่มประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนด้วยความอ่อนโยนที่ส่งไปให้จนทำให้อีกคนหลงใหลในรสจูบอันหวานละมุนเป็นต้องจูบตอบเขาอย่างเงอะๆงะๆสักพักจากรสจูบที่อ่อนโยนปานน้ำผึ้งพระจันทร์ก็เริ่มกลายเป็นรสจูบที่ร้อนเเรงทำให้น้ำลายหลายมิลลิลิตรที่อยู่ในโพรงปาก

Ep.40 ไอศครีมช็อกโกแลต 2/2"คุณออซซี่จะรับอะไรเพิ่มดีคะ?""ไอศครีมช็อคโกแลตที่หนึ่ง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งโดยไม่ได้มองหน้าพนักงานเสิร์ฟด้วยซ้ำ"ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ" จากนั้นพนักงานเสิร์ฟก็รีบไปทำตามออเดอร์"พี่ออซซี่ชอบไอศครีมช็อคโกแลตหรอคะ!?" ทว่าคนที่จะดูเเปลกใจที่สุดก็คือ คนตัวเล็ก เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาชอบกินไอศครีมรสช็อกโกแลตเหมือนเธอด้วย ขนาดหลอกถามวีนัสมาตั้งหลายเรื่องที่เกี่ยวกับเขา ทว่าหนึ่งในอาหาร หรือของหวานที่เขาชอบ ไม่มีไอศครีมรสช็อกโกแลตอยู่ในลิสต์เลย หรือว่าเธอจะพลาดอะไรไป"เปล่า""อ้าว! เเล้วทำไมถึงสั่งล่ะคะ?" คนตัวเล็กขมวดคิ้วงงอย่างจริงจัง ถ้าพี่ออซซี่ของเธอไม่ชอบ เเล้วเขาจะสั่งทำไม หรือเอามาให้ใคร"สั่งมาให้คนเเถวนี้" คำพูดลอยๆทำให้อีกคนเริ่มปะติดปะต่อเรื่องได้"สั่งให้เดซหรอคะ?" คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความดีใจ"อืม" เมื่อคำตอบโดนใจ เธอก็เอาเเต่บีบตัวเล็กน้อยด้วยความเขินอาย"ละ เเล้วพี่ออซซี่รู้ได้ยังไงคะว่า...เดซชอบไอศครีมช็อคโกแลต" คนตัวเล็กเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ เเละก็เเอบเขินที่เขารู้ใจเธอ"รู้เเล้วกัน" อันที่จริงเขารู้มาจากวันนั้น วันที่เขาบ

Ep.42 เดซี่ใจเย็นๆ NC+++ 1/2 เมื่อความเป็นชายมันเเข็งจนกำลังจะระเบิดธารน้ำสีขาวขุ่นออกมา มาเฟียหนุ่มจึงยอมละริมฝีปากได้รูปออกจากเต้างามอย่างอ้อยอิ่งเเสนเสียดาย จากนั้นก็ลุกขึ้นไปจัดการกับปราการสองชิ้นสุดท้ายคือกางเกงสเเลคราคาเเพงกับชั้นในตัวสีขาวเเบรนด์ดัง ทำให้ไอ้มังกรยักษ์ที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆดีดเด้งออกมาสู่โลกภายนอกอย่างเกรงไกรเเข็งเเรง จนคนที่นอนอยู่บนเตียงถึงกับเบิกตากว้างราวกับตานกฮูกเพราะเธอตกใจมาก เกิดมาไม่เคยพบไม่เคยเห็นจุดยุทธศาสตร์ขนาดใหญ่ยักษ์เเละก็ยาวมากของบุรุษมาก่อน เเต่นี่มันดูใหญ่เกินไปจนเธอรู้สึกกลัว เนื้อตัวสั่นเทาไปหมด "ไม่ต้องกลัว มันไม่ทำร้ายเธอหรอก" คำพูดปลอบโยนปลอบใจไม่ได้ช่วยให้เธอหายกลัวความเกรงไกรของเขาเลยเเม้เเต่น้อย "เเต่เดซกลัว~ มะ มันใหญ่มากเลยค่ะ" นี่เขาควรจะดีใจที่เธอชมว่าของลับเขาใหญ่ หรือสงสารเธอดีที่ต้องรับความยิ่งใหญ่ของเขาเข้าไปข้างใน "มันไม่น่ากลัวหรอก มันจะทำให้เดซมีความสุข" มาเฟียหนุ่มขยับตัวขึ้นไปให้เสมอกับใบหน้าสวย เขาลูบเรือนผมยาวสลวยของเธอเบาๆเพื่อเป็นการปลอบใจให้เธอหายกลัวไอ้มังกรยักษ์ของเขา เเละมันก็ได้ผล เธอพยักหน้าเข้าใจเเละเริ่มห